Przejdź do zawartości

Roman Kryże: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 37.30.120.71) i przywrócono wersję 70025618 autorstwa Qzior
Znacznik: Ręczne wycofanie zmian
Linia 17: Linia 17:
Do jego zbrodni nawiązuje powiedzenie „[[Sądzi Kryże – będą krzyże]]”.
Do jego zbrodni nawiązuje powiedzenie „[[Sądzi Kryże – będą krzyże]]”.


== Życiorys ==
Przede wszystkim trzeba zaznaczyć że był zbrodniarzem stalinowskim który wskazywał ludzi bez potrzeby na kary śmierci == Życiorys ==
Syn Tomasza Kryżego i Aleksandry z d. Jóźwiak.
Syn Tomasza Kryżego i Aleksandry z d. Jóźwiak.



Wersja z 14:02, 4 sie 2023

Roman Józef Kryże
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1907
Lwów

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1983
Warszawa

Zawód, zajęcie

prawnik

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Grób Romana Kryże na Powązkach Wojskowych

Roman Józef Kryże (ur. 4 lipca 1907 we Lwowie, zm. 23 lutego 1983 w Warszawie) – polski prawnik, sędzia wojskowy orzekający w procesach politycznych, funkcjonariusz stalinowskiego aparatu represji, zbrodniarz komunistyczny. Do jego zbrodni nawiązuje powiedzenie „Sądzi Kryże – będą krzyże”.

Życiorys

Syn Tomasza Kryżego i Aleksandry z d. Jóźwiak.

Aplikację, asesurę i pierwsze lata w zawodzie sędziego odbył w sądzie grodzkim Sądu Okręgowego w Grudziądzu[potrzebny przypis]. W Wojsku Polskim II RP został awansowany na stopień podporucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1932[1]. W latach 30. był oficerem rezerwy 63 Toruńskiego pułku piechoty[2]. Podczas kampanii wrześniowej pełnił służbę w stopniu podporucznika w szeregach 65 pułku piechoty. Od 18 września 1939 do 5 lutego 1945 przebywał w niewoli niemieckiej – w oflagu VII C Laufen (numer jeńca 32058)[3]. Po oswobodzeniu brał udział w walkach o przełamanie Wału Pomorskiego.

Od 14 maja 1945 był sędzią kolejno: Sądu Grodzkiego w Grudziądzu (do 3 lipca 1945), Wydziału I Najwyższego Sądu Wojskowego (do 31 października 1950) i Wydziału II NSW (do 11 sierpnia 1955). 11 sierpnia 1955 został przeniesiony do rezerwy. W latach 1955–1977 był sędzią Sądu Najwyższego. Brał udział w orzekaniu wyroków skazujących, w tym również na karę śmierci, w sprawach przeciwko działaczom podziemia niepodległościowego, m.in. rotmistrza Witolda Pileckiego[4] i majora Tadeusza Pleśniaka. W 1964 był przewodniczącym składu sędziowskiego, który wydał wyroki skazujące w sprawie tzw. afery mięsnej. Wiele z wyroków wydanych przez niego zostało uznanych po 1989 za mordy sądowe. Bezwzględność w wydawaniu wyroków śmierci w okresie stalinowskim przyczyniła się także do ukucia powiedzenia: „Sądzi Kryże – będą krzyże”, a także określenia „ukryżować”. Określenia tego używał m.in. znany adwokat i obrońca w procesach politycznych Władysław Siła-Nowicki.

W 1946 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[5].

Zmarł w 1983 i został pochowany w Kwaterze Ł Cmentarza Wojskowego na Powązkach[6].

Był ojcem Andrzeja Kryżego.

Przypisy

Bibliografia