Andrzej Zagrodzki: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawiam przekierowania |
m link ranny w walce using Find link |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
Podczas [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji hitlerowskiej]] działał w polskim podziemiu zbrojnym. Ukończył [[Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola|Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Borkiewicz-Celińska| imię = Anna| autor link = | tytuł = Batalion "Zośka"| wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy| miejsce = Warszawa| rok = 1990| strony = 350| isbn = 83-06-01851-6}}</ref>. |
Podczas [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji hitlerowskiej]] działał w polskim podziemiu zbrojnym. Ukończył [[Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola|Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Borkiewicz-Celińska| imię = Anna| autor link = | tytuł = Batalion "Zośka"| wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy| miejsce = Warszawa| rok = 1990| strony = 350| isbn = 83-06-01851-6}}</ref>. |
||
[[kalendarium powstania warszawskiego - 13 sierpnia|13. dnia powstania warszawskiego]] został ciężko ranny w walce. Z odniesionych ran zmarł w [[kościół Jana Bożego w Warszawie|szpitalu Jana Bożego]] przy ul. Bonifraterskiej 12 na [[Stare Miasto w Warszawie|Starym Mieście]]<ref>Dane według: ''Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego'', tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. {{ISBN|83-11-09586-8}}</ref>. Miał 19 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu "Zośka" wraz z ppor. [[Andrzej Sobolewski (powstaniec warszawski)|Andrzejem Sobolewskim]] i phm. ppor. [[Wojciech Morbitzer|Wojciechem Morbitzerem]] na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Wojskowych Powązkach]] w Warszawie. |
[[kalendarium powstania warszawskiego - 13 sierpnia|13. dnia powstania warszawskiego]] został ciężko [[ranny w walce]]. Z odniesionych ran zmarł w [[kościół Jana Bożego w Warszawie|szpitalu Jana Bożego]] przy ul. Bonifraterskiej 12 na [[Stare Miasto w Warszawie|Starym Mieście]]<ref>Dane według: ''Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego'', tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. {{ISBN|83-11-09586-8}}</ref>. Miał 19 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu "Zośka" wraz z ppor. [[Andrzej Sobolewski (powstaniec warszawski)|Andrzejem Sobolewskim]] i phm. ppor. [[Wojciech Morbitzer|Wojciechem Morbitzerem]] na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Wojskowych Powązkach]] w Warszawie. |
||
Odznaczony [[Krzyż Walecznych|Krzyżem Walecznych]]. |
Odznaczony [[Krzyż Walecznych|Krzyżem Walecznych]]. |
Wersja z 02:58, 28 lip 2017
podporucznik | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Andrzej Zagrodzki ps. "Żak" (ur. 19 lutego 1925, zm. 13 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego w I plutonie "Sad" 2. kompanii "Rudy" batalionu "Zośka" Armii Krajowej.
Podczas okupacji hitlerowskiej działał w polskim podziemiu zbrojnym. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola[1].
13. dnia powstania warszawskiego został ciężko ranny w walce. Z odniesionych ran zmarł w szpitalu Jana Bożego przy ul. Bonifraterskiej 12 na Starym Mieście[2]. Miał 19 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu "Zośka" wraz z ppor. Andrzejem Sobolewskim i phm. ppor. Wojciechem Morbitzerem na Wojskowych Powązkach w Warszawie.
Odznaczony Krzyżem Walecznych.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- ↑ Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion "Zośka". Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990, s. 350. ISBN 83-06-01851-6.
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8