Przejdź do zawartości

Zeng Yongquan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Tworzę Szablon:Cytuj
infobox, linki zewnętrzne
 
Linia 1: Linia 1:
{{Nazwisko chińskie|Zeng}}
{{Nazwisko chińskie|Zeng}}
{{Polityk infobox
'''Zeng Yongquan''' ({{chińskie|c=曾涌泉}}; ur. 15 maja 1902 r., zm. 2 listopada 1996 r.) – chiński [[dyplomata]], wiceminister spraw zagranicznych.
|imię i nazwisko = Zeng Yongquan
|imię i nazwisko org = {{k|zh|曾涌泉}}
|grafika =
|opis grafiki =
|data urodzenia = 15 maja 1902
|miejsce urodzenia = Xindu
|data śmierci = 2 listopada 1996
|miejsce śmierci =
|funkcja = [[Ambasadorowie Chin w Polsce|ambasador ChRL w Polsce]]
|partia =
|od = września 1952
|do = stycznia 1955
|poprzednik = [[Peng Mingzhi]]
|następca = Wang Bingnan
|podpis =
|odznaczenia =
|commons =
|quote =
|www =
}}
'''Zeng Yongquan''' ({{chińskie|c=曾涌泉}}; ur. 15 maja 1902, zm. 2 listopada 1996) – chiński [[dyplomata]], wiceminister spraw zagranicznych.


Urodził się w 1902 roku w Xindu, w prowincji [[Syczuan]]. Studiował na Komunistycznym Uniwersytecie Pracujących Wschodu w [[Moskwa|Moskwie]], oraz w Instytucie Wojskowo-Politycznym w [[Petersburg|Leningradzie]] w latach 1924–1929. Przed 1949 działał w [[Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza|Armii Czerwonej]]. Od 1949 rozpoczął karierę dyplomatyczną. Był jednym z siedemnastu ambasadorów chińskich wysłanych na placówki zagraniczne przed rozpoczęciem [[Wojna koreańska|wojny w Korei]]. W październiku 1949 mianowany radcą politycznym w ambasadzie w Moskwie. We wrześniu 1952 został ambasadorem w Polsce i pełnił tę funkcję do stycznia 1955 roku. Następnie przeniesiony do ambasady w [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]], gdzie był ambasadorem do grudnia 1956 roku. Od lutego 1957 do sierpnia 1963 oraz od lutego 1964 do listopada 1965 roku wiceminister spraw zagranicznych. Następnie w marcu 1966 mianowany ambasadorem w [[Rumunia|Rumunii]], gdzie pozostał do października tego samego roku. W latach 1973–1978 członek Stałego Komitetu Centralnej Komisji ds. Dyscypliny Partyjnej. Od 1979 doradca ministra spraw zagranicznych.
Urodził się w 1902 roku w Xindu w [[Syczuan]]ie. Studiował na Komunistycznym Uniwersytecie Pracujących Wschodu w [[Moskwa|Moskwie]] oraz w Instytucie Wojskowo-Politycznym w [[Petersburg|Leningradzie]] w latach 1924–1929. Przed 1949 działał w [[Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza|Armii Czerwonej]]. Od 1949 rozpoczął karierę dyplomatyczną.


Był jednym z siedemnastu ambasadorów chińskich wysłanych na placówki zagraniczne przed rozpoczęciem [[Wojna koreańska|wojny w Korei]]. W październiku 1949 mianowany radcą politycznym w ambasadzie w Moskwie. We wrześniu 1952 został ambasadorem w Polsce i pełnił tę funkcję do stycznia 1955 roku. Następnie przeniesiony do ambasady w [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]], gdzie był ambasadorem do grudnia 1956 roku. Od lutego 1957 do sierpnia 1963 oraz od lutego 1964 do listopada 1965 roku wiceminister spraw zagranicznych. Następnie w marcu 1966 mianowany ambasadorem w [[Rumunia|Rumunii]], gdzie pozostał do października tego samego roku. W latach 1973–1978 członek Stałego Komitetu Centralnej Komisji ds. Dyscypliny Partyjnej. Od 1979 doradca ministra spraw zagranicznych.
W okresie [[Rewolucja kulturalna|rewolucji kulturalnej]], wraz z innymi wiceministrami, na polecenie [[Zhou Enlai|Zhou Enlaia]] przejął rutynową kontrolę nad pracami Ministerstwa Spraw Zagranicznych po odsunięciu [[Chen Yi (komunista) |Chen Yi]] od kierowania resortem. Byli oni jednak nękani przez czerwonogwardzistów. W związku z tym ukrywali się w tym czasie za zgodą Zhou Enlaia w [[Zhongnanhai]].

W okresie [[Rewolucja kulturalna|rewolucji kulturalnej]], wraz z innymi wiceministrami, na polecenie [[Zhou Enlai]]a przejął rutynową kontrolę nad pracami Ministerstwa Spraw Zagranicznych po odsunięciu [[Chen Yi (komunista)|Chen Yi]] od kierowania resortem. Byli oni jednak nękani przez hunwejbinów. W związku z tym ukrywali się w tym czasie za zgodą Zhou Enlaia w [[Zhongnanhai]].


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
Linia 15: Linia 38:
* [http://www.fmprc.gov.cn/eng/ziliao/wjrw/3607/3612/t165764.htm Chinese Ambassadors to German Democratic Republic] - lista chińskich ambasadorów w NRD w serwisie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Chińskiej Republiki Ludowej
* [http://www.fmprc.gov.cn/eng/ziliao/wjrw/3607/3612/t165764.htm Chinese Ambassadors to German Democratic Republic] - lista chińskich ambasadorów w NRD w serwisie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Chińskiej Republiki Ludowej
* [http://www.fmprc.gov.cn/eng/ziliao/wjrw/3607/3612/t18190.htm Chinese Ambassadors to Poland] - lista chińskich ambasadorów w Polsce w serwisie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Chińskiej Republiki Ludowej
* [http://www.fmprc.gov.cn/eng/ziliao/wjrw/3607/3612/t18190.htm Chinese Ambassadors to Poland] - lista chińskich ambasadorów w Polsce w serwisie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Chińskiej Republiki Ludowej

== Linki zewnętrzne ==
* {{Cytuj |autor=#[[Zeng Yongquan|Tsen Yun-czuan]] |tytuł=Trzy lata pokojowych sukcesów narodu chińskiego |czasopismo=Trybuna Ludu |url = https://sbc.org.pl/Content/461536/PDF/iv219008-1952-274-0001.pdf |numer=274|s = 5 |data=1952-10-01}}


[[Kategoria:Ambasadorowie Chin w Niemczech]]
[[Kategoria:Ambasadorowie Chin w Niemczech]]

Aktualna wersja na dzień 20:53, 9 lip 2024

Zeng Yongquan
曾涌泉
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1902
Xindu

Data śmierci

2 listopada 1996

ambasador ChRL w Polsce
Okres

od września 1952
do stycznia 1955

Poprzednik

Peng Mingzhi

Następca

Wang Bingnan

Zeng Yongquan (chiń. 曾涌泉; ur. 15 maja 1902, zm. 2 listopada 1996) – chiński dyplomata, wiceminister spraw zagranicznych.

Urodził się w 1902 roku w Xindu w Syczuanie. Studiował na Komunistycznym Uniwersytecie Pracujących Wschodu w Moskwie oraz w Instytucie Wojskowo-Politycznym w Leningradzie w latach 1924–1929. Przed 1949 działał w Armii Czerwonej. Od 1949 rozpoczął karierę dyplomatyczną.

Był jednym z siedemnastu ambasadorów chińskich wysłanych na placówki zagraniczne przed rozpoczęciem wojny w Korei. W październiku 1949 mianowany radcą politycznym w ambasadzie w Moskwie. We wrześniu 1952 został ambasadorem w Polsce i pełnił tę funkcję do stycznia 1955 roku. Następnie przeniesiony do ambasady w NRD, gdzie był ambasadorem do grudnia 1956 roku. Od lutego 1957 do sierpnia 1963 oraz od lutego 1964 do listopada 1965 roku wiceminister spraw zagranicznych. Następnie w marcu 1966 mianowany ambasadorem w Rumunii, gdzie pozostał do października tego samego roku. W latach 1973–1978 członek Stałego Komitetu Centralnej Komisji ds. Dyscypliny Partyjnej. Od 1979 doradca ministra spraw zagranicznych.

W okresie rewolucji kulturalnej, wraz z innymi wiceministrami, na polecenie Zhou Enlaia przejął rutynową kontrolę nad pracami Ministerstwa Spraw Zagranicznych po odsunięciu Chen Yi od kierowania resortem. Byli oni jednak nękani przez hunwejbinów. W związku z tym ukrywali się w tym czasie za zgodą Zhou Enlaia w Zhongnanhai.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]