Przejdź do zawartości

Kamilla Baar: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Filmografia: drobne merytoryczne
Nie podano opisu zmian
Znacznik: Wycofane
Linia 114: Linia 114:
* [[2018 w filmie|2018]]: ''[[Kamerdyner (film 2018)|Kamerdyner]]'' – Angela von Krauss
* [[2018 w filmie|2018]]: ''[[Kamerdyner (film 2018)|Kamerdyner]]'' – Angela von Krauss
* [[2019 w filmie|2019]]–[[2020 w filmie|2020]]: ''[[Echo serca (serial telewizyjny)|Echo serca]]'' – doktor Magdalena Borska, psycholog kliniczny
* [[2019 w filmie|2019]]–[[2020 w filmie|2020]]: ''[[Echo serca (serial telewizyjny)|Echo serca]]'' – doktor Magdalena Borska, psycholog kliniczny
*od [[2021 w filmie|2021]]: [[Pierwsza miłość (serial telewizyjny)|''Pierwsza miłość'']] – Sandra
*od [[2021 w filmie|2021]]: [[Pierwsza miłość (serial telewizyjny)|''Pierwsza miłość'']] – (Sandra) ,Aktorka bedzie grala SYLWIĘ


== Polski dubbing ==
== Polski dubbing ==

Wersja z 09:08, 10 sie 2021

Kamilla Baar
Ilustracja
Kamilla Baar-Kochańska (2019)
Data i miejsce urodzenia

6 października 1979
Człuchów

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Wojciech Solarz (2005–2009)
Piotr Kochański (od 2015)

Lata aktywności

od 2001

Zespół artystyczny
Teatr Narodowy

Kamilla Krystyna Baar-Kochańska[1] (ur. 6 października 1979 w Człuchowie) – polska aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna.

Życiorys

Jest córką oficera Wojska Polskiego[2] i nauczycielki. Ma dwóch młodszych braci[2] – Błażeja, producenta filmowego i Damiana, programistę. Jej babcią była Maria Baar, regionalistka i polonistka zasłużona dla miasta Wągrowca.

Edukacja

Dzieciństwo spędziła w Poznaniu, a następnie w Tychach, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej i średniej. Podczas nauki w tej ostatniej uczyła się też w studium aktorskim w Katowicach prowadzonym przez aktorkę Dorotę Pomykałę[3].

W 2002 ukończyła Akademię Teatralną w Warszawie, do której przyjęto ją za pierwszym podejściem. Na egzaminy do szkoły teatralnej przygotowała 28 tekstów[4]. Wśród nich znalazły się m.in. monolog Hamleta oraz monolog Nataszy ze Skrzywdzonych i poniżonych Dostojewskiego[5].

Teatr

Akademię Teatralną ukończyła przedstawieniem dyplomowym Sen nocy letniej, w reżyserii Jana Englerta (premiera 19 listopada 2001)[6]. Oficjalny debiut teatralny to rola Julii, w przedstawieniu Norway today, w reżyserii Macieja Sobocińskiego, na scenie Fundacji Starego Teatru w Krakowie (premiera 18 stycznia 2003). Od 2005 jest aktorką Teatru Narodowego w Warszawie. Współpracuje też z innymi teatrami.

Współpracowała między innymi z Janem Englertem, Jerzym Jarockim, Iwanem Wyrypajewem, Arturem Urbańskim, Mają Kleczewską. Występuje w repertuarze klasycznym i współczesnym. Sama preferuje role dramatyczne[5]. Pozytywnie oceniono jej rolę w Fedrze (choć sam spektakl niezbyt podobał się krytykom) oraz w Ślubach panieńskich[7], a kreację w Pierwszym razie uznano za wyjątkowo udaną[8].

Film

Po raz pierwszy przed kamerą stanęła w 2002 na planie telewizyjnego spektaklu Oszuści. Debiutem serialowym była rola Ewy[9] w serialu Na dobre i na złe w 2003. W 2004 debiutowała w filmie fabularnym rolą Magdy w komedii sensacyjnej Vinci Juliusza Machulskiego[10].

Życie prywatne

W 2005 wyszła za mąż za aktora Wojciecha Solarza[5], z którym rozwiodła się w 2009[11]. Z aktorem Wojciechem Błachem ma syna Brunona (ur. 2011)[11]. Jej obecnym mężem jest adwokat Piotr Kochański, którego poślubiła w 2015 w Lizbonie[12].

Spektakle teatralne

Szablon:Kolumna-podział

Filmografia

Polski dubbing

Nagrody i nominacje

26 listopada 2012 roku otrzymała nagrodę Złotej Kaczki w kategorii najlepsza aktorka filmów sensacyjnych za rolę w Vincim reż. Juliusza Machulskiego[13]. 6 kwietnia 2013 roku została laureatką nagrody Wiktora w kategorii „Odkrycie telewizyjne roku”, m.in. za rolę w serialu Na dobre i na złe[14]. 3 lutego 2014 roku aktorka została nagrodzona Telekamerą 2014 w kategorii „Aktorka”[15].

Przypisy

  1. Kamilla Baar wyszła za mąż!. gwiazdy.wp.pl, 2015-07-01. [dostęp 2015-09-23].
  2. a b Biografia Kamilli Baar w film.onet.pl. onet.pl. [dostęp 2008-04-11].
  3. R. Gowarzewska-Griessgraber. Świat Kamilli. „Polska Dziennik Zachodni”. 34/2008, 2008-02-09. [dostęp 2008-04-11]. 
  4. M. Gawrońska. Tramwaje są lepsze od biblotek. „Dziennik”. 120/2006, 2006-09-08. [dostęp 2008-04-11]. 
  5. a b c L. Śnieg-Czaplewska. Obyś się zakochał. „Gala”. 36/2007, 2007-09-11. [dostęp 2008-04-11]. 
  6. Sen nocy letniej – William Shakespeare. E-Teatr, 2001-11-19. [dostęp 2015-09-23].
  7. T. Miłkowski. Młodzież wchodzi coraz mocniej. „Przegląd”. 35/2007, 2007-08-27. [dostęp 2012-02-26]. 
  8. T. Miłkowski. W teatrach coraz lepiej. „Przegląd”. 36/2006, 2006-09-04. [dostęp 2012-02-26]. 
  9. a b Życiowy wybór (164). [w:] Odcinki serialu Na dobre i na złe [on-line]. filmpolski.pl. [dostęp 2013-03-29].
  10. Machulski o „Damie z łasiczką”. Gazeta Wyborcza, 2004-04-15. [dostęp 2015-09-23].
  11. a b Kamilla Baar. Teraz Teatr. [dostęp 2015-09-23].
  12. Kamilla Baar wzięła sekretny ślub w Portugalii. film.onet.pl. [dostęp 2015-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)].
  13. Złote Kaczki 2012 rozdane. Złote Kaczki, 2012. [dostęp 2015-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-06)].
  14. Wiktory 2012 rozdane!. TVP, 2013-04-07. [dostęp 2015-09-23].
  15. Telekamery 2014: znamy laureatów!. film.onet.pl. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].

Linki zewnętrzne