Przejdź do zawartości

Gabriela Kownacka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 56: Linia 56:
== Filmografia ==
== Filmografia ==


* Źródło: [[Film Polski]]<ref name=filmpolski.pl />.
* Źródło: [[FilmPolski.pl]]<ref name=filmpolski.pl />.




Wersja z 02:20, 23 kwi 2020

Gabriela Kownacka
Ilustracja
Gabriela Kownacka (2006)
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1952
Wrocław

Data i miejsce śmierci

30 listopada 2010
Warszawa

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Waldemar Kownacki (rozwód)

Lata aktywności

1972–2009

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Gabriela Anna Kownacka z domu Kwasz (ur. 25 maja 1952 we Wrocławiu, zm. 30 listopada 2010 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i telewizyjna, w latach 1999–2009 aktorka Teatru Narodowego w Warszawie.

Życiorys

Była córką Ottokara Kwasza (1922−1992) i Izabelli z domu Tumidajskiej (ur. 1923). W 1971 ukończyła III LO we Wrocławiu i zdała maturę. W tym samym roku dostała się na wydział aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie[1]. Będąc na pierwszym roku studiów, zagrała rolę Zosi w Weselu Andrzeja Wajdy[2][1].

Dyplom ukończenia PWST otrzymała w 1975 z tytułem magister sztuki aktor dramatyczny[1]. W tym samym roku zaangażowała się do Teatru Kwadrat w Warszawie, gdzie zadebiutowała tytułową rolą w sztuce Pepsie Pierrette Bruno, w reżyserii twórcy i dyrektora tego teatru Edwarda Dziewońskiego. Występowała też w Teatrze Telewizji: w 1975 zagrała rolę Maggie w sztuce Arthura Millera Po upadku w reżyserii Andrzeja Łapickiego, zaś w 1976 wystąpiła w roli Marysi w sztuce Roberta Thomasa Spółka morderców w reżyserii Edwarda Dziewońskiego[1].

W 1977 otrzymała Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego za rolę Maggie i hrabianki Rity w Trędowatej Jerzego Hoffmana, a w 1979 tytuł „Gwiazdy Filmowego Sezonu” podczas Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie za rolę Anity w komedii muzycznej Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy. Także w tym samym roku zdobyła nagrodę przewodniczącej komitetu ds. Radia i Telewizji za wybitną współpracę artystyczną z TVP[1].

Występowała w teatrach stołecznych: Kwadrat (1975–78). W 1978 otrzymała od Erwina Axera propozycję angażu do Teatru Współczesnego w Warszawie, a potem w 1983 od Jerzego Grzegorzewskiego, który tworzył zespół po objęciu dyrekcji Teatru Studio w Warszawie. Występowała w nim do 1999[1].

W 1998, jeszcze jako aktorka Teatru Studio, zagrała gościnnie w Teatrze Narodowym rolę siostry Dory w Halce Spinozie według Witkacego w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Od 1999 do 2009 była aktorką Teatru Narodowego[1].

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 22 sierpnia 2005 „za zasługi w pracy artystycznej” została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[3]. W tym samym roku podczas Festiwalu Dobrego Humoru otrzymała statuetkę „Melonika” dla najlepszej aktorki komediowej[4].

W 2006 odcisnęła swoją dłoń na Bursztynowej Promenadzie Gwiazd podczas Festiwalu Gwiazd w Gdańsku[5][1].

W 2007 została ambasadorem drugiej edycji programu „Szkoła bez przemocy”[6].

Wystąpiła w ponad 60 rolach Teatru Telewizji i zagrała w ponad 40 spektaklach teatralnych w całym kraju.

Życie prywatne

W latach 1975–1985 była żoną Waldemara Kownackiego. W 1983 urodziła syna Franciszka. Związana była także z operatorem Witoldem Adamkiem i aktorem Krzysztofem Janczarem[2].

Choroba i śmierć

Grób Gabrieli Kownackiej na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie

W 2004 aktorka zachorowała na nowotwór piersi. Kilkumiesięczne zabiegi chemioterapii i radioterapii dały pozytywny efekt, dzięki czemu mogła powrócić do pracy na planie serialu Rodzina zastępcza[7].

Na przełomie maja i czerwca 2008 nastąpił gwałtowny nawrót choroby i stan zdrowia aktorki bardzo się pogorszył[8]. 9 marca 2009 w Teatrze Narodowym odbył się koncert charytatywny, z którego cały dochód został przeznaczony na leczenie aktorki[9][8].

Zmarła 30 listopada 2010, po sześciu latach walki z rakiem[10].

7 grudnia 2010 została pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyli m.in. Maja Komorowska, Joanna Szczepkowska, Piotr Fronczewski, Gołda Tencer, Ewa Ziętek, Marian Opania, Wojciech Malajkat i inni[11]. Aktor Marcin Hycnar odczytał list pożegnalny w imieniu Jana Englerta – dyrektora Teatru Narodowego w Warszawie.

W 2012 roku ukazała się książka autorstwa Romana Dziewońskiego pt. Gabi. Gabriela Kownacka[12].

Filmografia


Polski dubbing

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Gabriela Kownacka. [w:] FilmPolski.pl [on-line]. filmpolski.pl. [dostęp 2020-04-23].
  2. ↑ a b Sonia Miniewicz: Gabriela Kownacka: po prostu Gabi. [w:] Onet.pl [on-line]. kultura.onet.pl, 2017-05-23. [dostęp 2019-08-11].
  3. ↑ M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1019 – pkt 5.
  4. ↑ VI Festiwal Dobrego Humoru. [w:] Interia.pl [on-line]. interia.pl, 2007-04-25. [dostęp 2010-11-30].
  5. ↑ Promenada Gwiazd. instytutsztuki.pl. [dostęp 2010-11-30].
  6. ↑ Nasza akcja > Gabriela Kownacka Ambasador „Szkoły bez przemocy” odpowiada na Państwa pytania. echodnia.eu, 2007-11-26. [dostęp 2019-08-11].
  7. ↑ Gabriela Kownacka wróciła do pracy. e-teatr.pl, 2005-02-11. [dostęp 2020-01-04].
  8. ↑ a b Gabriela Kownacka przegrywa walkę z rakiem. se.pl, 2010-04-11. [dostęp 2020-01-04].
  9. ↑ Nadzwyczajny koncert dla Gabrysi. komorow.net.
  10. ↑ Zmarła Gabriela Kownacka. tvp.info, 2010-11-30. [dostęp 2010-11-30].
  11. ↑ „Była kobietą z niezwykłą klasą”. Pogrzeb Gabrieli Kownackiej. gazeta.pl, 2010-12-07. [dostęp 2010-12-07].
  12. ↑ Ukazała się książka o Gabrieli Kownackiej. polskieradio.pl, 2012-12-09. [dostęp 2019-08-27].

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gabriela_Kownacka&oldid=59541010”