Gabriela Kownacka: Różnice pomiędzy wersjami

Gabriela Kownacka
	; Gabriela Kownacka (2006)
Imię i nazwisko	Gabriela Anna Kownacka
Data i miejsce urodzenia	25 maja 1952 ; Wrocław
Data i miejsce śmierci	30 listopada 2010 ; Warszawa
Zawód	aktorka
Współmałżonek	Waldemar Kownacki; (1975–1985)
Lata aktywności	1972–2009
	Zespół artystyczny
	Teatr Narodowy (1999–2009)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 20:23, 18 cze 2024

Gabriela Anna Kownacka z domu Kwasz (ur. 25 maja 1952 we Wrocławiu, zm. 30 listopada 2010 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa.

Życiorys

Była córką Ottokara Kwasza (ur. 12 stycznia 1922 zm. 3 marca 1992) i Izabelli z domu Tumidajskiej (ur. 18 września 1923 zm. 9 maja 2023)^[1]. W 1971 ukończyła III LO we Wrocławiu i zdała maturę. W tym samym roku dostała się na wydział aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie^[2]. Będąc na pierwszym roku studiów, zagrała rolę Zosi w Weselu Andrzeja Wajdy^[3]^[2].

Dyplom ukończenia PWST otrzymała w 1975 z tytułem magister sztuki aktor dramatyczny^[2]. W tym samym roku zaangażowała się do Teatru Kwadrat w Warszawie, gdzie zadebiutowała tytułową rolą w sztuce Pepsie Pierrette Bruno, w reżyserii twórcy i dyrektora tego teatru Edwarda Dziewońskiego. Występowała też w Teatrze Telewizji: w 1975 zagrała rolę Maggie w sztuce Arthura Millera Po upadku w reżyserii Andrzeja Łapickiego, zaś w 1976 wystąpiła w roli Marysi w sztuce Roberta Thomasa Spółka morderców w reżyserii Edwarda Dziewońskiego^[2].

W 1977 otrzymała Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego za rolę Maggie i hrabianki Rity w Trędowatej Jerzego Hoffmana, a w 1979 tytuł „Gwiazdy Filmowego Sezonu” podczas Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie za rolę Anity w komedii muzycznej Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy. Także w tym samym roku zdobyła nagrodę przewodniczącego komitetu ds. Radia i Telewizji za wybitną współpracę artystyczną z TVP^[2].

W latach 1975–78 występowała w stołecznym teatrze Kwadrat. W 1978 otrzymała od Erwina Axera propozycję angażu do Teatru Współczesnego w Warszawie, a potem w 1983 od Jerzego Grzegorzewskiego, który tworzył zespół po objęciu dyrekcji Teatru Studio w Warszawie. Występowała w nim do 1999^[2]. W 1998 zagrała gościnnie w Teatrze Narodowym rolę siostry Dory w Halce Spinozie według Witkacego w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Następnie w latach 1999–2009 była stałą aktorką sceny narodowej^[2].

W latach 90. stworzyła popularne role serialowe w Matkach, żonach i kochankach (1995–98) i Rodzinie zastępczej (1999–2008).

Wystąpiła w ponad 60 rolach Teatru Telewizji i zagrała w ponad 40 spektaklach teatralnych w całym kraju. W 2012 ukazała się książka autorstwa Romana Dziewońskiego pt. Gabi. Gabriela Kownacka^[4].

Odznaczenia i nagrody

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 22 sierpnia 2005 „za zasługi w pracy artystycznej” została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi^[5]. W tym samym roku podczas Festiwalu Dobrego Humoru otrzymała statuetkę „Melonika” dla najlepszej aktorki komediowej^[6].

W 2006 odcisnęła swoją dłoń na Bursztynowej Promenadzie Gwiazd podczas Festiwalu Gwiazd w Gdańsku^[7]^[2].

Życie prywatne

W latach 1975–1985 była żoną Waldemara Kownackiego. W 1983 urodziła syna Franciszka. Związana była także z operatorem Witoldem Adamkiem i aktorem Krzysztofem Janczarem^[3]. W 2007 została ambasadorem drugiej edycji programu „Szkoła bez przemocy”^[8]. Zagrała także w reklamie serów Warmia^[9].

Choroba i śmierć

Grób Gabrieli Kownackiej na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie

W 2004 aktorka zachorowała na raka piersi. Kilkumiesięczne zabiegi chemioterapii i radioterapii dały pozytywny efekt, dzięki czemu mogła powrócić do pracy na planie serialu Rodzina zastępcza^[10].

Na przełomie maja i czerwca 2008 nastąpił gwałtowny nawrót choroby i stan zdrowia aktorki bardzo się pogorszył^[11]. 9 marca 2009 w Teatrze Narodowym odbył się koncert charytatywny, z którego cały dochód został przeznaczony na leczenie aktorki^[12]^[11].

Zmarła 30 listopada 2010^[13]. 7 grudnia 2010 została pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 41, grób 27)^[14]^[15]. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyli m.in.: Maja Komorowska, Joanna Szczepkowska, Gołda Tencer, Ewa Ziętek, Marian Opania, Wojciech Malajkat oraz obsada serialu Rodzina zastępcza (Piotr Fronczewski, Jarosław Boberek i inni)^[16]. Aktor Marcin Hycnar odczytał list pożegnalny w imieniu Jana Englerta – dyrektora Teatru Narodowego w Warszawie.

Filmografia

Źródło: FilmPolski.pl^[2].

1972: Wesele – Zosia
1976: Skazany – Kasia
1976: Trędowata – Rita Szylinżanka
1977: Ciuciubabka – Grażyna
1977: Pani Bovary to ja – sąsiadka
1977: Rebus – Ania
1977: Rekolekcje – Myszka
1977: Szarada – Ewa
1978: Hallo Szpicbródka – Anita
1980: Urodziny młodego warszawiaka – Jadźka
1980: Ukryty w słońcu – Joanna
1980: Bo oszalałem dla niej – Sylwia
1981: Dziecinne pytania – Bożena
1981: Przypadki Piotra S. – prostytutka
1981: Spokojne lata – Iza
1983: Nadzór – Danusia Wabik
1984: 5 dni z życia emeryta – sekretarka w Wytwórni Filmów Dokumentalnych
1984: Jak się pozbyć czarnego kota – Krystyna Danek
1984: Pismak – Maria
1984: Zamiana – Ola
1985: Kronika wypadków miłosnych – Olimpia
1985: Ga, ga. Chwała bohaterom – blondynka z komputera
1985: Żaglowiec – mama Michała
1986: Nieproszony gość – Micia
1987: Hanussen – żona szefa propagandy
1988: Niezwykła podróż Baltazara Kobera – Gertruda
1989: Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce – Barbara
1989: Yacht – żona
1992: Smacznego telewizorku – Teresa Adler
1992: Sauna – Masza
1992: Zwolnieni z życia – Elżbieta
1993: Nowe przygody Arsena Lupin
1995–1998: Matki, żony i kochanki – Dorota Padlewska-Lindner
1996: Cesarska tabakierka – baronowa
1996: Dzieci i ryby – Ewelina
1996: Drugie zabicie psa – kobieta
1999: Fuks – matka Aleksa
1999: Kiler-ów 2-óch – prezydentowa
1999–2008: Rodzina zastępcza – Anna Kwiatkowska
1999: Bratobójstwo
2001: Pas de deux – Anna Struziakowa
2002: Na dobre i na złe – Lidia Kornecka (odc. 93)
2003: Powiedz to, Gabi – aktorka
2006: Przebacz – matka
2006–2007: Dwie strony medalu – Jolanta Wysocka
2007: Niania – ona sama

Dubbing

Filmy

1977: Hotel Zacisze
1979: Ja, Klaudiusz − Druzylla (odc. 9)
1981: Życie jest piękne
1986: Annie Hall
1983: Goście z galaktyki Arkana − Biba
1984: Wybory w VII c − pani Kunze
2003: Nawiedzony dwór – Madame Liota
2007: Artur i Minimki – babcia Arthura

Gry komputerowe

1999: Baldur’s Gate – Viconia DeVir
1999: Airline Tycoon
2000: Planescape: Torment – Nie-Sława
2000: Baldur’s Gate II: Cienie Amn – Viconia DeVir
2001: Baldur’s Gate II: Tron Bhaala – Viconia DeVir

Przypisy

↑ GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie [online], wawamlynarska.grobonet.com [dostęp 2023-05-25] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Gabriela Kownacka. [w:] FilmPolski.pl [on-line]. filmpolski.pl. [dostęp 2020-04-23].
↑ ^a ^b Sonia Miniewicz: Gabriela Kownacka: po prostu Gabi. [w:] Onet.pl [on-line]. kultura.onet.pl, 2017-05-23. [dostęp 2019-08-11].
↑ Ukazała się książka o Gabrieli Kownackiej. [w:] Polskie Radio [on-line]. polskieradio.pl, 2012-12-09. [dostęp 2019-08-27].
↑ M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1019 – pkt 5.
↑ VI Festiwal Dobrego Humoru [online], Interia.pl, 24 kwietnia 2007 [dostęp 2010-11-30] [zarchiwizowane z adresu 2007-12-02] .
↑ Promenada Gwiazd [online], Instytut Sztuki [dostęp 2010-11-30] [zarchiwizowane z adresu 2007-01-25] .
↑ Nasza akcja > Gabriela Kownacka Ambasador „Szkoły bez przemocy” odpowiada na Państwa pytania. echodnia.eu, 2007-11-26. [dostęp 2019-08-11].
↑ Beata Drewnowska: Gra o mleczne zyski. [w:] Rzeczpospolita Polska [on-line]. www.rp.pl, 2008-08-05. [dostęp 2020-04-28]. (ang.).
↑ Gabriela Kownacka wróciła do pracy. e-teatr.pl, 2005-02-11. [dostęp 2020-01-04].
↑ ^a ^b Gabriela Kownacka przegrywa walkę z rakiem. [w:] Super Express [on-line]. se.pl, 2010-04-11. [dostęp 2020-01-04].
↑ Nadzwyczajny koncert dla Gabrysi [online], komorow.net, 24 marca 2009 [zarchiwizowane z adresu 2009-04-17] .
↑ Zmarła Gabriela Kownacka. [w:] TVP Info [on-line]. tvp.info, 2010-11-30. [dostęp 2010-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-05)].
↑ GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie [online], wawamlynarska.grobonet.com [dostęp 2023-05-25] .
↑ śp. Gabriela Kownacka
↑ „Kochaliśmy ją”. Pogrzeb Gabrieli Kownackiej [online], Gazeta.pl, 7 grudnia 2010 [dostęp 2010-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2010-12-10] .

Linki zewnętrzne

Gabriela Kownacka w bazie IMDb (ang.)
Gabriela Kownacka w bazie Filmweb
Gabriela Kownacka w bazie filmpolski.pl
Gabriela Kownacka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
Gabriela Kownacka na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Gabriela Kownacka w bazie Akademii Polskiego Filmu

[1] GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie [online], wawamlynarska.grobonet.com [dostęp 2023-05-25] .

[filmpolski.pl-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Gabriela Kownacka. [w:] FilmPolski.pl [on-line]. filmpolski.pl. [dostęp 2020-04-23].

[kultura.onet.pl-3] Sonia Miniewicz: Gabriela Kownacka: po prostu Gabi. [w:] Onet.pl [on-line]. kultura.onet.pl, 2017-05-23. [dostęp 2019-08-11].

[4] Ukazała się książka o Gabrieli Kownackiej. [w:] Polskie Radio [on-line]. polskieradio.pl, 2012-12-09. [dostęp 2019-08-27].

[5] M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1019 – pkt 5.

[6] VI Festiwal Dobrego Humoru [online], Interia.pl, 24 kwietnia 2007 [dostęp 2010-11-30] [zarchiwizowane z adresu 2007-12-02] .

[7] Promenada Gwiazd [online], Instytut Sztuki [dostęp 2010-11-30] [zarchiwizowane z adresu 2007-01-25] .

[8] Nasza akcja > Gabriela Kownacka Ambasador „Szkoły bez przemocy” odpowiada na Państwa pytania. echodnia.eu, 2007-11-26. [dostęp 2019-08-11].

[9] Beata Drewnowska: Gra o mleczne zyski. [w:] Rzeczpospolita Polska [on-line]. www.rp.pl, 2008-08-05. [dostęp 2020-04-28]. (ang.).

[10] Gabriela Kownacka wróciła do pracy. e-teatr.pl, 2005-02-11. [dostęp 2020-01-04].

[se.pl-11] Gabriela Kownacka przegrywa walkę z rakiem. [w:] Super Express [on-line]. se.pl, 2010-04-11. [dostęp 2020-01-04].

[12] Nadzwyczajny koncert dla Gabrysi [online], komorow.net, 24 marca 2009 [zarchiwizowane z adresu 2009-04-17] .

[13] Zmarła Gabriela Kownacka. [w:] TVP Info [on-line]. tvp.info, 2010-11-30. [dostęp 2010-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-05)].

[14] GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie [online], wawamlynarska.grobonet.com [dostęp 2023-05-25] .

[15] śp. Gabriela Kownacka

[16] „Kochaliśmy ją”. Pogrzeb Gabrieli Kownackiej [online], Gazeta.pl, 7 grudnia 2010 [dostęp 2010-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2010-12-10] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

@@ Linia 29: / Linia 29: @@
 W 1977 otrzymała [[Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego|Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego]] za rolę Maggie i hrabianki Rity w ''[[Trędowata (film 1976)|Trędowatej]]'' [[Jerzy Hoffman|Jerzego Hoffmana]], a w 1979 tytuł „Gwiazdy Filmowego Sezonu” podczas [[Lubuskie Lato Filmowe|Lubuskiego Lata Filmowego]] w Łagowie za rolę Anity w komedii muzycznej ''[[Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy]]''. Także w tym samym roku zdobyła nagrodę przewodniczącego komitetu ds. Radia i Telewizji za ''wybitną współpracę artystyczną z TVP''<ref name=filmpolski.pl />.
 W latach 1975–78 występowała w stołecznym teatrze Kwadrat. W 1978 otrzymała od [[Erwin Axer|Erwina Axera]] propozycję angażu do [[Teatr Współczesny w Warszawie|Teatru Współczesnego w Warszawie]], a potem w 1983 od [[Jerzy Grzegorzewski|Jerzego Grzegorzewskiego]], który tworzył zespół po objęciu dyrekcji [[Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza|Teatru Studio w Warszawie]]. Występowała w nim do 1999<ref name=filmpolski.pl />. W 1998 zagrała gościnnie w [[Teatr Narodowy (Warszawa)|Teatrze Narodowym]] rolę siostry Dory w ''Halce Spinozie'' według [[Stanisław Ignacy Witkiewicz|Witkacego]] w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Następnie w latach 1999–2009 była stałą aktorką [[Teatr Narodowy (Warszawa)|sceny narodowej]]<ref name="filmpolski.pl" />.
+W [[Lata 90. XX wieku|latach 90.]] stworzyła popularne role serialowe w ''[[Matki, żony i kochanki|Matkach, żonach i kochankach]]'' (1995–98) i ''[[Rodzina zastępcza (serial telewizyjny)|Rodzinie zastępczej]]'' (1999–2008).
 Wystąpiła w ponad 60 rolach Teatru Telewizji i zagrała w ponad 40 spektaklach teatralnych w całym kraju. W 2012 ukazała się książka autorstwa [[Roman Dziewoński|Romana Dziewońskiego]] pt. ''Gabi. Gabriela Kownacka''<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.polskieradio24.pl/5/3/Artykul/741226,Ukazala-sie-ksiazka-o-Gabrieli-Kownackiej|data=2012-12-09|tytuł=Ukazała się książka o Gabrieli Kownackiej|opublikowany=polskieradio.pl|praca=[[Polskie Radio]]|data dostępu=2019-08-27}}</ref>.