Zapora inżynieryjna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m WP:SK, drobne techniczne |
→Bibliografia: drobne merytoryczne |
||
Linia 30: | Linia 30: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{cytuj książkę | nazwisko = Barański (zal.) | imię =Wojciech | autor link = Wojciech Barański | inni = Szkol. 591/78 | tytuł = Podręcznik żołnierza wojsk zmechanizowanych | rok = 1979 | wydawca = [[Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej]]. Główny Zarząd Szkolenia Bojowego | miejsce = [[Warszawa]] | odn = {{odn/id|Podręcznik wojsk zmechanizowanych|1979}}}} |
|||
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Krakowski (red.) | imię = Krzysztof | tytuł = Wskaźniki taktyczne wojsk lądowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej | data = 2014 | wydawca = [[Akademia Obrony Narodowej]] | miejsce=Warszawa | isbn = 9788375232950 | odn = tak}} |
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Krakowski (red.) | imię = Krzysztof | tytuł = Wskaźniki taktyczne wojsk lądowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej | data = 2014 | wydawca = [[Akademia Obrony Narodowej]] | miejsce=Warszawa | isbn = 9788375232950 | odn = tak}} |
||
* {{cytuj książkę |nazwisko= Laprus [red.]|imię= Marian|tytuł= Leksykon wiedzy wojskowej| wydawca = Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej|miejsce= Warszawa |data= 1979 |isbn=83-11-06229-3 |strony=515}} |
* {{cytuj książkę |nazwisko= Laprus [red.]|imię= Marian|tytuł= Leksykon wiedzy wojskowej| wydawca = Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej|miejsce= Warszawa |data= 1979 |isbn=83-11-06229-3 |strony=515}} |
Wersja z 12:48, 29 cze 2024
Zapora inżynieryjna – specjalne urządzenie wraz z polami minowymi ustawionymi na dogodnych kierunkach (w dogodnych rejonach) działania przeciwnika w celu zahamowania, powstrzymania i zadania strat jego wojskom. Zapory tego rodzaju są stosowane w ścisłym powiązaniu z naturalnymi przeszkodami i osłaniane ogniem.
Podział zapór inżynieryjnych
Zapory inżynieryjne dzielą się:
- ze względu na przeznaczenie:
- ze względu na sposób wykonania i działania:
Nasycenie zaporami inżynieryjnymi
Nasycenie zaporami inżynieryjnymi to określany ułamkiem dziesiętnym) wskaźnik inżynieryjno-taktyczny wskaźnik wyrażający się matematyczną zależnością łącznej długości zapór inżynieryjnych w stosunku do szerokości pozycji obronnej i konkretnym wskaźnikiem czołgodostępności[a] terenu. Standardem jest osiągnięcie w okresie przygotowania do obrony wskaźnika 0,8-1,0[2].
Nasycenie zaporami minowymi winno wynosić[3]:
- w pasie sił przesłaniania lub na pozycji przedniej: 0,25– 0,3
- w rejonie kluczowym obrony: 1,0–1,25
- poza rejonem kluczowym obrony: 0,8–1,0
Polska
Najbardziej znaną zaporą inżynieryjną w Polsce są "zęby smoka" znajdujące się w Międzyrzeckim Rejonie Umocnionym MRU[4]. Innym mniej znanym miejscem gdzie jest zapora inżynieryjna z czasów II Wojny Światowej jest miejscowość Stryszów w województwie Małopolskim[5].
Uwagi
Przypisy
- ↑ Krakowski (red.) 2014 ↓, s. 147.
- ↑ Krakowski (red.) 2014 ↓, s. 147–148.
- ↑ Krakowski (red.) 2014 ↓, s. 148.
- ↑ Wakacje 2022. Wyrusz w podróż lubuskim szlakiem historii [online], gorzow.wyborcza.pl, 2 sierpnia 2022 [dostęp 2023-06-22] .
- ↑ Karina Płaszczyca , Tajemnica "bunkra" w Świnnej Porębie ostatecznie wyjaśniona. Czym więc jest ta budowla? [online], www.wadowice24.pl [dostęp 2023-06-22] (pol.).
Bibliografia
- Wojciech Barański (zal.): Podręcznik żołnierza wojsk zmechanizowanych. Szkol. 591/78. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Główny Zarząd Szkolenia Bojowego, 1979.
- Krzysztof Krakowski (red.): Wskaźniki taktyczne wojsk lądowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014. ISBN 978-83-7523-295-0.
- Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 515. ISBN 83-11-06229-3.