Przejdź do zawartości

Jerzy Białłozor: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
345 374 edycje
kat.
m zmiany redakcyjne (pisownia małą literą), WP:SK przy użyciu AWB
Linia 51: Linia 51:
|biskupi współkonsekrowani =
|biskupi współkonsekrowani =
}}
}}
'''Jerzy Białłozor''' herbu [[Wieniawa (herb szlachecki)|Wieniawa]] (ur. ok. [[1622]] – zm. [[17 maja]] [[1665]]<ref>''Encyklopedyja powszechna'', t. III, Warszawa 1860, s. 404.</ref>) – [[Biskupi wileńscy|biskup wileński]] od 21 listopada 1661,<ref>''Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi'', t. IV, Monasteri 1935, s. 370. {{lang|la}}</ref> [[Biskupi smoleńscy|smoleński]] od 1658, [[sekretarz królewski]].
'''Jerzy Białłozor''' herbu [[Wieniawa (herb szlachecki)|Wieniawa]] (ur. ok. [[1622]] – zm. [[17 maja]] [[1665]]<ref>''Encyklopedyja powszechna'', t. III, Warszawa 1860, s. 404.</ref>) – [[Biskupi wileńscy|biskup wileński]] od 21 listopada 1661,<ref>''Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi'', t. IV, Monasteri 1935, s. 370. {{lang|la}}</ref> [[Biskupi smoleńscy|smoleński]] od 1658, [[sekretarz królewski]].


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Był synem Krysztofa<!--nie Krzysztof-->, marszałka [[Upita|upickiego]] i starosty [[Abele (miasto)|abelskiego]].<ref>''Encyklopedyja powszechna'', t. III, Warszawa 1860, s. 403.</ref>
Był synem Krysztofa<!--nie Krzysztof-->, marszałka [[Upita|upickiego]] i starosty [[Abele (miasto)|abelskiego]].<ref>''Encyklopedyja powszechna'', t. III, Warszawa 1860, s. 403.</ref>
Ukończył [[Uniwersytet Wileński|Akademię Wileńską]]. Jako proboszcz [[Kaplica św. Kazimierza w katedrze wileńskiej|kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej]] po [[potop szwedzki|potopie szwedzkim]] pożyczył część skarbca na potrzeby [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]], czym wzbudził przychylność [[Jan II Kazimierz Waza|Jana II Kazimierza]].
Ukończył [[Uniwersytet Wileński|Akademię Wileńską]]. Jako proboszcz [[Kaplica św. Kazimierza w katedrze wileńskiej|kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej]] po [[potop szwedzki|potopie szwedzkim]] pożyczył część skarbca na potrzeby [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]], czym wzbudził przychylność [[Jan II Kazimierz Waza|Jana II Kazimierza]].


20 października 1655 roku podpisał [[układ w Kiejdanach|ugodę kiejdańską]] podobnie jak pozostałe 1163 osoby które wyraziły zgodę na oddanie Wielkiego Księstwa Litewskiego Szwecji<ref name="Henryk Wisner">Henryk Wisner ''Janusz Radziwiłł 1612-1655'', Wydawnictwo MADA, Warszawa 2000</ref>.<ref>Władysław Konopczyński, Kazimierz Lepszy, Akta Ugody Kiejdańskiej 1655 roku, w: Ateneum Wileńskie, r. X, Wilno 1935, s. 204 [32]</ref>. Na sejmie [[1661]] roku wyznaczony z [[Senat (I Rzeczpospolita)|Senatu]] komisarzem do zapłaty [[Armia Wielkiego Księstwa Litewskiego|wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego]]<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 369.</ref>. Na sejmie [[1662]] roku wyznaczony z Senatu komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 416.</ref>.
20 października 1655 roku podpisał [[układ w Kiejdanach|ugodę kiejdańską]] podobnie jak pozostałe 1163 osoby które wyraziły zgodę na oddanie Wielkiego Księstwa Litewskiego Szwecji<ref name="Henryk Wisner">Henryk Wisner ''Janusz Radziwiłł 1612-1655'', Wydawnictwo MADA, Warszawa 2000</ref>.<ref>Władysław Konopczyński, Kazimierz Lepszy, Akta Ugody Kiejdańskiej 1655 roku, w: Ateneum Wileńskie, r. X, Wilno 1935, s. 204 [32]</ref>. Na sejmie [[1661]] roku wyznaczony z [[Senat (I Rzeczpospolita)|Senatu]] komisarzem do zapłaty [[Armia Wielkiego Księstwa Litewskiego|wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego]]<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 369.</ref>. Na sejmie [[1662]] roku wyznaczony z Senatu komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 416.</ref>.
Linia 63: Linia 63:
W 1661 roku był delegatem [[Senat (I Rzeczpospolita)|Senatu]] na [[Trybunał Skarbowy Wielkiego Księstwa Litewskiego]]<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 371.</ref>.
W 1661 roku był delegatem [[Senat (I Rzeczpospolita)|Senatu]] na [[Trybunał Skarbowy Wielkiego Księstwa Litewskiego]]<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 371.</ref>.


Pochowany w [[Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie|katedrze Św. Stanisława i Św. Władysława w Wilnie]]<ref>Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 143.</ref>.
Pochowany w [[bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie|katedrze św. Stanisława i św. Władysława w Wilnie]]<ref>Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 143.</ref>.


== Przypisy ==
== Przypisy ==
Linia 86: Linia 86:
[[Kategoria:Ludzie związani z Białą Podlaską (I Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Białą Podlaską (I Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Pochowani w bazylice archikatedralnej św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie]]
[[Kategoria:Pochowani w bazylice archikatedralnej św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie]]
[[Kategoria:Senatorowie deputaci Trybunału Skarbowego Wielkiego Księstwa Litewskiego]]
[[Kategoria:Senatorowie deputaci Trybunału Skarbowego Wielkiego Księstwa Litewskiego]]
[[Kategoria:Senatorowie duchowni I Rzeczypospolitej]]
[[Kategoria:Senatorowie duchowni I Rzeczypospolitej]]
[[Kategoria:Sekretarze królewscy]]
[[Kategoria:Sekretarze królewscy]]

Wersja z 07:00, 25 kwi 2021

Jerzy Białłozor
Ilustracja
Herb duchownego
Data urodzenia

ok. 1622

Data i miejsce śmierci

17 maja 1665
Biała Podlaska

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

18 marca 1658[1]

Sakra biskupia

brak danych

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

ok. 1658

Konsekrator

Jan Krzysztof Zawisza

Jerzy Białłozor herbu Wieniawa (ur. ok. 1622 – zm. 17 maja 1665[2]) – biskup wileński od 21 listopada 1661,[3] smoleński od 1658, sekretarz królewski.

Życiorys

Był synem Krysztofa, marszałka upickiego i starosty abelskiego.[4] Ukończył Akademię Wileńską. Jako proboszcz kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej po potopie szwedzkim pożyczył część skarbca na potrzeby Rzeczypospolitej, czym wzbudził przychylność Jana II Kazimierza.

20 października 1655 roku podpisał ugodę kiejdańską podobnie jak pozostałe 1163 osoby które wyraziły zgodę na oddanie Wielkiego Księstwa Litewskiego Szwecji[5].[6]. Na sejmie 1661 roku wyznaczony z Senatu komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego[7]. Na sejmie 1662 roku wyznaczony z Senatu komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego[8].

Był inicjatorem odbudowy katedry wileńskiej po zniszczeniach wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667.

W 1661 roku był delegatem Senatu na Trybunał Skarbowy Wielkiego Księstwa Litewskiego[9].

Pochowany w katedrze św. Stanisława i św. Władysława w Wilnie[10].

Przypisy

  1. ↑ Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. IV, Monasteri 1935, s. 318. (łac.)
  2. ↑ Encyklopedyja powszechna, t. III, Warszawa 1860, s. 404.
  3. ↑ Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. IV, Monasteri 1935, s. 370. (łac.)
  4. ↑ Encyklopedyja powszechna, t. III, Warszawa 1860, s. 403.
  5. ↑ Henryk Wisner Janusz Radziwiłł 1612-1655, Wydawnictwo MADA, Warszawa 2000
  6. ↑ Władysław Konopczyński, Kazimierz Lepszy, Akta Ugody Kiejdańskiej 1655 roku, w: Ateneum Wileńskie, r. X, Wilno 1935, s. 204 [32]
  7. ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 369.
  8. ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 416.
  9. ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 371.
  10. ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 143.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Biskupi smoleńscy
Biskupi wileńscy
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
  1. ↑ a b c d e f Białystok
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Białłozor&oldid=63103176”