Tabun: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
rewert do poprawionej wersji z zachowaniem ostatnich poprawek Wostra |
m poprawa linka |
||
Linia 75: | Linia 75: | ||
|wikisłownik = tabun |
|wikisłownik = tabun |
||
}} |
}} |
||
'''Tabun''' – nazwa handlowa dimetyloamidocyjanidofosforanu etylu, [[związki fosforoorganiczne|fosforoorganicznego związku chemicznego]] stosowanego głównie jako [[bojowy środek trujący]] z grupy paralityczno-drgawkowych [[ |
'''Tabun''' – nazwa handlowa dimetyloamidocyjanidofosforanu etylu, [[związki fosforoorganiczne|fosforoorganicznego związku chemicznego]] stosowanego głównie jako [[bojowy środek trujący]] z grupy paralityczno-drgawkowych z [[związki szeregu G|szeregu G]]. Zgodnie z rezolucją [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]] nr 687 został zaklasyfikowany jako [[broń masowego rażenia]]. Jego produkcja jest pod ścisłą kontrolą, a składowanie zakazane w myśl [[Konwencja o zakazie broni chemicznej|Konwencji o zakazie broni chemicznej]]. |
||
Tabun znany jest także jako gelan, trylon-83 oraz GA. Oznaczenie GA było stosowane przez [[Niemcy|Niemców]] w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. G – było skrótem grupy środków paralityczno-drgawkowych do których zaliczano m.in: [[sarin]] (GB), [[soman]] (GD) i [[cyklosarin]] (GF). Wspólną cechą wszystkich bojowych środków trujących z grupy G jest ich brązowa barwa oraz to, że są one w temperaturze pokojowej łatwo [[Lotność (ciecz)|lotnymi cieczami]]. |
Tabun znany jest także jako gelan, trylon-83 oraz GA. Oznaczenie GA było stosowane przez [[Niemcy|Niemców]] w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. G – było skrótem grupy środków paralityczno-drgawkowych do których zaliczano m.in: [[sarin]] (GB), [[soman]] (GD) i [[cyklosarin]] (GF). Wspólną cechą wszystkich bojowych środków trujących z grupy G jest ich brązowa barwa oraz to, że są one w temperaturze pokojowej łatwo [[Lotność (ciecz)|lotnymi cieczami]]. |
Wersja z 15:04, 23 sie 2013
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C5H11N2O2P | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Inne wzory |
O=P(CN)(N(CH3)2)(OC2H5) | ||||||||||||||||||||||||
Masa molowa |
162,13 g/mol | ||||||||||||||||||||||||
Wygląd | |||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||
PubChem |
{{{nazwa}}}, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: (ang.). | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Tabun – nazwa handlowa dimetyloamidocyjanidofosforanu etylu, fosforoorganicznego związku chemicznego stosowanego głównie jako bojowy środek trujący z grupy paralityczno-drgawkowych z szeregu G. Zgodnie z rezolucją ONZ nr 687 został zaklasyfikowany jako broń masowego rażenia. Jego produkcja jest pod ścisłą kontrolą, a składowanie zakazane w myśl Konwencji o zakazie broni chemicznej.
Tabun znany jest także jako gelan, trylon-83 oraz GA. Oznaczenie GA było stosowane przez Niemców w czasie II wojny światowej. G – było skrótem grupy środków paralityczno-drgawkowych do których zaliczano m.in: sarin (GB), soman (GD) i cyklosarin (GF). Wspólną cechą wszystkich bojowych środków trujących z grupy G jest ich brązowa barwa oraz to, że są one w temperaturze pokojowej łatwo lotnymi cieczami.
Tabun po rozproszeniu go w formie aerozolu w powietrzu, np. z samolotu, opada szybko na dół, a powstające opary "ścielą" się, zalegając w zagłębieniach w ziemi. Wdychany poraża szybko układ nerwowy człowieka, co objawia się najpierw gwałtownymi drgawkami całego ciała i prowadzić może do zgonu. Stężenie śmiertelne (LC50) wynosi dla ludzi 150 mg/m3. Odtrutką jest szybko podana atropina, diazepam i oksymy np. pralidoksyna, obidoksym czy też azoksym.
Historia i otrzymywanie
Tabun został otrzymany przypadkowo w 1936 r. przez niemieckiego chemika Gerharda Schradera, pracującego w firmie Bayer w Elberfeld nad zastosowaniem organicznych fosfin jako herbicydów i pestycydów. W czasie II wojny światowej Niemcy produkowali tabun w zakładach w Brzegu Dolnym, które były były formalnie własnością Anorgana GmbH. Fabryka rozpoczęła produkcję na pełną skalę w 1942 r. Po wyprodukowaniu ok. 12 tys. ton tabunu została ona zbombardowana przez Armię Czerwoną i nie wznowiła już produkcji. Po wojnie resztki instalacji do produkcji tabunu zostały zarekwirowane i przewiezione w nieznane miejsce w ZSRR.
Produkcja bojowych środków trujących z serii G (paralityczno-drgawkowych) została formalnie zabroniona na mocy umowy między ZSRR, USA i Wielką Brytanią. Powojenne niemieckie zapasy tabunu zostały komisyjnie zatopione w Atlantyku. Tabun jest najprostszym i najłatwiejszym w produkcji bojowym środkiem trującym z grupy G i dlatego kraje, które decydują się na rozpoczęcie tajnych programów tworzenia broni chemicznej, zazwyczaj zaczynają właśnie od niego.
Podejrzewa się, że tabun był m.in. stosowany w czasie wojny iracko-irańskiej.
Przypisy
- ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwiepsc
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieEllison
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b Tabun, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 490089 (niem. • ang.).