Utrata (Piastów): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne merytoryczne |
m poprawa linków |
||
Linia 51: | Linia 51: | ||
W okresie międzywojennym Utrata należała do [[powiat warszawski (województwo warszawskie)|powiatu warszawskiego]] w [[województwo warszawskie (II Rzeczpospolita)|woj. warszawskim]]. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 822 (356 mężczyzn i 466 kobiet)<ref>Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 1 : m.st. Warszawa : Województwo warszawskie</ref>. W 1924 roku powstało Stowarzyszenia Miłośników Utraty, które w 1925 roku ogłosiło konkurs na nową nazwę osiedla. Sędziowie konkursu spośród nadesłanych propozycji wybrali trzy: ''Piastów'', ''Złotów'' i ''Różanów''. 24 maja 1925 mieszkańcy wybrali nazwę ''Piastów'' – propozycję 14-letniego pomysłodawcy Zygmunta Kosewskiego, którego nagrodzono żetonem i dyplomem. Zgodnie z Obwieszczeniem Ministra Spraw Wewnętrznych Władysława Raczkiewicza z dnia 21 stycznia 1926 roku nazwę kolonii Utrata zmieniono na Piastów<ref name="pam">[https://pam.piastow.pl/zanim-piastow-zostal-piastowem PAM (2018)]: Zanim Piastów został Piastowem</ref> |
W okresie międzywojennym Utrata należała do [[powiat warszawski (województwo warszawskie)|powiatu warszawskiego]] w [[województwo warszawskie (II Rzeczpospolita)|woj. warszawskim]]. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 822 (356 mężczyzn i 466 kobiet)<ref>Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 1 : m.st. Warszawa : Województwo warszawskie</ref>. W 1924 roku powstało Stowarzyszenia Miłośników Utraty, które w 1925 roku ogłosiło konkurs na nową nazwę osiedla. Sędziowie konkursu spośród nadesłanych propozycji wybrali trzy: ''Piastów'', ''Złotów'' i ''Różanów''. 24 maja 1925 mieszkańcy wybrali nazwę ''Piastów'' – propozycję 14-letniego pomysłodawcy Zygmunta Kosewskiego, którego nagrodzono żetonem i dyplomem. Zgodnie z Obwieszczeniem Ministra Spraw Wewnętrznych Władysława Raczkiewicza z dnia 21 stycznia 1926 roku nazwę kolonii Utrata zmieniono na Piastów<ref name="pam">[https://pam.piastow.pl/zanim-piastow-zostal-piastowem PAM (2018)]: Zanim Piastów został Piastowem</ref> |
||
1 kwietnia 1930 – wraz z [[Gołąbki (Warszawa)|Gołąbkami]], [[Żdżary (Piastów)|Żdżarami]], Nadzieinem, Nieckami i wschodnią częścią [[Bąki (Pruszków)|Bąków]] – kolonia weszła w skład nowo utworzonej wiejskiej [[Piastów (gmina)|gminy Piastów]]<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1929|numer=79|pozycja=588}}</ref>. 20 października 1933 została podzielona między gromady [[Piastów Południowy|gromady Piastów Południe]] i [[Piastów Północny|gromady Piastów Północ]] (granica szła na [[Linia kolejowa nr 447|głównej linii kolejowej]]) w granicach gminy Piastów<ref>Warszawski Dziennik Wojewódzki : dla obszaru Województwa Warszawskiego. 1933, nr 14, poz. 136</ref>. |
1 kwietnia 1930 – wraz z [[Gołąbki (Warszawa)|Gołąbkami]], [[Żdżary (Piastów)|Żdżarami]], Nadzieinem, [[Niecki (Piastów)|Nieckami]] i wschodnią częścią [[Bąki (Pruszków)|Bąków]] – kolonia weszła w skład nowo utworzonej wiejskiej [[Piastów (gmina)|gminy Piastów]]<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1929|numer=79|pozycja=588}}</ref>. 20 października 1933 została podzielona między gromady [[Piastów Południowy|gromady Piastów Południe]] i [[Piastów Północny|gromady Piastów Północ]] (granica szła na [[Linia kolejowa nr 447|głównej linii kolejowej]]) w granicach gminy Piastów<ref>Warszawski Dziennik Wojewódzki : dla obszaru Województwa Warszawskiego. 1933, nr 14, poz. 136</ref>. |
||
Po wojnie zachowała przynależność administracyjną. 1 lipca 1952 zniesiono [[Piastów (gmina)|gminę Piastów]] nadając jej [[Nadania praw miejskich w Polsce po 1900|status miasta]], w związku z czym Utrata (kolonia Piastów) stała się integralną częścią miasta Piastowa<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1952|numer=26|pozycja=181}}</ref>; jednocześnie nowe miasto [[Piastów]] weszło w skład nowo utworzonego [[powiat pruszkowski|powiatu pruszkowskiego]]<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1952|numer=27|pozycja=185}}</ref>. |
Po wojnie zachowała przynależność administracyjną. 1 lipca 1952 zniesiono [[Piastów (gmina)|gminę Piastów]] nadając jej [[Nadania praw miejskich w Polsce po 1900|status miasta]], w związku z czym Utrata (kolonia Piastów) stała się integralną częścią miasta Piastowa<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1952|numer=26|pozycja=181}}</ref>; jednocześnie nowe miasto [[Piastów]] weszło w skład nowo utworzonego [[powiat pruszkowski|powiatu pruszkowskiego]]<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1952|numer=27|pozycja=185}}</ref>. |
Aktualna wersja na dzień 02:31, 3 cze 2024
dawna kolonia w granicach Piastowa | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
W granicach Piastowa |
1 lipca 1952 |
Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Piastowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu pruszkowskiego | |
Utrata – dawna miejscowość, obecnie w granicach miasta Piastowa, w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim. Jeden z prekursorów współczenego miasta (obok Żdżar), w południowej jego części.
Utrata to dawna kolonia położona między Pruszkowem a Gołąbkami[1], należąca do gminy Ożarów w powiecie warszawskim w guberni warszawskiej. W 1908 roku Wiktoryn Sonin przeprowadził parcelację gruntów Żdżar po obu stronach toru kolejowego. W wyniku tego powstało pięć kolonii o nazwie „Utrata”, oznaczanych literami od A do E. Nazwa Utrata nie przypadała do gustu mieszkańcom, bo uważali ją za mało precyzyjna (nosiła ją pobliska rzeka, a także nadwiślańska wieś) i kojarzyli ją niefortunnie z licznymi wypadkami na lokalnych torach kolejowych. Mimo to wielu mieszkańców Warszawy dokonało tu zakupu działek, z czasem przybywało domów, powstał przystanek kolejowy[2].
10 grudnia 1916 część osady Utrata na południe od torów kolejowych włączono do nowo utworzonego miasta Pruszków[3][4]
W okresie międzywojennym Utrata należała do powiatu warszawskiego w woj. warszawskim. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 822 (356 mężczyzn i 466 kobiet)[5]. W 1924 roku powstało Stowarzyszenia Miłośników Utraty, które w 1925 roku ogłosiło konkurs na nową nazwę osiedla. Sędziowie konkursu spośród nadesłanych propozycji wybrali trzy: Piastów, Złotów i Różanów. 24 maja 1925 mieszkańcy wybrali nazwę Piastów – propozycję 14-letniego pomysłodawcy Zygmunta Kosewskiego, którego nagrodzono żetonem i dyplomem. Zgodnie z Obwieszczeniem Ministra Spraw Wewnętrznych Władysława Raczkiewicza z dnia 21 stycznia 1926 roku nazwę kolonii Utrata zmieniono na Piastów[2]
1 kwietnia 1930 – wraz z Gołąbkami, Żdżarami, Nadzieinem, Nieckami i wschodnią częścią Bąków – kolonia weszła w skład nowo utworzonej wiejskiej gminy Piastów[6]. 20 października 1933 została podzielona między gromady gromady Piastów Południe i gromady Piastów Północ (granica szła na głównej linii kolejowej) w granicach gminy Piastów[7].
Po wojnie zachowała przynależność administracyjną. 1 lipca 1952 zniesiono gminę Piastów nadając jej status miasta, w związku z czym Utrata (kolonia Piastów) stała się integralną częścią miasta Piastowa[8]; jednocześnie nowe miasto Piastów weszło w skład nowo utworzonego powiatu pruszkowskiego[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Utrata na mapie WIG z 1922 roku
- ↑ a b PAM (2018): Zanim Piastów został Piastowem
- ↑ Jerzy Kaleta , Pruszków przemysłowy, Wyd. 2. zm. i popr, Pruszków: Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna im. Henryka Sienkiewicza, 2010, ISBN 978-83-62144-02-0 [dostęp 2023-09-26] .
- ↑ Akta miasta Pruszkowa
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 1 : m.st. Warszawa : Województwo warszawskie
- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 79, poz. 588
- ↑ Warszawski Dziennik Wojewódzki : dla obszaru Województwa Warszawskiego. 1933, nr 14, poz. 136
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 181
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 27, poz. 185
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Żdżary (1), wś. pow. warszawski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 751 .