Przymglenie: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
stub (zalążek) |
drobne techniczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Przymglenie''' - stan, w którym osoba doznająca ''przymglenia'', zachowuje się podobnie do zachowania człowieka próbującego się poruszać w gęstej mgle. Kontakt jest trudny - kierowane do pacjenta słowa docierają z trudem, wymagają powtarzania, czasem odpowiedzi nie udaje się uzyskać. Zachowanie, ruchy i wypowiedzi pacjenta są spowolniałe, reakcje następują z opóźnieniem, mogą być niedokładne, bądź nie następować w ogóle. Pojmowanie sytuacji jest opóźnione i utrudnione - proste [[bodziec|bodźce]] odbierane są szybciej i łatwiej niż złożone. Zwykle zaburzona jest [[orientacja]] w czasie i miejscu, w głębszym przymgleniu także co do własnej osoby. Po przymgleniu pozostaje niepamięć, zwykle fragmentaryczna. |
|||
⚫ | |||
**{{cytuj książkę |nazwisko=Bilikiewicz |imię=Adam |nazwisko2=Pużyński |imię2=Stanisław |nazwisko3=Rybakowski |imię3=Janusz |nazwisko4=Wciórka |imię4=Jacek |autor link=Adam Bilikiewicz |tytuł=Psychiatria. Tom I. Podstawy psychiatrii |rok= 2002|miesiąc= |wydawca= Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner|miejsce= Wrocław|id= ISBN 83-87944-67-X|rozdział= |strony= 386}} |
|||
⚫ | |||
* [[Adam Bilikiewicz|A. Bilikiewicz]], [[Stanisław Pużyński|S. Pużyński]], [[Janusz Rybakowski|J. Rybakowski]], [[Jacek Wciórka|J. Wciórka]], ''Psychiatria'', tom I: ''Podstawy psychiatrii'', Wrocław, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, s. 386, 2002. ISBN 83-87944-67-X |
|||
[[Kategoria:Psychiatria]] |
[[Kategoria:Psychiatria]] |
||
{{Medycyna stub}} |
{{Medycyna stub}} |
Wersja z 11:44, 11 lis 2007
Przymglenie - stan, w którym osoba doznająca przymglenia, zachowuje się podobnie do zachowania człowieka próbującego się poruszać w gęstej mgle. Kontakt jest trudny - kierowane do pacjenta słowa docierają z trudem, wymagają powtarzania, czasem odpowiedzi nie udaje się uzyskać. Zachowanie, ruchy i wypowiedzi pacjenta są spowolniałe, reakcje następują z opóźnieniem, mogą być niedokładne, bądź nie następować w ogóle. Pojmowanie sytuacji jest opóźnione i utrudnione - proste bodźce odbierane są szybciej i łatwiej niż złożone. Zwykle zaburzona jest orientacja w czasie i miejscu, w głębszym przymgleniu także co do własnej osoby. Po przymgleniu pozostaje niepamięć, zwykle fragmentaryczna.
Bibliografia
- Adam Bilikiewicz, Stanisław Pużyński, Janusz Rybakowski, Jacek Wciórka: Psychiatria. Tom I. Podstawy psychiatrii. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, 2002, s. 386. ISBN 83-87944-67-X.