Antonio Maccanico: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
WebmajstrBot przenosi kategorię |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Biogram infobox}} |
||
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{ |
{{Biogram infobox |
||
| |
|imię i nazwisko = Antonio Maccanico |
||
|grafika = |
|||
⚫ | |||
|opis grafiki = |
|||
⚫ | |||
|alt grafiki = |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
|grafika = |
|||
⚫ | |||
|funkcja = [[Prezydenci Włoch|Sekretarz Generalny Prezydenta Włoch]] |
|||
⚫ | |||
|partia = |
|||
|zawód = polityk, prawnik |
|||
|od = 1978 |
|||
|Alma Mater = [[Uniwersytet w Pizie]] |
|||
|do = 1987 |
|||
|odznaczenia = |
|||
|poprzednik = [[Franco Bezzi]] |
|||
|commons = |
|||
|następca = [[Sergio Berlinguer]] |
|||
}} |
}} |
||
'''Antonio Maccanico''' (ur. [[4 sierpnia]] [[1924]] w [[Avellino]], zm. [[23 kwietnia]] [[2013]] w [[Rzym]]ie) – [[Włochy|włoski]] polityk i prawnik, urzędnik państwowy, wielokrotny minister i parlamentarzysta. |
'''Antonio Maccanico''' (ur. [[4 sierpnia]] [[1924]] w [[Avellino]], zm. [[23 kwietnia]] [[2013]] w [[Rzym]]ie) – [[Włochy|włoski]] polityk i prawnik, urzędnik państwowy, wielokrotny minister i parlamentarzysta. |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
Ukończył w 1946 studia prawnicze na [[Uniwersytet w Pizie|Uniwersytecie w Pizie]], rok później został urzędnikiem w [[Izba Deputowanych (Włochy)|Izbie Deputowanych]]. W latach 1962–1963 zajmował stanowisko dyrektora biura prawnego w Ministerstwie Budżetu, w 1964 powrócił do pracy w administracji parlamentu. Publikował prace poświęcone finansom publicznym, a także kwestiom instytucji państwowych. Reprezentował [[Włochy]] we wspólnotowej komisji doraźnej opracowującej zasady powszechnych wyborów do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]], pełnił funkcję jej przewodniczącego od września do grudnia 1975. |
Ukończył w 1946 studia prawnicze na [[Uniwersytet w Pizie|Uniwersytecie w Pizie]], rok później został urzędnikiem w [[Izba Deputowanych (Włochy)|Izbie Deputowanych]]. W latach 1962–1963 zajmował stanowisko dyrektora biura prawnego w Ministerstwie Budżetu, w 1964 powrócił do pracy w administracji parlamentu. Publikował prace poświęcone finansom publicznym, a także kwestiom instytucji państwowych. Reprezentował [[Włochy]] we wspólnotowej komisji doraźnej opracowującej zasady powszechnych wyborów do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]], pełnił funkcję jej przewodniczącego od września do grudnia 1975. |
||
W 1978 prezydent Włoch [[ |
W 1978 prezydent Włoch [[Sandro Pertini]] powołał go na urząd sekretarza generalnego. Zachował tę funkcję także w pierwszych latach prezydentury [[Francesco Cossiga|Francesca Cossigi]]. Odszedł w 1987, obejmując stanowisko prezesa przedsiębiorstwa finansowego [[Mediobanca]]. |
||
W kwietniu 1988 mianowano go ministrem spraw regionalnych i problemów instytucjonalnych w gabinecie, na czele którego stał [[Ciriaco De Mita]]. Resortem tym kierował także w rządzie [[Giulio Andreotti|Giulia Andreottiego]] (do kwietnia 1991). W latach 1992–1994 zasiadał w [[Senat (Włochy)|Senacie]] XI kadencji z ramienia [[Włoska Partia Republikańska|Włoskiej Partii Republikańskiej]]. Jednocześnie od kwietnia 1993 do maja 1994 był podsekretarzem stanu w rządzie [[Carlo Azeglio Ciampi|Carla Azeglia Ciampiego]]. |
W kwietniu 1988 mianowano go ministrem spraw regionalnych i problemów instytucjonalnych w gabinecie, na czele którego stał [[Ciriaco De Mita]]. Resortem tym kierował także w rządzie [[Giulio Andreotti|Giulia Andreottiego]] (do kwietnia 1991). Miał pozostać w kolejnym gabinecie, jednak jego ugrupowanie wycofało się z koalicji rządowej przed zaprzysiężeniem członków rządu<ref>{{Cytuj stronę|url=https://www.upi.com/Archives/1991/04/13/Andreottis-new-government-faces-an-immediate-new-crisis/8456671515200/?spt=su|tytuł=Andreotti's new government faces an immediate new crisis|data=13 kwietnia 1991|opublikowany=upi.com|język=en}}</ref>. W latach 1992–1994 zasiadał w [[Senat (Włochy)|Senacie]] XI kadencji z ramienia [[Włoska Partia Republikańska|Włoskiej Partii Republikańskiej]]. Jednocześnie od kwietnia 1993 do maja 1994 był podsekretarzem stanu w rządzie [[Carlo Azeglio Ciampi|Carla Azeglia Ciampiego]]. |
||
W 1996, będąc poza parlamentem, stanął na czele nowego ugrupowania pod nazwą [[Unia Demokratyczna (Włochy)|Unia Demokratyczna]]. Po kolejnym kryzysie rządowym w okresie premiera [[Lamberto Dini|Lamberta Diniego]] 1 lutego 1996 prezydent [[Oscar Luigi Scalfaro]] poprosił go o sformowanie nowego gabinetu. Antonio Maccanico zrezygnował dwa tygodnie później, nie będąc w stanie uzyskać większości w parlamencie. W przedterminowych wyborach w tym samym roku został deputowanym XIII kadencji, reelekcję uzyskał w 2001 na XIV kadencję. |
W 1996, będąc poza parlamentem, stanął na czele nowego ugrupowania pod nazwą [[Unia Demokratyczna (Włochy)|Unia Demokratyczna]]. Po kolejnym kryzysie rządowym w okresie premiera [[Lamberto Dini|Lamberta Diniego]] 1 lutego 1996 prezydent [[Oscar Luigi Scalfaro]] poprosił go o sformowanie nowego gabinetu. Antonio Maccanico zrezygnował dwa tygodnie później, nie będąc w stanie uzyskać większości w parlamencie. W przedterminowych wyborach w tym samym roku został deputowanym XIII kadencji, reelekcję uzyskał w 2001 na XIV kadencję. |
||
W maju 1996 objął urząd ministra poczty i telekomunikacji w rządzie [[Romano Prodi]]ego (do października 1998). Od czerwca 1999 do czerwca 2001 ponownie zasiadał w radzie ministrów jako minister ds. instytucjonalnych w gabinetach [[Massimo |
W maju 1996 objął urząd ministra poczty i telekomunikacji w rządzie [[Romano Prodi]]ego (do października 1998). Od czerwca 1999 do czerwca 2001 ponownie zasiadał w radzie ministrów jako minister ds. instytucjonalnych w gabinetach [[Massimo D’Alema|Massima D’Alemy]] i [[Giuliano Amato|Giuliana Amato]]. W międzyczasie wprowadził Związek Demokratyczny do nowej formacji [[Demokraci (Włochy)|Demokratów]], później z tym ugrupowaniem został członkiem [[Margherita (partia)|Margherity]]. |
||
Od 2006 do 2008 był senatorem XV kadencji, w jej trakcie został członkiem [[Partia Demokratyczna (Włochy)|Partii Demokratycznej]]. Nie ubiegał się o reelekcję. |
Od 2006 do 2008 był senatorem XV kadencji, w jej trakcie został członkiem [[Partia Demokratyczna (Włochy)|Partii Demokratycznej]]. Nie ubiegał się o reelekcję. |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* [http://www.senato.it/leg/15/BGT/Schede/Attsen/00001382.htm Antonio Maccanico na stronie Senatu XV kadencji] {{lang|it}} |
* [http://www.senato.it/leg/15/BGT/Schede/Attsen/00001382.htm Antonio Maccanico na stronie Senatu XV kadencji] {{lang|it}} |
||
* [http://biografieonline.it/biografia.htm?BioID=605&biografia=Antonio+Maccanico Nota biograficzna na stronie biografieonline.it] {{lang|it}} |
* [http://biografieonline.it/biografia.htm?BioID=605&biografia=Antonio+Maccanico Nota biograficzna na stronie biografieonline.it] {{lang|it}} |
||
{{Drugi rząd Giuliana Amato}} |
|||
{{Drugi rząd Massima D’Alemy}} |
|||
{{Pierwszy rząd Massima D’Alemy}} |
|||
{{Pierwszy rząd Romana Prodiego}} |
|||
{{Szósty rząd Giulia Andreottiego}} |
|||
{{Rząd Ciriaca De Mity}} |
|||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
{{ |
{{SORTUJ:Maccanico, Antonio}} |
||
[[Kategoria:Politycy Partii Demokratycznej (Włochy) |
[[Kategoria:Politycy Partii Demokratycznej (Włochy)]] |
||
[[Kategoria:Politycy |
[[Kategoria:Politycy Margherity]] |
||
[[Kategoria:Politycy Włoskiej Partii Republikańskiej]] |
|||
[[Kategoria:Włoscy ministrowie (od 1946)]] |
[[Kategoria:Włoscy ministrowie (od 1946)]] |
||
[[Kategoria:Włoscy parlamentarzyści (od 1946)]] |
[[Kategoria:Włoscy parlamentarzyści (od 1946)]] |
||
Linia 40: | Linia 51: | ||
[[Kategoria:Urodzeni w 1924]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1924]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 2013]] |
[[Kategoria:Zmarli w 2013]] |
||
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Avellino]] |
|||
[[Kategoria:Absolwenci i studenci Uniwersytetu w Pizie]] |
Aktualna wersja na dzień 18:10, 10 lis 2023
Data i miejsce urodzenia |
4 sierpnia 1924 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 kwietnia 2013 |
Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik |
Alma Mater |
Antonio Maccanico (ur. 4 sierpnia 1924 w Avellino, zm. 23 kwietnia 2013 w Rzymie) – włoski polityk i prawnik, urzędnik państwowy, wielokrotny minister i parlamentarzysta.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył w 1946 studia prawnicze na Uniwersytecie w Pizie, rok później został urzędnikiem w Izbie Deputowanych. W latach 1962–1963 zajmował stanowisko dyrektora biura prawnego w Ministerstwie Budżetu, w 1964 powrócił do pracy w administracji parlamentu. Publikował prace poświęcone finansom publicznym, a także kwestiom instytucji państwowych. Reprezentował Włochy we wspólnotowej komisji doraźnej opracowującej zasady powszechnych wyborów do Parlamentu Europejskiego, pełnił funkcję jej przewodniczącego od września do grudnia 1975.
W 1978 prezydent Włoch Sandro Pertini powołał go na urząd sekretarza generalnego. Zachował tę funkcję także w pierwszych latach prezydentury Francesca Cossigi. Odszedł w 1987, obejmując stanowisko prezesa przedsiębiorstwa finansowego Mediobanca.
W kwietniu 1988 mianowano go ministrem spraw regionalnych i problemów instytucjonalnych w gabinecie, na czele którego stał Ciriaco De Mita. Resortem tym kierował także w rządzie Giulia Andreottiego (do kwietnia 1991). Miał pozostać w kolejnym gabinecie, jednak jego ugrupowanie wycofało się z koalicji rządowej przed zaprzysiężeniem członków rządu[1]. W latach 1992–1994 zasiadał w Senacie XI kadencji z ramienia Włoskiej Partii Republikańskiej. Jednocześnie od kwietnia 1993 do maja 1994 był podsekretarzem stanu w rządzie Carla Azeglia Ciampiego.
W 1996, będąc poza parlamentem, stanął na czele nowego ugrupowania pod nazwą Unia Demokratyczna. Po kolejnym kryzysie rządowym w okresie premiera Lamberta Diniego 1 lutego 1996 prezydent Oscar Luigi Scalfaro poprosił go o sformowanie nowego gabinetu. Antonio Maccanico zrezygnował dwa tygodnie później, nie będąc w stanie uzyskać większości w parlamencie. W przedterminowych wyborach w tym samym roku został deputowanym XIII kadencji, reelekcję uzyskał w 2001 na XIV kadencję.
W maju 1996 objął urząd ministra poczty i telekomunikacji w rządzie Romano Prodiego (do października 1998). Od czerwca 1999 do czerwca 2001 ponownie zasiadał w radzie ministrów jako minister ds. instytucjonalnych w gabinetach Massima D’Alemy i Giuliana Amato. W międzyczasie wprowadził Związek Demokratyczny do nowej formacji Demokratów, później z tym ugrupowaniem został członkiem Margherity.
Od 2006 do 2008 był senatorem XV kadencji, w jej trakcie został członkiem Partii Demokratycznej. Nie ubiegał się o reelekcję.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andreotti's new government faces an immediate new crisis. upi.com, 13 kwietnia 1991. (ang.).