Bazylika Maksencjusza: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Adding 1 book for Wikipedia:Weryfikowalność (20210122)) #IABot (v2.0.8) (GreenC bot |
wstawienie {{Kontrola autorytatywna}} |
||
Linia 42: | Linia 42: | ||
* <ref name = richardson>{{Cytuj książkę| autor = L. Richardson jr| tytuł = A New Topographical Dictionary of Ancient Rome| url = https://archive.org/details/newtopographical0000rich| wydawca = The Johns Hopkins University Press| miejsce = Baltimore| rok = 1992| isbn = 0-8018-4300-6| strony = [https://archive.org/details/newtopographical0000rich/page/51 51]-52}}</ref> |
* <ref name = richardson>{{Cytuj książkę| autor = L. Richardson jr| tytuł = A New Topographical Dictionary of Ancient Rome| url = https://archive.org/details/newtopographical0000rich| wydawca = The Johns Hopkins University Press| miejsce = Baltimore| rok = 1992| isbn = 0-8018-4300-6| strony = [https://archive.org/details/newtopographical0000rich/page/51 51]-52}}</ref> |
||
}} |
}} |
||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
[[Kategoria:Bazyliki na Forum Romanum|Maksencjusza]] |
[[Kategoria:Bazyliki na Forum Romanum|Maksencjusza]] |
Wersja z 11:54, 5 wrz 2021
Pozostałości bazyliki | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | |
Typ budynku | |
Rozpoczęcie budowy | |
Ukończenie budowy |
po 313 |
Położenie na mapie Rzymu | |
Położenie na mapie Włoch | |
Położenie na mapie Lacjum | |
Bazylika Maksencjusza – ostatnia z wielkich bazylik wzniesionych w Rzymie, znajdująca się na Forum Romanum, po północnej stronie Via Sacra. Budowę bazyliki rozpoczął cesarz Maksencjusz, ukończono ją już jednak za panowania Konstantyna Wielkiego po 313 roku[1].
Ustawiona na betonowej platformie o wymiarach 100×65 m budowla składała się z trzech naw, z których centralna miała 80 m długości, 25 m szerokości i 35 m wysokości[1][2]. Trójdzielne sklepienie nakryte było kopułami, z których każda wspierała się na czterech wielkich monolitycznych kolumnach wykonanych z marmuru prokonezyjskiego. Zachowana do czasów współczesnych jedna z kolumn, wysoka na 14,5 m, od 1614 roku stoi na placu przed rzymską Bazyliką Matki Bożej Większej[1][2]. W zachodniej apsydzie stał kolosalny posąg cesarza Konstantyna, wykonany z brązu i marmuru. Jego pozostałości, odnalezione w 1486 roku, znajdują się obecnie w Palazzo dei Conservatori na Kapitolu[1][2]. Posadzki wyłożone były kolorowymi marmurami, natomiast ściany i kopuły pokryto malowanymi stiukami[1]. Bazylika posiadała dwa rzędy okien[2]. Główne wejście, poprzedzone niewielkim przedsionkiem, znajdowało się od strony wschodniej. Na ścianie południowej znajdowało się ponadto boczne wejście, z gankiem wspartym na czterech kolumnach z porfiru[1].
Do czasów współczesnych zachowała się jedynie północna część bazyliki. Reszta przypuszczalnie zawaliła się w trakcie trzęsienia ziemi w 847 roku[1][2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g L. Richardson jr: A New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, s. 51-52. ISBN 0-8018-4300-6.
- ↑ a b c d e Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. Edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 126-127. ISBN 1-884964-80-X.