Przejdź do zawartości

Tadeusz Sztumberk-Rychter: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: zamiana wywołań szablonów {{państwo}} i {{flaga}} + WP:SK
Mzungu (dyskusja | edycje)
m Usunięto kategorię "Odznaczeni Orderem Odrodzenia Polski"; Dodano kategorię "Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989)" za pomocą HotCat
Linia 24: Linia 24:
'''Tadeusz Sztumberk-Rychter''', [[Pseudonim|ps.]] ''Miłosz'', ''Tadeusz'', ''Żegota'', (s. Witolda i Stefanii, ur. [[19 sierpnia]] [[1907]] w [[Koluszki|Koluszkach]], zm. [[14 marca]] [[1972]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[Oficer (wojsko)|oficer]] [[artyleria|artylerii]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego]], dowódca [[27 Wołyńska Dywizja Piechoty|27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty]] [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], uczestnik [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]].
'''Tadeusz Sztumberk-Rychter''', [[Pseudonim|ps.]] ''Miłosz'', ''Tadeusz'', ''Żegota'', (s. Witolda i Stefanii, ur. [[19 sierpnia]] [[1907]] w [[Koluszki|Koluszkach]], zm. [[14 marca]] [[1972]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[Oficer (wojsko)|oficer]] [[artyleria|artylerii]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego]], dowódca [[27 Wołyńska Dywizja Piechoty|27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty]] [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], uczestnik [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]].


=== Życiorys ===
== Życiorys ==
Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] przebywał z rodzicami w [[Imperium Rosyjskie|Rosji]]. Po powrocie do kraju ukończył szkołę średnią we [[Włocławek|Włocławku]]. Porzucił studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na rzecz kariery wojskowej. W 1933 r. ukończył Szkołę Oficerską w [[Toruń|Toruniu]]. Służył w [[5 Dywizjon Artylerii Konnej|5 dyonie artylerii konnej]] w [[Kraków|Krakowie]].
Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] przebywał z rodzicami w [[Imperium Rosyjskie|Rosji]]. Po powrocie do kraju ukończył szkołę średnią we [[Włocławek|Włocławku]]. Porzucił studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na rzecz kariery wojskowej. W 1933 r. ukończył Szkołę Oficerską w [[Toruń|Toruniu]]. Służył w [[5 Dywizjon Artylerii Konnej|5 dyonie artylerii konnej]] w [[Kraków|Krakowie]].


Linia 37: Linia 37:
Zmarł [[14 marca]] [[1972]] r. i został pochowany na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]] w [[Warszawa|Warszawie]].
Zmarł [[14 marca]] [[1972]] r. i został pochowany na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]] w [[Warszawa|Warszawie]].


=== Promocje ===
== Promocje ==
* Porucznik: [[1935]] r.
* Porucznik: [[1935]] r.
* Kapitan: [[22 stycznia]] [[1941]]
* Kapitan: [[22 stycznia]] [[1941]]
Linia 43: Linia 43:
* Podpułkownik: [[1968]] r.
* Podpułkownik: [[1968]] r.


=== Odznaczenia ===
== Odznaczenia ==
* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari]]
* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari]]
* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]] (pośmiertnie)
* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]] (pośmiertnie)
Linia 49: Linia 49:
* [[Krzyż Zasługi]]
* [[Krzyż Zasługi]]


=== Bibliografia ===
== Bibliografia ==
{{Bibliografia start}}
{{Bibliografia start}}
* Józef Turowski, ''"Pożoga. Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK"'', Wyd. PWN, Warszawa 1990
* Józef Turowski, ''"Pożoga. Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK"'', Wyd. PWN, Warszawa 1990
{{Bibliografia stop}}
{{Bibliografia stop}}


=== Linki zewnętrzne ===
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.dws-xip.pl/PW/bio/s8.html Biogram Tadeusza Sztumberka-Rychtera]
* [http://www.dws-xip.pl/PW/bio/s8.html Biogram Tadeusza Sztumberka-Rychtera]


{{DEFAULTSORT:Sztumberk-Rychter, Tadeusz}}
{{DEFAULTSORT:Sztumberk-Rychter, Tadeusz}}
[[Kategoria:Ludzie związani z Wołyniem]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Wołyniem]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Odrodzenia Polski]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989)]]
[[Kategoria:Ofiary represji komunistycznych w Polsce 1939-1989]]
[[Kategoria:Ofiary represji komunistycznych w Polsce 1939-1989]]
[[Kategoria:Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie]]
[[Kategoria:Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie]]

Wersja z 22:10, 5 mar 2011

Tadeusz Sztumberk-Rychter
Miłosz, Tadeusz, Żegota
ilustracja
major major
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1907
Koluszki, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

14 marca 1972
Warszawa, Polska

Przebieg służby
Lata służby

od 1929

Stanowiska

dowódca 27 Dywizji Wołyńskiej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa, kampania wrześniowa Akcja Burza

Późniejsza praca

członek Zarządu Głównego ZBoWiD

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Tadeusz Sztumberk-Rychter, ps. Miłosz, Tadeusz, Żegota, (s. Witolda i Stefanii, ur. 19 sierpnia 1907 w Koluszkach, zm. 14 marca 1972 w Warszawie) – oficer artylerii Wojska Polskiego, dowódca 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej, uczestnik kampanii wrześniowej.

Życiorys

Podczas I wojny światowej przebywał z rodzicami w Rosji. Po powrocie do kraju ukończył szkołę średnią we Włocławku. Porzucił studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na rzecz kariery wojskowej. W 1933 r. ukończył Szkołę Oficerską w Toruniu. Służył w 5 dyonie artylerii konnej w Krakowie.

W kampanii wrześniowej w składzie Armii "Kraków" jako oficer sztabu dowódcy artylerii dywizyjnej 6 Dywizji Piechoty. 20 września 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej w rejonie Zamościa. Z obozu jenieckiego uciekł 11 października 1939 r. i trafił do Krakowa, gdzie włączył się do konspiracji ZWZ. Od września 1940 r. był szefem Oddziału II Okręgu Warszawskiego, następnie pracował w oddziale I Komendy Głównej Armii Krajowej.

Od maja 1943 r. brał udział w walkach na Zamojszczyźnie, początkowo jako dowódca kompanii, następnie zastępca dowódcy 9 pp AK, za co został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Po przeniesieniu na Wołyń, 28 lutego 1944 r. został szefem sztabu 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK i wziął udział w akcji "Burza" na Wołyniu. Po śmierci ppłk. Jana Kiwerskiego "Oliwy" od 3 maja do 16 lipca 1944 r. pełnił obowiązki dowódcy dywizji. Po przekroczeniu Bugu w czerwcu 1944 r. brał udział w walkach na Lubelszczyźnie.

6 sierpnia 1944 r. aresztowany przez NKWD i zesłany do Riazania. Do Polski wrócił w 1948 r. Początkowo utrzymywał się z pracy fizycznej, później stopniowo awansując doszedł do stanowiska dyrektora chemicznego zakładu produkcyjnego. Działał w Stowarzyszeniu "PAX", był członkiem Zarządu Głównego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

Zmarł 14 marca 1972 r. i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Promocje

Odznaczenia

Bibliografia

Szablon:Bibliografia start

  • Józef Turowski, "Pożoga. Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK", Wyd. PWN, Warszawa 1990

Szablon:Bibliografia stop

Linki zewnętrzne