Donatyzm: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: ar:دوناتوس |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Donatyści, czyli zwolennicy "Kościoła męczenników" lub "Kościoła ludzi doskonałych", negowali ważność sakramentów, jeżeli udzielał ich [[kapłan]] znajdujący się w stanie [[grzech]]u. Sprzeciwiali się też ponownemu dopuszczaniu do Kościoła tych, którzy wyrzekli się wiary w czasach prześladowań. Przeciwni byli posłuszeństwu władzy cesarskiej. |
Donatyści, czyli zwolennicy "Kościoła męczenników" lub "Kościoła ludzi doskonałych", negowali ważność sakramentów, jeżeli udzielał ich [[kapłan]] znajdujący się w stanie [[grzech]]u. Sprzeciwiali się też ponownemu dopuszczaniu do Kościoła tych, którzy wyrzekli się wiary w czasach prześladowań. Przeciwni byli posłuszeństwu władzy cesarskiej. |
||
Występując przeciwko tezom donatystów, [[św. Augustyn]] głosił, że Kościół jest wspólnotą składającą się również z grzeszników oraz że łaska [[sakrament |
Występując przeciwko tezom donatystów, [[św. Augustyn]] głosił, że Kościół jest wspólnotą składającą się również z grzeszników oraz że łaska [[sakrament]]ów nie zależy od moralności (dyspozycji) tego, kto nimi administruje. |
||
==Zobacz też== |
== Zobacz też == |
||
* [[ex opere operato]] |
* [[ex opere operato]] |
||
[[Kategoria:Chrześcijaństwo starożytne]] |
[[Kategoria:Chrześcijaństwo starożytne]] |
||
[[Kategoria:Teologia chrześcijańska]] |
[[Kategoria:Teologia chrześcijańska]] |
||
[[Kategoria:Herezje |
[[Kategoria:Herezje wobec katolicyzmu]] |
||
[[ar:دوناتوس]] |
[[ar:دوناتوس]] |
||
Wersja z 21:24, 24 cze 2009
Donatyzm – rygorystyczny ruch religijny, który w IV w. i V w. doprowadził do założenia Kościoła chrześcijańskiego w Afryce (w odłączeniu od wspólnoty Kościoła Kartaginy, będącego w jurysdykcji Kościoła Rzymu). Termin ten pochodzi od Donata, biskupa Kartaginy.
Donatyści, czyli zwolennicy "Kościoła męczenników" lub "Kościoła ludzi doskonałych", negowali ważność sakramentów, jeżeli udzielał ich kapłan znajdujący się w stanie grzechu. Sprzeciwiali się też ponownemu dopuszczaniu do Kościoła tych, którzy wyrzekli się wiary w czasach prześladowań. Przeciwni byli posłuszeństwu władzy cesarskiej.
Występując przeciwko tezom donatystów, św. Augustyn głosił, że Kościół jest wspólnotą składającą się również z grzeszników oraz że łaska sakramentów nie zależy od moralności (dyspozycji) tego, kto nimi administruje.