Kościół św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie

Kościół św. Piotra i Pawła w Wilnie

[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}}
Państwo	{{{państwo}}}
Miejscowość	{{{miejscowość}}}
Wyznanie	katolickie
Wezwanie	św. Piotra i Pawła
Historia
Data budowy	{{{data budowy}}}
Data poświęcenia	{{{data poświęcenia}}}
Data likwidacji	{{{data likwidacji}}}
Data zniszczenia	{{{data zniszczenia}}}
Data zburzenia	{{{data zburzenia}}}
Data reaktywacji	{{{data reaktywacji}}}
Dane świątyni
Architekt	Jan Zaor
Styl	{{{styl}}}
Budulec	cegła
Stan obecny	{{{stan obecny}}}
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
[{{{www}}} Strona internetowa]

{{Świątynia infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | data reaktywacji = | grafika = | data zniszczenia = | data budowy = | www = | państwo = | data poświęcenia = | data likwidacji = | współrzędne = | opis grafiki = | miejscowość = | data zburzenia = | styl = | stan obecny = Nieznane pola: "zniszczono", "obecnie", "zdjęcie", "zdjęcie podpis", "zlikwidowano", "erygowano", "zburzono" oraz "zbudowano".

Prezbiterium

Kościół św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie - barokowy kościół położony na Antokolu, w dzisiejszej dzielnicy Wilna.

Michał Kazimierz Pac, hetman wielki litewski i najbardziej znaczący magnat litewski drugiej połowy XVII w. ufundował ten kościół (wraz z klasztorem augustianów) jako wotum za pomyślne zakończenie wojny z Moskwą. Budowę rozpoczęto w 1668. Kościół został zbudowany według projektu krakowskiego architekta Jana Zaora, jednak kierował on pracami tylko do 1672, później zastąpił go najprawdopodobniej Giovanni Battista Frediani. Około 1675 zakończono budowę bryły kościoła, odprawiono w nim pierwsze nabożeństwo. Wówczas też rozpoczęły się prace dekoratorskie, których efektem były wyjątkowe sztukaterie autorstwa Pietro Pertiego oraz Giovanniego Gallego (ukończone w 1684), a także malowidła iluzjonistyczne Michelangelo Palloniego.

Architektura kościoła nie jest wyjątkowa - jego twórca wzorował się zapewne na kościołach wileńskich, m.in. kościele św. Kazimierza w Wilnie. Jest to trójnawowa bazylika z transeptem, zwieńczona kopułą nad skrzyżowaniem naw. O szczególnym miejscu świątyni w historii sztuki polskiej decyduje jednak nie jego architektura, ale wystrój, który niemal w całości stanowią wyjątkowej klasy sztukaterie. Wnętrze świątyni zdobi ponad 2 tysiące rzeźb stiukowych o tematyce biblijnej, mitologicznej i historycznej. Jednym z ciekawszych elementów wystroju wnętrza jest przepiękny kryształowy żyrandol w kształcie łodzi (jest pamiątką zatonięcia podczas transportu ołtarza głównego zamówionego przez Paca we Włoszech).

W prezbiterium kościoła umieszczono popiersie fundatora jako triumfatora z wieńcem laurowym na głowie. Nawiązaniem do jego zwycięstw nad Moskwą są też egida poniżej popiersia, symbolizująca obronę przezeń Rzeczypospolitej, oraz dwie odcięte głowy orła moskiewskiego na jednej z tarcz. Aluzję do nazwiska ambitnego fundatora (który został pochowany pod progiem kościoła) zawiera również napis na fasadzie: "Regina pacis funda nos in pace".