Foglerz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: fr:Veuglaire |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Poprawa linkowań i typografii |
||
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 9 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Veuglaire - Château de Castelnaud - 20090926.jpg|thumb|Francuski foglerz z XV wieku]] |
|||
'''Foglerz''' ( |
'''Foglerz''' (foglar, foglarz) (z [[język francuski|fr.]] ''veuglaire'', od ''aveugler'' – zaślepiać, zatykać otwór) – lekkie działo odtylcowe używane w końcu XV i w XVI wieku{{odn|Gradowski|Żygulski|1994|s=109}}. |
||
Strzelało kulami ołowianymi i używano go przede wszystkim do obrony zamków i murów miejskich. Jego specyficzną cechą było zastosowanie 4-5 prochownic (wymiennych komór z ładunkami prochowymi), które przed odpaleniem kolejno umieszczano w specjalnym wyżłobieniu w tylnej dennej części lufy. Zaletą foglerza była zwiększona szybkostrzelność w porównaniu z innymi ówczesnymi działami. Poważną wadę stanowiło natomiast nieszczelne dopasowanie prochownicy, powodujące uchodzenie [[gazy prochowe|gazów prochowych]], a w konsekwencji – istotne zmniejszenie siły wyrzutu ([[prędkość początkowa|prędkości początkowej]]) pocisku. |
|||
Niedostatek ten sprawił, że okres stosowania foglerzy był stosunkowo krótki. Do pomysłu podobnych szybkostrzelających działek odtylcowych usiłowano powrócić w XVIII wieku, jednak bez większego powodzenia. Wiadomo, iż w trakcie [[insurekcja kościuszkowska|powstania kościuszkowskiego]] w 1794 stosowano przez krótki czas [[falkonet|śmigownice]] o konstrukcji podobnej do foglerza<ref>[[Włodzimierz Kwaśniewicz]]: ''1000 słów o dawnej broni palnej''. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1987, s. 57; por. W. Kwaśniewicz: ''Leksykon dawnej broni palnej'', dz. cyt.</ref>. |
|||
== Literatura == |
|||
* Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I |
|||
== |
== Przypisy == |
||
{{Przypisy}} |
|||
* [http://www.bractworycerskie.com.pl/kram/kusmierowscy.php Bractwo Rycerskie św. Katarzyny] - strona zawiera odnośniki do fotografii przedstawiających foglerz |
|||
== Bibliografia == |
|||
⚫ | |||
* {{cytuj książkę|nazwisko=Kwaśniewicz|imię=Włodzimierz|autor link=Włodzimierz Kwaśniewicz|tytuł=Leksykon dawnej broni palnej|wydawca=Bellona|miejsce=Warszawa|rok=2004|strony=81}} |
|||
[[Kategoria:Artyleria]] |
|||
* {{cytuj książkę|tytuł=Mała encyklopedia wojskowa|tom=1 (A-J)|wydawca=Wydawnictwo MON|miejsce=Warszawa|rok=1967|strony=407}} |
|||
* {{cytuj książkę|nazwisko=Gradowski|imię = Michał|nazwisko2=Żygulski|imię2=Zdzisław| autor link= Michał Gradowski| autor link2= Zdzisław Żygulski (historyk sztuki)| tytuł=Słownik uzbrojenia historycznego|rok=1994 |wydawca= [[Wydawnictwo Naukowe PWN]]|miejsce=Warszawa |isbn = 83-01-12390-7|strony=109|odn=tak}} |
|||
⚫ | |||
[[be:Фоглер]] |
|||
[[ |
[[Kategoria:Armaty]] |
||
[[fr:Veuglaire]] |
|||
[[no:Veuglaire]] |
Aktualna wersja na dzień 06:46, 1 mar 2023
Foglerz (foglar, foglarz) (z fr. veuglaire, od aveugler – zaślepiać, zatykać otwór) – lekkie działo odtylcowe używane w końcu XV i w XVI wieku[1].
Strzelało kulami ołowianymi i używano go przede wszystkim do obrony zamków i murów miejskich. Jego specyficzną cechą było zastosowanie 4-5 prochownic (wymiennych komór z ładunkami prochowymi), które przed odpaleniem kolejno umieszczano w specjalnym wyżłobieniu w tylnej dennej części lufy. Zaletą foglerza była zwiększona szybkostrzelność w porównaniu z innymi ówczesnymi działami. Poważną wadę stanowiło natomiast nieszczelne dopasowanie prochownicy, powodujące uchodzenie gazów prochowych, a w konsekwencji – istotne zmniejszenie siły wyrzutu (prędkości początkowej) pocisku.
Niedostatek ten sprawił, że okres stosowania foglerzy był stosunkowo krótki. Do pomysłu podobnych szybkostrzelających działek odtylcowych usiłowano powrócić w XVIII wieku, jednak bez większego powodzenia. Wiadomo, iż w trakcie powstania kościuszkowskiego w 1794 stosowano przez krótki czas śmigownice o konstrukcji podobnej do foglerza[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gradowski i Żygulski 1994 ↓, s. 109.
- ↑ Włodzimierz Kwaśniewicz: 1000 słów o dawnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1987, s. 57; por. W. Kwaśniewicz: Leksykon dawnej broni palnej, dz. cyt.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Włodzimierz Kwaśniewicz: Leksykon dawnej broni palnej. Warszawa: Bellona, 2004, s. 81.
- Mała encyklopedia wojskowa. T. 1 (A-J). Warszawa: Wydawnictwo MON, 1967, s. 407.
- Michał Gradowski, Zdzisław Żygulski: Słownik uzbrojenia historycznego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 109. ISBN 83-01-12390-7.