Luigi Di Maio: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Better picture |
m + |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|imię i nazwisko = Luigi Di Maio |
|imię i nazwisko = Luigi Di Maio |
||
|imię i nazwisko org = |
|imię i nazwisko org = |
||
|grafika = Luigi Di Maio |
|grafika = Luigi Di Maio 2019.jpg |
||
|opis grafiki = |
|opis grafiki = |
||
|podpis = |
|podpis = |
Wersja z 07:14, 26 sie 2019
Data i miejsce urodzenia |
6 lipca 1986 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk |
Stanowisko |
wicepremier (od 2018), minister rozwoju gospodarczego, pracy i polityki społecznej (od 2018) |
Partia | |
Luigi Di Maio (ur. 6 lipca 1986 w Avellino[1]) – włoski polityk, poseł do Izby Deputowanych, lider polityczny Ruchu Pięciu Gwiazd, od 2018 wicepremier oraz minister rozwoju gospodarczego, pracy i polityki społecznej.
Życiorys
Najstarszy z trzech synów działacza Włoskiego Ruchu Społecznego[2]. W 2004 ukończył liceum klasyczne w Pomigliano d’Arco. Podejmował następnie studia z zakresu inżynierii oraz prawoznawstwa na Uniwersytecie Neapolitańskim im. Fryderyka II, nie kończąc żadnego z tych kierunków. Działał w międzyczasie w organizacjach studenckich. W 2007 zarejestrował się jako dziennikarz, krótko pracował w zawodzie webmastera[3].
Wkrótce zaangażował się w działalność Ruchu Pięciu Gwiazd, który utworzył Beppe Grillo[3]. W wyborach w 2013 z ramienia tego ugrupowania został wybrany do Izby Deputowanych XVII kadencji[1], objął następnie funkcję wiceprzewodniczącego tej izby[2].
We wrześniu 2017 wygrał partyjne prawybory[4], stając się liderem politycznym swojego ugrupowania i jego kandydatem na premiera w wyborach w 2018. Kierowane przez niego ugrupowanie zajęło drugie miejsce za koalicją centroprawicy, znacząco poprawiając swój wynik wyborczy sprzed pięciu lat (z wynikiem ponad 32% do każdej z izb). Uzyskało też największe poparcie wśród samodzielnych list wyborczych, wprowadziło do parlamentu ponad 220 posłów i ponad 110 senatorów[5]. Luigi Di Maio uzyskał mandat w okręgu większościowym, pokonując w nim Vittoria Sgarbiego[6].
Wyniki tych wyborów nie doprowadziły do uzyskania przez któryś z obozów politycznych większości w parlamencie pozwalającej na samodzielne rządzenie. Po długotrwałych negocjacjach 13 maja 2018 Ruch Pięciu Gwiazd podpisał porozumienie programowe z ugrupowaniem Liga Północna[7]. Formowanie rządu trwało jeszcze niespełna trzy tygodnie. Ostatecznie 1 czerwca 2018 w nowo powołanym gabinecie Giuseppe Contego Luigi Di Maio objął stanowiska wicepremiera oraz ministra rozwoju gospodarczego, pracy i polityki społecznej[8].
Przypisy
- ↑ a b Luigi Di Maio na stronie Izby Deputowanych XVII kadencji. [dostęp 2017-12-17]. (wł.).
- ↑ a b Luigi Di Maio è il nuovo vicepresidente della Camera. campaniasuweb.it, 22 marca 2017. [dostęp 2017-12-17]. (wł.).
- ↑ a b Luigi Di Maio, il più politico del M5S „scalax” il Movimento anti-politica. ilsole24ore.com, 22 września 2017. [dostęp 2017-12-17]. (wł.).
- ↑ Di Maio candidato premier M5S. Alle primarie grilline 37mila votanti. ilmessaggero.it, 23 września 2017. [dostęp 2017-12-17]. (wł.).
- ↑ Risultati elezioni 2018, i numeri del nuovo Parlamento: alla Camera il centrodestra a quota 260, i 5 Stelle saranno 221. ilfattoquotidiano.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).
- ↑ Luigi Di Maio stravince ad Acerra contro Vittorio Sgarbi che commenta: „Un territorio di disperati”. rainews.it, 5 marca 2018. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).
- ↑ Italy’s populist 5 Star, League parties reach deal on government program. marketwatch.com, 13 maja 2018. [dostęp 2018-06-01]. (wł.).
- ↑ I Ministri del Governo Conte. governo.it, 1 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-01]. (wł.).