Manuel Seoane

{{{imię i nazwisko}}}

[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko	{{{pełne imię i nazwisko}}}
Data i miejsce urodzenia	{{{data urodzenia}}} {{{miejsce urodzenia}}}
Data i miejsce śmierci	{{{data śmierci}}} {{{miejsce śmierci}}}
Pozycja	napastnik
Informacje klubowe
Klub	{{{klub}}}
Numer w klubie	{{{numer w klubie}}}
Kariera juniorska
Lata Klub BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna BŁĄD: 1
Dorobek medalowy
{{{medale}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

{{Piłkarz infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | grafika = | data urodzenia = | opis grafiki = | medale = | pełne imię i nazwisko = | wikicytaty = | www = | kariera juniorska = | kariera reprezentacyjna = | data śmierci = | imię i nazwisko = | miejsce śmierci = | miejsce urodzenia = | kariera seniorska = | numer w klubie = | klub = | odznaczenia = | commons = Nieznane pola: "latatrener", "masa_ciała", "krajurodzenia", "obecnyklub", "kluby", "dataurodzenia", "zdjęcie", "pełneimięinazwisko", "miastourodzenia", "klubytrener", "pseudonim", "imięinazwisko", "reprezentacja", "latawreprezentacji", "występywreprezentacji(gole)", "występy(gole)", "lata" oraz "numer".

Manuel Seoane (ur. 19 marca 1902, zm. 21 sierpnia 1975) – argentyński piłkarz, napastnik (lewy łącznik). Później trener.

Biografia

Urodzony w Piñeyro (dzielnica miasta Avellaneda) Seoane karierę piłkarską rozpoczął w 1918 roku w młodzieżowym zespole miejscowego klubu Progresista. W 1920 roku przeniósł się do młodzieżowej drużyny Independiente Buenos Aires. W pierwszej drużynie Independiente Seoane zadebiutował 6 marca 1921 roku w meczu przeciwko San Lorenzo de Almagro Buenos Aires. W 1922 roku razem z Independiente zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Argentyny i jednocześnie pierwszy raz swej karierze został królem strzelców ligi argentyńskiej.

W 1923 Independiente zostało wicemistrzem Argentyny, ale Seoane nie grał do końca sezonu, gdyż z powodu incydentu z sędzią został wyrzucony z boiska, a następnie nałożona została na niego kara zawieszenia. W związku z tym na czas banicji przeniósł się do klubu El Porvenir Buenos Aires. W okresie gry w El Porvenir w 1924 roku zadebiutował w reprezentacji Argentyny.

Jako gracz klubu El Porvenir wziął udział w turnieju Copa América 1924, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Seoane zagrał we wszystkich trzech meczach – z Paragwajem, Chile i Urugwajem.

Wciąż jako piłkarz klubu El Porvenir wziął udział w turnieju Copa América 1925, gdzie Argentyna zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej. Seoane zagrał we wszystkich czterech meczach – w pierwszym meczu z Paragwajem (wygranym 2:0) zdobył pierwszą bramkę, w pierwszym meczu z Brazylią (wygranym 4:1) zdobył 3 bramki, w drugim meczu z Paragwajem (wygranym 3:1) zdobył drugą bramkę oraz w drugim meczu z Brazylią (remis 2:2) zdobył bramkę wyrównującą. Łącznie jako zdobywca 6 bramek został królem strzelców turnieju.

Po zwycięskim turnieju kontynentalnym Seoane przeniósł się na rok do Boca Juniors Buenos Aires w okresie wojażu tego klubu po Europie. Dla Boca Juniors zdobył 16 spośród 40 bramek, po czym wrócił do Independiente, z którym w 1926 roku ponownie został mistrzem Argentyny i po raz drugi otrzymał koronę króla strzelców.

Będąc piłkarzem klubu Independiente Buenos Aires, wziął udział w turnieju Copa América 1927, gdzie wraz z reprezentacją Argentyny zdobył swój drugi tytuł mistrza Ameryki Południowej. Seoane zagrał we wszystkich trzech meczach – z Boliwią (zdobył 2 bramki), Urugwajem i Peru. Zdobycie 2 bramek wystarczyło mu do tytułu wicekróla strzelców turnieju.

Nadal jako gracz klubu Independiente wziął udział w turnieju Copa América 1929, gdzie razem z reprezentacją Argentyny sięgnął po trzeci w swej karierze tytuł mistrza Ameryki Południowej. Seoane zagrał tylko w jednym meczu – z Peru. W kraju natomiast w 1929 roku trzeci raz w swej karierze został królem strzelców ligi argentyńskiej.

W 1932 roku Seoane drugi raz w swej karierze zdobył razem z Independiente wicemistrzostwo Argentyny, a rok później zakończył karierę piłkarską i został trenerem. W latach 20. współtworzył znakomitą piątkę napadu Independiente: Zoilo Canaveri – Alberto Lalín – Luís Ravaschino – Manuel Seoane – Raimundo Orsi. W Independiente rozegrał łącznie 264 mecze i zdobył 241 bramek. Jako zdobywca 196 bramek jest najlepszym strzelcem w dziejach pierwszoligowego futbolu amatorskiego w Argentynie. W latach 1924–1929 rozegrał w reprezentacji Argentyny 19 meczów i zdobył 14 bramek.

Jako trener Seoane poprowadził reprezentację Argentyny w turnieju Copa América 1935, gdzie jego zespół został wicemistrzem Ameryki Południowej. Argentyna pod wodzą Seoane pokonała 4:1 Chile, następnie 4:1 Peru, które pełniło rolę gospodarza i w decydującym o tytule spotkaniu uległa Urugwajowi aż 0:3.

Kierował także narodową reprezentacją w turnieju Copa América 1937, gdzie Argentyna zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej. Drużyna Seoane wygrała 4 mecze (z Chile 2:1, z Paragwajem 6:1, z Peru 1:0 i z Brazylią 1:0) oraz przegrała 2:3 z Urugwajem. Wobec równej liczby punktów Argentyna w decydującym o mistrzostwie spotkaniu wygrała 2:0 po dogrywce z Brazylią.

Seoane zmarł 21 sierpnia 1975 roku w Quilmes w wieku 73 lat.

Sukcesy

Sezon	Drużyna	Tytuł
1922	Independiente Buenos Aires	Mistrz Argentyny
1923	Independiente Buenos Aires	Wicemistrz Argentyny
1924	Argentyna	Wicemistrz Ameryki Południowej
1925	Argentyna	Mistrz Ameryki Południowej
1926	Independiente Buenos Aires	Mistrz Argentyny
1927	Argentyna	Mistrz Ameryki Południowej
1929	Argentyna	Mistrz Ameryki Południowej
1932	Independiente Buenos Aires	Wicemistrz Argentyny

Źródło

• Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 13): Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 39-40

Linki zewnętrzne

• Manuel Seoane - biografia (futbolfactory)
• BDFA
• RSSSF - reprezentacja Argentyny w turniejach Copa América