Hierarchia kościelna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 119.160.66.106) i przywrócono wersję 43017777 autorstwa 176.221.120.7 |
Uściślenie 1-ego przypisu |
||
Linia 22: | Linia 22: | ||
* [[archidiakon]]. |
* [[archidiakon]]. |
||
[[Duchowieństwo diecezjalne|Księża diecezjalni]] (czasem też zakonni) mogą być wyróżnieni przez papieża godnością prałata niższego stopnia (honorowaną w całym Kościele katolickim) - kapelana honorowego Jego Świątobliwości (prałata)<ref>Wcześniej papież mógł nadawać także tytuły protonotariusza apostolskiego (infułata) oraz prałata honorowego Jego Świątobliwości. |
[[Duchowieństwo diecezjalne|Księża diecezjalni]] (czasem też zakonni) mogą być wyróżnieni przez papieża godnością prałata niższego stopnia (honorowaną w całym Kościele katolickim) - kapelana honorowego Jego Świątobliwości (prałata)<ref>Wcześniej papież mógł nadawać także tytuły protonotariusza apostolskiego (infułata) oraz prałata honorowego Jego Świątobliwości. Z polecenia papieża Franciszka oba tytuły już nie są nadawane księżom diecezjalnym, zostały jednak zachowane w organizacji Kurii Rzymskiej.</ref>, a przez biskupa - godnością [[kanonik]]a katedralnego lub kolegiackiego, gremialnego lub honorowego oraz przywilejem noszenia [[Rokieta|rokiety]] i [[mantolet]]u (kanonika). |
||
Urzędy (stanowiska) kościelne (różne formy zależności prawnej), to na przykład: |
Urzędy (stanowiska) kościelne (różne formy zależności prawnej), to na przykład: |
Wersja z 11:56, 7 paź 2016
Hierarchia kościelna – uszeregowanie wedle zależności personalnej duchownych, a wedle niektórych kategoryzacji również świeckich. Obecnie często jest to jedynie zależność symboliczna, wynikająca z tradycji. W języku potocznym ogół wyższych duchownych w danym Kościele, zwanych hierarchami. W Kościele katolickim zwykle zalicza się papieża i kardynałów, poprzez arcybiskupów do biskupów.
Hierarchia w Kościele katolickim
Duchownych i osoby konsekrowane w Kościele katolickim obowiązuje posłuszeństwo. Odróżnia się hierarchię duchowieństwa od funkcji i godności kościelnych. Jest to podział analogiczny jak w wojsku, gdzie od stopni wojskowych (szeregowy, kapral czy generał) odróżniamy funkcje (dowódca, artylerzysta, pilot) czy też stanowiska (szef sztabu, naczelny wódz). W Kościele katolickim hierarchia kościelna składa się z trzech stopni, wynikających z kolejnych święceń sakramentalnych. Na ich podstawie możemy wyróżnić trzy podstawowe stopnie hierarchii:
- biskup – po święceniach biskupich,
- prezbiter – po święceniach prezbiteratu,
- diakon – po święceniach diakonatu.
Do sprawowania większości funkcji konieczne jest posiadanie odpowiedniego stopnia hierarchii duchowieństwa, np. tylko biskup może być papieżem (jeżeli wybrany nie ma sakry biskupiej, to zostaje papieżem w momencie jej przyjęcia). Jednak istnieją wyjątki od tej reguły, np. dawniej, aby otrzymać godność kardynała, w ogóle nie trzeba było być duchownym, a otrzymywali ją np. niektórzy ministrowie (obecnie prawo kanoniczne wymaga co najmniej święceń prezbiteratu).
Godności honorowe (jedynie zależność symboliczna, dawniej najczęściej prawna; ich posiadacze obdarzeni są określonymi przywilejami), przykładowo:
- kardynał,
- prymas,
- arcybiskup,
- protonotariusz apostolski (infułat),
- prałat,
- archiprezbiter,
- kanonik,
- archidiakon.
Księża diecezjalni (czasem też zakonni) mogą być wyróżnieni przez papieża godnością prałata niższego stopnia (honorowaną w całym Kościele katolickim) - kapelana honorowego Jego Świątobliwości (prałata)[1], a przez biskupa - godnością kanonika katedralnego lub kolegiackiego, gremialnego lub honorowego oraz przywilejem noszenia rokiety i mantoletu (kanonika).
Urzędy (stanowiska) kościelne (różne formy zależności prawnej), to na przykład:
- papież – najwyższy urząd w Kościele katolickim, przysługuje mu Prymat Piotrowy;
- sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej;
- nuncjusz apostolski;
- biskup diecezjalny;
- prefekt Domu Papieskiego.
Do powyższej grupy można zaliczyć stanowiska kościelne, wynikające z podziału terytorialnego Kościoła (stojący wyżej w hierarchii posiadają prawne uprawnienia kontrolne, nadzorcze itp.), na przykład:
- metropolita – stoi na czele metropolii kościelnej;
- biskup diecezjalny (stoi na czele diecezji) / opat terytorialny / wikariusz apostolski / prefekt apostolski / prałat terytorialny;
- biskup pomocniczy (wikariusz generalny lub biskupi) – pomaga biskupowi w diecezji;
- dziekan – zwierzchnik dekanatu;
- proboszcz – stoi na czele parafii;
- wikariusz parafialny – zastępca i pomocnik proboszcza.
- Osobny artykuł:
W Kościele władze ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza są skupione w rękach papieża, metropolitów i biskupów diecezjalnych. Najwyższą funkcją kościelną jest urząd papieża. Papieżowi podlegają (według sprawowanych urzędów) kolejno: arcybiskupi metropolici, biskupi diecezjalni wraz z ich wikariuszami generalnymi i biskupimi, dziekani, proboszczowie (oraz ewentualnie rektorzy kościołów) i wikariusze parafialni. Służąc Kościołowi powszechnemu, Ojciec Święty swobodnie dysponuje Kurią Rzymską. Ojca Świętego mogą reprezentować legaci (nawet będący kardynałami), na przykład nuncjusze apostolscy - z reguły będący arcybiskupami tytularnymi. Nuncjusze są równi ambasadorom nadzwyczajnym i pełnomocnym (z reguły są dziekanami Korpusu Dyplomatycznego), którym oddaje się tyle salw armatnich, co marszałkom. Odpowiednikiem premiera jest sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, natomiast pierwszeństwo wśród kardynałów ma dziekan kolegium kardynalskiego.
W wojsku hierarchia duchowieństwa jest złączona ze stopniami wojskowymi. Tak więc wikariusz ma stopień etatowy kapitana, starszy wikariusz - majora, proboszcz - podpułkownika lub pułkownika, dziekan - pułkownika, generalny dziekan - generała brygady, biskup polowy - generała dywizji, nuncjusz odpowiada stopniowi generała czterogwiazdkowego (nie należy jednak rozumieć, że np. każdy biskup jest odpowiednikiem generała dywizji).
Także zgromadzenia zakonne mają określoną strukturę organizacyjną, której wzór jest następujący: najwyższy przełożony wraz z jego radą, prowincjałowie wraz z ich radami, przełożeni i pozostali członkowie domów zakonnych. Chociaż każdy zakon ma swoją własną hierarchię, podczas procesji itp. po kapłanach diecezjalnych następują zakonnicy poszczególnych zakonów męskich, a po nich siostry poszczególnych zakonów żeńskich.
Każdy z duchownych w hierarchii charakteryzuje się materialnymi oznakami swojej pozycji. Oznaką godności papieża, kardynała i biskupa jest pierścień. Papież używa białej sutanny z takim samym pasem i piuską. Kardynał używa szkarłatnego pasa i piuski w tym samym kolorze. Fioletowa piuska jest noszona przez biskupa, prałata terytorialnego i opata terytorialnego. Można też się spotkać z czarną piuską jako oznaką kapłana i diakona - duchownych diecezjalnych. W Kościele prawosławnym biały kłobuk z krzyżykiem jest oznaką metropolity, czarny kłobuk z krzyżykiem - arcybiskupa, a czarny kłobuk bez krzyżyka - biskupa.
Inne fakty:
- W Kościele łacińskim istotne są urzędy i tytuły umocowane w Kodeksie Prawa Kanonicznego.
- Można nawet utracić stan duchowny, jednakże święcenia raz ważnie przyjęte nigdy nie tracą ważności.
- Kanon 185 stanowi: Temu, kto utracił urząd przez osiągnięcie wyznaczonego wieku albo przez przyjętą rezygnację, można przyznać tytuł emeryta.
- Zhierarchizowane w Kościele katolickim są także kościoły: bazyliki większe (w tym arcybazylika), bazyliki mniejsze, kościoły archikatedralne, kościoły katedralne, kolegiackie, parafialne i rektorskie.
Precedencja w Kościele katolickim
Zgodnie z Kodeksem prawa kanonicznego z 1983 r. precedencja w Kościele katolickim przedstawia się następująco:
- biskup Rzymu (papież);
- kardynałowie biskupi, prezbiterzy i diakoni (tytuł honorowy – niedający władzy poza udziałem w konklawe);
- nuncjusze apostolscy;
- patriarchowie i arcybiskupi więksi;
- prymasi, przewodniczący episkopatu;
- arcybiskupi metropolici;
- arcybiskupi (tytuł honorowy);
- biskupi;
- biskupi diecezjalni (i zrównani z nimi: prałat terytorialny, opat terytorialny, wikariusz apostolski, prefekt apostolski i administrator apostolski (jeśli administratura jest erygowana na stałe), biskupi polowi);
- inni biskupi (koadiutorzy, pomocniczy, tytularni);
- wikariusze;
- wikariusze generalni;
- wikariusze biskupi i wikariusz sądowy;
- przełożeni wyżsi instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego na prawie papieskim (również laickich);
- protonotariusze apostolscy (Familiares Jego Świątobliwości) (tytuł honorowy) i protoprezbiterzy (w Kościołach wschodnich tytuł honorowy);
- infułaci i mitraci (tytuły honorowe);
- prałaci;
- archiprezbiterzy (tytuł honorowy);
- kanonicy;
- dziekani;
- proboszczowie;
- wikariusze parafialni;
- archidiakoni (tytuł honorowy);
- protodiakoni (w Kościołach wschodnich tytuł honorowy);
- diakoni;
- subdiakoni (w Kościołach wschodnich)
- lektorzy (w Kościołach wschodnich).
Hierarchia zakonna
- generał
- prowincjał;
- opat / archimandryta (w Kościołach wschodnich);
- przeor / igumen (w Kościołach wschodnich).
Hierarchia w Kościele prawosławnym
Wśród hierarchii prawosławnej obowiązuje kolejność: patriarcha, metropolita, arcybiskup, biskup. Jedynie w przypadku Greków jest odwrotnie: głowa Kościoła ma tytuł arcybiskupa, a pozostali hierarchowie są metropolitami. Tak jest w samej Grecji i na Cyprze.
Na czele hierarchii zgodnie z tradycją stoi Ekumeniczny Patriarcha Konstantynopola. W obecnej strukturze Kościoła prawosławnego dominują jednak lokalne Kościoły autokefaliczne, niezależne jurysdykcyjnie od patriarchy ekumenicznego, a tylko uznające jego zwierzchnictwo duchowe.
Tradycyjna hierarchia cerkwi prawosławnych:
- Starożytne patriarchaty:
- Autokefaliczne patriarchaty i cerkwie narodowe:
- Patriarchat Moskiewski i całej Rosji (członek pentarchii zamiast Rzymu)
- Serbski Kościół Prawosławny (Patriarchat Serbski)
- Rumuński Kościół Prawosławny (Patriarchat Rumuński)
- Bułgarski Kościół Prawosławny (Patriarchat Bułgarski)
- Gruziński Kościół Prawosławny (Patriarchat Gruziński)
- Kościół Cypru
- Kościół Grecji
- Albański Kościół Autokefaliczny
- Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
- Kościół Prawosławny Ziem Czeskich i Słowacji
- Kościół Prawosławny w Ameryce
- Cerkwie autonomiczne (wybór):
Hierarchia kościelna składa się ze stopni wynikających z kolejnych Święceń sakramentalnych. Na ich podstawie możemy wyróżnić podstawowe stopnie hierarchii: Po święceniach wyższe (Chirotonia):
- Biskup – po święceniach biskupich,
- Prezbiter (ksiądz, kapłan) – po święceniach prezbiteriatu,
- Diakon – po święceniach diakonatu.
Po święcenia niższych (chirotesja):
Godności biskupów:
Godności prezbiterów:
- Protoprezbiter
- mitrat
- Protojerej
Godności honorowe, przykładowo[2]:
Godności zakonne[3]:
- Archimandryta
- Ihumen - przełożony mnichów
- Hieromnich - prezbiter będący zakonnikiem
- Archidiakon
- Hierodiakon - diakon będący zakonnikiem
- Jeśli któryś z mnichów przyjął wielką schimę, to do jego tytułu dodaje się przedrostek schi-: schidiakon, schimnich, schiihumen, schiarchimandryta, itd.
Zobacz też
- Kościelne oznaki godności
- Kościół katolicki na świecie
- Ornat
- Rezydent (ksiądz)
- Seminarium duchowne
- Stuła
Bibliografia
- Instrukcja w sprawie szat, tytułów i godeł Kardynałów, Biskupów i Prałatów niższych stopni Stolica Apostolska 1969
- Nasi księża, nasi zakonnicy, nasze siostry - Bogumił Łoziński, Ks. Krzysztof Konecki - Włocławek 1999
- Hierarchia rzymska - Czesław Stryjewski, "Książka i Wiedza", Warszawa 1963
Linki zewnętrzne
- ↑ Wcześniej papież mógł nadawać także tytuły protonotariusza apostolskiego (infułata) oraz prałata honorowego Jego Świątobliwości. Z polecenia papieża Franciszka oba tytuły już nie są nadawane księżom diecezjalnym, zostały jednak zachowane w organizacji Kurii Rzymskiej.
- ↑ [1]
- ↑ Grzegorz Szmyga: Stopnie życia monastycznego. www.cerkiew.pl. [dostęp 9 grudnia 2009].