Diomid (Dziuban): Różnice pomiędzy wersjami

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	10 sierpnia 2000
Miejscowość	Moskwa
Miejsce	Sobór Smoleńskiej Ikony Matki Bożej
Konsekrator	Aleksy II

Diomid
	Siergiej Dziuban
	mnich
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	24 czerwca 1961 ; Kadiewka
Data i miejsce śmierci	20 listopada 2021 ; obwód leningradzki
	Biskup anadyrski i czukocki
Okres sprawowania	2000–2008
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia anadyrska i czukocka
Śluby zakonne	3 lipca 1987
Diakonat	18 lipca 1987
Prezbiterat	1991
Nominacja biskupia	19 lipca 2000
Chirotonia biskupia	10 sierpnia 2000
Utrata stanu duchownego	6 października 2008

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 05:44, 3 sty 2022

Diomid, imię świeckie Siergiej Iwanowicz Dziuban (ur. 24 czerwca 1961 w Kadiewce, zm. 20 listopada 2021 w obwodzie leningradzkim^[1]) – były rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie robotniczej. W 1983 ukończył studia w instytucie radioelektroniki w Charkowie i podjął pracę jako inżynier-konstruktor w biurze konstrukcyjnym maszyn ciężkich w tym samym mieście. Po trzech latach porzucił pracę zawodową i wstąpił do moskiewskiego seminarium duchownego. Będąc jego słuchaczem, złożył 3 lipca 1987 wieczyste śluby zakonne przed przełożonym ławry Troicko-Siergijewskiej, archimandrytą Aleksym (Kutiepowem). 18 lipca tego samego roku metropolita miński i słucki Filaret (Wachromiejew) wyświęcił go na hierodiakona. W 1991 patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy II udzielił mu święceń kapłańskich. Mnich Diomid był już wówczas studentem Moskiewskiej Akademii Duchownej, którą ukończył w 1993.

Od 1991 prowadził pracę duszpasterską i misyjną na terytoriach eparchii kamczackiej i magadańskiej oraz na Sachalinie. W latach 1992–2000 był proboszczem parafii Zaśnięcia Matki Bożej w Jelizowie na Kamczatce. Od 1993 posiadał godność igumena. 19 lipca 2000 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa anadyrskiego i czukockiego. 21 lipca 2000 ihumen Diomid otrzymał godność archimandryty, zaś 10 sierpnia 2000 w soborze Smoleńskiej Ikony Matki Bożej w moskiewskim Monasterze Nowodziewiczym przyjął chirotonię biskupią. Ceremonii przewodniczył patriarcha Aleksy II.

W okresie sprawowania przez Diomida godności biskupiej w Anadyrze został wzniesiony katedralny sobór Trójcy Świętej, współfinansowany przez gubernatora Czukotki Romana Abramowicza.

Jako biskup Diomid nawoływał do zerwania przez Rosyjski Kościół Prawosławny wszelkiej współpracy z władzami świeckimi, wycofania się z dialogu międzykonfesyjnego i porzucenia aktywności misyjnej. Ostrej krytyce poddawał patriarchę Aleksego i innych hierarchów Cerkwi Rosyjskiej^[2]. Jego zachowanie zostało uznane przez Święty Synod za działalność sprzyjającą rozłamowi w Kościele i złamanie kanonów. W czerwcu 2008 Diomid został suspendowany, zaś zarząd eparchii anadyrskiej i czukockiej objął jako locum tenens biskup chabarowski i nadamurski Marek (Tużikow)^[3]. Diomid odmówił jednak poddania się tej decyzji^[2]. W lipcu tego samego roku, w 90. rocznicę zabójstwa cara Mikołaja II i jego rodziny, wydał list otwarty, w którym wbrew prawu kanonicznemu obłożył anatemą patriarchę moskiewskiego Aleksego, metropolitę smoleńskiego i kaliningradzkiego Cyryla (Gundiajewa), metropolitę mińskiego i słuckiego Filareta (Wachromiejewa) oraz wszystkich ich poprzedników, określonych jako uczestnicy antycarskiej rewolucji lutowej w 1917. Diomid twierdził również, iż wielokrotnie łamanie prawa kanonicznego przez najwyższą hierarchię Cerkwi uprawnia go do autonomicznego zarządzania eparchią anadyrską i czukocką^[4].

6 października 2008 Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wykluczył mnicha Diomida ze stanu kapłańskiego^[5].

20 listopada 2021 r. mnich Diomid zginął w wypadku samochodowym^[1].

Przypisy

Bibliografia

Biogram w bazie prawosławia rosyjskiego

[lenta-1] В ДТП погиб бывший епископ Диомид. lenta.ru. [dostęp 2021-11-21]. (ros.).

[interfax-2] Епископ Диомид отказался каяться и намерен служить, несмотря на запрет

[3] ЖУРНАЛ № 56 заседания Священного Синода Русской Православной Церкви от 28 июня 2008 года

[4] Обращение епископа Анадырского и Чукотского Диомида к духовенству Русской Православной Церкви и ко всем православным христианам Земли Русской. 4/17 июля 2008 года, 90-летие зверского убиения революционерами царской семьи

[5] ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода Русской Православной Церкви от 6 октября 2008 года

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Linia 4: / Linia 4: @@
  |imię i nazwisko         = Siergiej Dziuban
  |imię i nazwisko org     =
- |tytuł                   =
+ |tytuł                   = mnich
  |grafika                 =
  |opis grafiki            =
@@ Linia 15: / Linia 15: @@
  |miejsce urodzenia       = Kadiewka
  |data śmierci            = 20 listopada 2021
- |miejsce śmierci         =
+ |miejsce śmierci         = [[obwód leningradzki]]
  |miejsce pochówku        =
  |1. funkcja              = Biskup anadyrski i czukocki
@@ Linia 21: / Linia 21: @@
  |2. funkcja              =
  |2. funkcja - okres      =
- |wyznanie                = [[prawosławie]]
+ |wyznanie                = [[Prawosławie|prawosławne]]
  |kościół                 = [[Rosyjski Kościół Prawosławny]]
- |inkardynacja            = [[eparchia anadyrska i czukocka]]
+ |inkardynacja            = [[Eparchia anadyrska i czukocka]]
  |data ślubów zakonnych   = 3 lipca 1987
  |data diakonatu          = 18 lipca 1987
@@ Linia 54: / Linia 54: @@
  |biskupi współkonsekrowani =
 }}
-'''Diomid''', imię świeckie: '''Siergiej Iwanowicz Dziuban''' (ur. 24 czerwca 1961 w Kadiewce, zm. 20 listopada 2021<ref name="lenta">{{Cytuj stronę | url = https://lenta.ru/news/2021/11/21/episkop_diomid/ | tytuł = ''В ДТП погиб бывший епископ Диомид'' | opublikowany = lenta.ru | język = ru | data dostępu = 2021-11-21}}</ref>) – były [[Rosja|rosyjski]] biskup [[prawosławie|prawosławny]].
+'''Diomid''', imię świeckie '''Siergiej Iwanowicz Dziuban''' (ur. 24 czerwca 1961 w Kadiewce, zm. 20 listopada 2021 w [[Obwód leningradzki|obwodzie leningradzkim]]<ref name="lenta">{{Cytuj stronę |url = https://lenta.ru/news/2021/11/21/episkop_diomid/ |tytuł = ''В ДТП погиб бывший епископ Диомид'' |opublikowany = lenta.ru |język = ru |data dostępu = 2021-11-21}}</ref>) – były [[Rosja|rosyjski]] biskup [[Prawosławie|prawosławny]].
+== Życiorys ==
-Urodził się w rodzinie robotniczej. W 1983 ukończył studia w instytucie radioelektroniki w [[Charków|Charkowie]] i podjął pracę jako inżynier-konstruktor w biurze konstrukcyjnym maszyn ciężkich w tym samym mieście. Po trzech latach porzucił pracę zawodową i wstąpił do [[Moskwa|moskiewskiego]] seminarium duchownego. Będąc jego słuchaczem, złożył 3 lipca 1987 wieczyste śluby zakonne przed przełożonym [[Ławra Troicko-Siergijewska|Ławry Troicko-Siergijewskiej]], [[archimandryta|archimandrytą]] [[Aleksy (Kutiepow)|Aleksym (Kutiepowem)]]. 18 lipca tego samego roku metropolita miński i słucki [[Filaret (Wachromiejew)]] wyświęcił go na [[hierodiakon]]a. W 1991 patriarcha moskiewski i całej Rusi [[Aleksy II (patriarcha Moskwy)|Aleksy II]] udzielił mu święceń kapłańskich. Mnich Diomid był już wówczas studentem Moskiewskiej Akademii Duchownej, którą ukończył w 1993.
+Urodził się w rodzinie robotniczej. W 1983 ukończył studia w instytucie radioelektroniki w [[Charków|Charkowie]] i podjął pracę jako inżynier-konstruktor w biurze konstrukcyjnym maszyn ciężkich w tym samym mieście. Po trzech latach porzucił pracę zawodową i wstąpił do [[Moskwa|moskiewskiego]] seminarium duchownego. Będąc jego słuchaczem, złożył 3 lipca 1987 [[Postrzyżyny mnisze|wieczyste śluby zakonne]] przed przełożonym [[Ławra Troicko-Siergijewska|ławry Troicko-Siergijewskiej]], archimandrytą [[Aleksy (Kutiepow)|Aleksym (Kutiepowem)]]. 18 lipca tego samego roku [[Eparchia mińska|metropolita miński i słucki]] [[Filaret (Wachromiejew)]] [[Sakrament święceń|wyświęcił]] go na [[hierodiakon]]a. W 1991 patriarcha moskiewski i całej Rusi [[Aleksy II (patriarcha Moskwy)|Aleksy II]] udzielił mu święceń [[Prezbiter|kapłańskich]]. Mnich Diomid był już wówczas studentem [[Moskiewska Akademia Duchowna|Moskiewskiej Akademii Duchownej]], którą ukończył w 1993.
-Od 1991 prowadził pracę duszpasterską i misyjną na terytoriach eparchii [[eparchia pietropawłowska i kamczacka|kamczackiej]] i [[eparchia magadańska i siniegorska|magadańskiej]] oraz na [[Sachalin]]ie. W latach 1992–2000 był proboszczem parafii Zaśnięcia Matki Bożej w Jelizowie na [[Kamczatka|Kamczatce]]. Od 1993 posiadał godność [[igumen]]a. 19 lipca 2000 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa [[eparchia anadyrska i czukocka|anadyrskiego i czukockiego]]. 21 lipca 2000 ihumen Diomid otrzymał godność archimandryty, zaś 10 sierpnia 2000 w soborze Smoleńskiej Ikony Matki Bożej w moskiewskim Monasterze Nowodziewiczym przyjął chirotonię biskupią. Ceremonii przewodniczył patriarcha Aleksy II.
+Od 1991 prowadził pracę duszpasterską i misyjną na terytoriach eparchii [[Eparchia pietropawłowska i kamczacka|kamczackiej]] i [[Eparchia magadańska i siniegorska|magadańskiej]] oraz na [[Sachalin]]ie. W latach 1992–2000 był [[proboszcz]]em parafii Zaśnięcia Matki Bożej w Jelizowie na [[Kamczatka|Kamczatce]]. Od 1993 posiadał godność [[igumen]]a. 19 lipca 2000 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa [[Eparchia anadyrska i czukocka|anadyrskiego i czukockiego]]. 21 lipca 2000 ihumen Diomid otrzymał godność [[Archimandryta|archimandryty]], zaś 10 sierpnia 2000 w [[Sobór Smoleńskiej Ikony Matki Bożej w Moskwie|soborze Smoleńskiej Ikony Matki Bożej]] w moskiewskim [[Monaster Nowodziewiczy w Moskwie|Monasterze Nowodziewiczym]] przyjął [[Chirotonia|chirotonię]] biskupią. Ceremonii przewodniczył patriarcha Aleksy II.
-W okresie sprawowania przez Diomida godności biskupiej w [[Anadyr (miasto)|Anadyrze]] został wzniesiony katedralny [[sobór Trójcy Świętej w Anadyrze|sobór Trójcy Świętej]], współfinansowany przez gubernatora Czukotki [[Roman Abramowicz|Romana Abramowicza]].
+W okresie sprawowania przez Diomida godności biskupiej w [[Anadyr (miasto)|Anadyrze]] został wzniesiony katedralny [[Sobór Trójcy Świętej w Anadyrze|sobór Trójcy Świętej]], współfinansowany przez gubernatora [[Czukocki Okręg Autonomiczny|Czukotki]] [[Roman Abramowicz|Romana Abramowicza]].
-Jako biskup Diomid nawoływał do zerwania przez Rosyjski Kościół Prawosławny wszelkiej współpracy z władzami świeckimi, wycofania się z dialogu międzykonfesyjnego i porzucenia aktywności misyjnej. Ostrej krytyce poddawał patriarchę Aleksego i innych hierarchów Cerkwi Rosyjskiej<ref name="interfax">[http://www.interfax-religion.ru/?act=news&div=25187 Епископ Диомид отказался каяться и намерен служить, несмотря на запрет]</ref>. Jego zachowanie zostało uznane przez Święty Synod za działalność sprzyjającą rozłamowi w Kościele i złamanie kanonów. W czerwcu 2008 Diomid został suspendowany, zaś zarząd eparchii anadyrskiej i czukockiej objął jako ''[[locum tenens]]'' biskup chabarowski i nadamurski [[Marek (Tużykow)|Marek (Tużikow)]]<ref>[http://www.patriarchia.ru/db/text/429543.html ЖУРНАЛ № 56 заседания Священного Синода Русской Православной Церкви от 28 июня 2008 года]</ref>. Diomid odmówił jednak poddania się tej decyzji<ref name="interfax"/>. W lipcu tego samego roku, w 90. rocznicę zabójstwa cara [[Mikołaj II Romanow|Mikołaja II]] i jego rodziny, wydał list otwarty, w którym wbrew prawu kanonicznemu obłożył [[anatema|anatemą]] patriarchę moskiewskiego Aleksego, metropolitę [[eparchia smoleńska|smoleńskiego i kaliningradzkiego]] [[Cyryl I (patriarcha Moskwy)|Cyryla (Gundiajewa)]], metropolitę mińskiego i słuckiego Filareta (Wachromiejewa) oraz wszystkich ich poprzedników, określonych jako uczestnicy antycarskiej [[rewolucja lutowa 1917|rewolucji lutowej]] w 1917. Diomid twierdził również, iż wielokrotnie łamanie prawa kanonicznego przez najwyższą hierarchię Cerkwi uprawnia go do autonomicznego zarządzania eparchią anadyrską i czukocką<ref>[http://portal-credo.ru/site/?act=news&id=64111&topic=499 Обращение епископа Анадырского и Чукотского Диомида к духовенству Русской Православной Церкви и ко всем православным христианам Земли Русской. 4/17 июля 2008 года, 90-летие зверского убиения революционерами царской семьи]</ref>.
+Jako biskup Diomid nawoływał do zerwania przez Rosyjski Kościół Prawosławny wszelkiej współpracy z władzami świeckimi, wycofania się z [[Ekumenizm|dialogu międzykonfesyjnego]] i porzucenia aktywności misyjnej. Ostrej krytyce poddawał patriarchę Aleksego i innych hierarchów Cerkwi Rosyjskiej<ref name="interfax">[http://www.interfax-religion.ru/?act=news&div=25187 Епископ Диомид отказался каяться и намерен служить, несмотря на запрет]</ref>. Jego zachowanie zostało uznane przez Święty Synod za działalność sprzyjającą rozłamowi w Kościele i złamanie kanonów. W czerwcu 2008 Diomid został suspendowany, zaś zarząd eparchii anadyrskiej i czukockiej objął jako ''[[locum tenens]]'' biskup [[Eparchia chabarowska|chabarowski i nadamurski]] [[Marek (Tużykow)|Marek (Tużikow)]]<ref>[http://www.patriarchia.ru/db/text/429543.html ЖУРНАЛ № 56 заседания Священного Синода Русской Православной Церкви от 28 июня 2008 года]</ref>. Diomid odmówił jednak poddania się tej decyzji<ref name="interfax"/>. W lipcu tego samego roku, w 90. rocznicę zabójstwa cara [[Mikołaj II Romanow|Mikołaja II]] i jego rodziny, wydał list otwarty, w którym wbrew prawu kanonicznemu obłożył [[Anatema|anatemą]] patriarchę moskiewskiego Aleksego, metropolitę [[Eparchia smoleńska|smoleńskiego i kaliningradzkiego]] [[Cyryl I (patriarcha Moskwy)|Cyryla (Gundiajewa)]], metropolitę mińskiego i słuckiego Filareta (Wachromiejewa) oraz wszystkich ich poprzedników, określonych jako uczestnicy antycarskiej [[Rewolucja lutowa 1917|rewolucji lutowej]] w 1917. Diomid twierdził również, iż wielokrotnie łamanie prawa kanonicznego przez najwyższą hierarchię Cerkwi uprawnia go do autonomicznego zarządzania eparchią anadyrską i czukocką<ref>[http://portal-credo.ru/site/?act=news&id=64111&topic=499 Обращение епископа Анадырского и Чукотского Диомида к духовенству Русской Православной Церкви и ко всем православным христианам Земли Русской. 4/17 июля 2008 года, 90-летие зверского убиения революционерами царской семьи]</ref>.
-października 2008 Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wykluczył mnicha Diomida ze stanu kapłańskiego<ref>[http://www.patriarchia.ru/db/text/470180.html ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода Русской Православной Церкви от 6 октября 2008 года]</ref>.
+października 2008 Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego [[Utrata stanu duchownego (Cerkiew prawosławna)|wykluczył]] mnicha Diomida ze stanu kapłańskiego<ref>[http://www.patriarchia.ru/db/text/470180.html ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода Русской Православной Церкви от 6 октября 2008 года]</ref>.
-listopada 2021 r. mnich Diomid zginął w wypadku samochodowym w [[Obwód leningradzki|obwodzie leningradzkim]]<ref name="lenta"/>.
+listopada 2021 r. mnich Diomid zginął w wypadku samochodowym<ref name="lenta"/>.
 == Przypisy ==
 {{Przypisy}}
 == Bibliografia ==
 * [https://archive.is/20121221123120/http://ortho-rus.ru/cgi-bin/ps_file.cgi?2_4657 Biogram w bazie prawosławia rosyjskiego]
@@ Linia 75: / Linia 77: @@
 {{Biskupi eparchii anadyrskiej i czukockiej}}
+{{SORTUJ:Diomid (Dziuban)}}
 [[Kategoria:Urodzeni w 1961]]
 [[Kategoria:Biskupi anadyrscy]]
+[[Kategoria:Absolwenci Moskiewskiej Akademii Duchownej]]
 [[Kategoria:Zakonnicy Ławry Troicko-Siergijewskiej]]
 [[Kategoria:Byli duchowni prawosławni]]