Tadeusz Wardejn-Zagórski

Tadeusz Adam Wardejn–Zagórski

„Gozdawa” „Gromski”

major dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia	7 kwietnia 1892 Poraj
Data i miejsce śmierci	1944 Częstochowa
Przebieg służby
Lata służby	1914-1944
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	Doświadczalne Centrum Wyszkolenia Biuro Informacji i Propagandy
Stanowiska	zastępca szefa biura
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa powstanie warszawskie
Odznaczenia

Grób majora Tadeusza Wardejn-Zagórskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Tadeusz Adam Wardejn-Zagórski ps. "Gromski", "Gozdawa" (ur. 7 kwietnia 1892 w Poraju, zm. w grudniu 1944 w Częstochowie) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego i Armii Krajowej.

Życiorys

Tadeusz Adam Wardejn-Zagórski urodził się 7 kwietnia 1892 roku w Poraju. Od 1914 roku działał w Polskiej Organizacji Wojskowej. W okresie od 1 września 1917 roku do 24 stycznia 1918 roku był uczniem klasy „A” Szkoły Podchorążych w Zegrzu (od 3 listopada 1917 roku w Ostrowi Mazowieckiej).

Po zakończeniu wojny z bolszewikami pełnił służbę w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia w Rembertowie, pozostając oficerem nadetatowym 62 Pułku Piechoty w Bydgoszczy. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 1674. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W latach 1923-1925 był słuchaczem V Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Z dniem 1 października 1925 roku, po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, powrócił do Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia. Przed 1934 roku przeniesiony został w stan spoczynku. Po zakończeniu służby wojskowej zatrudniony został w administracji państwowej. Był starostą zawieciańskim. W kampanii wrześniowej 1939 roku walczył w Dowództwie Armii "Lublin", jako oficer Oddziału II Sztabu.

Podczas okupacji niemieckiej był oficerem łącznikowym, a od października 1940 roku pełnił funkcję zastępcy szefa Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej-Armii Krajowej. Od 1944 był szefem Wydziału Propagandy Bieżącej w Oddziale VI Biura Informacji i Propagandy. Należał do redakcji "Wiadomości z miasta", "Wiadomości radiowych", "Wiadomości powstańczych", "Głosu Ojczyzny".

Podczas walk powstania warszawskiego przebywał na Woli, Starym Mieście i Śródmieściu. Aresztowany 15 grudnia 1944, a następnie zastrzelony przez Niemców w Częstochowie w grudniu 1944.

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami (22 września 1944)
• Krzyż Walecznych – trzykrotnie (po raz trzeci 18 września 1944)

Bibliografia

• Roczniki Oficerskie 1923, 1924 i 1928
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934
• Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych
• Piotr Stawecki, O dominacji wojskowych w państwowym aparacie cywilnym w Polsce w latach 1926-1939, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 3 (35), Warszawa 1965
• Ludwik Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Wydawnictwo Lubelskie, wyd. II, Warszawa 1986, ISBN 83-222-0377-2
• Marek Ney-Krwawicz: Komenda Główna Armii Krajowej 1939-1945. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990, s. 466. ISBN 83-211-1055-X.
• Andrzej Krzysztof Kunert: Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939-1945 T.1. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1987, s. 157-158. ISBN 83-211-0758-3.
• Grzegorz Mazur: Biuro Informacji i Propagandy SZP-ZWZ-AK 1939-1945. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1987, s. 385. ISBN 83-211-0892-X.

Linki zewnętrzne

• Notka biograficzna na stronie Muzeum Powstania Warszawskiego (ang.)