Przejdź do zawartości

Jerzy Białłozor: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Duchowny infobox}}
m Dodanie do nagłówka, że był senatorem
Linia 53: Linia 53:
|biskupi współkonsekrowani =
|biskupi współkonsekrowani =
}}
}}
'''Jerzy Białłozor''' herbu [[Wieniawa (herb szlachecki)|Wieniawa]] (ur. ok. [[1622]] – zm. [[17 maja]] [[1665]]<ref>''Encyklopedyja powszechna'', t. III, Warszawa 1860, s. 404.</ref>) – [[Biskupi wileńscy|biskup wileński]] od 21 listopada 1661,<ref>''Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi'', t. IV, Monasteri 1935, s. 370. {{lang|la}}</ref> [[Biskupi smoleńscy|smoleński]] od 1658, [[sekretarz królewski]].
'''Jerzy Białłozor''' herbu [[Wieniawa (herb szlachecki)|Wieniawa]] (ur. ok. [[1622]] – zm. [[17 maja]] [[1665]]<ref>''Encyklopedyja powszechna'', t. III, Warszawa 1860, s. 404.</ref>) – [[Kościół rzymskokatolicki|biskup rzymskokatolicki]]<ref>''Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi'', t. IV, Monasteri 1935, s. 370. {{lang|la}}</ref>, [[sekretarz królewski]], senator [[I Rzeczpospolita|I Rzeczypospolitej]].


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Linia 59: Linia 59:
Ukończył [[Uniwersytet Wileński|Akademię Wileńską]]. Jako proboszcz [[Kaplica św. Kazimierza w katedrze wileńskiej|kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej]] po [[potop szwedzki|potopie szwedzkim]] pożyczył część skarbca na potrzeby [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]], czym wzbudził przychylność [[Jan II Kazimierz Waza|Jana II Kazimierza]].
Ukończył [[Uniwersytet Wileński|Akademię Wileńską]]. Jako proboszcz [[Kaplica św. Kazimierza w katedrze wileńskiej|kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej]] po [[potop szwedzki|potopie szwedzkim]] pożyczył część skarbca na potrzeby [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]], czym wzbudził przychylność [[Jan II Kazimierz Waza|Jana II Kazimierza]].


20 października 1655 roku podpisał [[układ w Kiejdanach|ugodę kiejdańską]] podobnie jak pozostałe 1163 osoby które wyraziły zgodę na oddanie Wielkiego Księstwa Litewskiego Szwecji<ref name="Henryk Wisner">Henryk Wisner ''Janusz Radziwiłł 1612-1655'', Wydawnictwo MADA, Warszawa 2000</ref>.<ref>Władysław Konopczyński, Kazimierz Lepszy, Akta Ugody Kiejdańskiej 1655 roku, w: Ateneum Wileńskie, r. X, Wilno 1935, s. 204 [32]</ref>. Na sejmie [[1661]] roku wyznaczony z [[Senat (I Rzeczpospolita)|Senatu]] komisarzem do zapłaty [[Armia Wielkiego Księstwa Litewskiego|wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego]]<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 369.</ref>. Na sejmie [[1662]] roku wyznaczony z Senatu komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 416.</ref>.
20 października 1655 roku podpisał [[układ w Kiejdanach|ugodę kiejdańską]] podobnie jak pozostałe 1163 osoby które wyraziły zgodę na oddanie Wielkiego Księstwa Litewskiego Szwecji<ref name="Henryk Wisner">Henryk Wisner ''Janusz Radziwiłł 1612-1655'', Wydawnictwo MADA, Warszawa 2000</ref>.<ref>Władysław Konopczyński, Kazimierz Lepszy, Akta Ugody Kiejdańskiej 1655 roku, w: Ateneum Wileńskie, r. X, Wilno 1935, s. 204 [32]</ref>. Na sejmie 1661 roku wyznaczony z [[Senat (I Rzeczpospolita)|Senatu]] komisarzem do zapłaty [[Armia Wielkiego Księstwa Litewskiego|wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego]]<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 369.</ref>. Na sejmie 1662 roku wyznaczony z Senatu komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 416.</ref>.


Był inicjatorem odbudowy [[Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie|katedry wileńskiej]] po zniszczeniach [[wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667]].
Był inicjatorem odbudowy [[Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie|katedry wileńskiej]] po zniszczeniach [[wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667]].

Wersja z 14:38, 16 lis 2021

Jerzy Białłozor
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data urodzenia

ok. 1622

Data i miejsce śmierci

17 maja 1665
Biała Podlaska

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

18 marca 1658[1]

Sakra biskupia

brak danych

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

ok. 1658

Konsekrator

Jan Krzysztof Zawisza

Jerzy Białłozor herbu Wieniawa (ur. ok. 1622 – zm. 17 maja 1665[2]) – biskup rzymskokatolicki[3], sekretarz królewski, senator I Rzeczypospolitej.

Życiorys

Był synem Krysztofa, marszałka upickiego i starosty abelskiego.[4] Ukończył Akademię Wileńską. Jako proboszcz kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej po potopie szwedzkim pożyczył część skarbca na potrzeby Rzeczypospolitej, czym wzbudził przychylność Jana II Kazimierza.

20 października 1655 roku podpisał ugodę kiejdańską podobnie jak pozostałe 1163 osoby które wyraziły zgodę na oddanie Wielkiego Księstwa Litewskiego Szwecji[5].[6]. Na sejmie 1661 roku wyznaczony z Senatu komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego[7]. Na sejmie 1662 roku wyznaczony z Senatu komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego[8].

Był inicjatorem odbudowy katedry wileńskiej po zniszczeniach wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667.

W 1661 roku był delegatem Senatu na Trybunał Skarbowy Wielkiego Księstwa Litewskiego[9].

Pochowany w katedrze św. Stanisława i św. Władysława w Wilnie[10].

Przypisy

  1. Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. IV, Monasteri 1935, s. 318. (łac.)
  2. Encyklopedyja powszechna, t. III, Warszawa 1860, s. 404.
  3. Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. IV, Monasteri 1935, s. 370. (łac.)
  4. Encyklopedyja powszechna, t. III, Warszawa 1860, s. 403.
  5. Henryk Wisner Janusz Radziwiłł 1612-1655, Wydawnictwo MADA, Warszawa 2000
  6. Władysław Konopczyński, Kazimierz Lepszy, Akta Ugody Kiejdańskiej 1655 roku, w: Ateneum Wileńskie, r. X, Wilno 1935, s. 204 [32]
  7. Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 369.
  8. Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 416.
  9. Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 371.
  10. Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 143.

Bibliografia

Linki zewnętrzne