Przejdź do zawartości

Władimir Agapiejew: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, kat., poprawa linków
drobne merytoryczne
 
(Nie pokazano 41 wersji utworzonych przez 28 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Żołnierz infobox
'''Włodzimierz Agapiejew''', [[język rosyjski|ros.]] Владимир Петрович Агапеев (ur. w [[1876]] r., zm. [[6 maja]] [[1956]] r. w [[Buenos Aires]]) – rosyjski wojskowy ([[generał|generał lejtnant]]), antysowiecki działacz wojskowy, żołnierz [[Rosyjski Korpus Ochronny|Rosyjskiego Korpusu Ochronnego]] podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]
|imię i nazwisko = Władimir Agapiejew
|imię i nazwisko org = Владимир Петрович Агапеев
|pseudonim =
|rodzaj wojsk = lądowe
|zwycięstwa =
|grafika = Władimir Agapiejew (1900).jpg
|opis grafiki = Władimir Agapiejew w 1900 roku
|stopień grafika =Imperial Russian Army LtGen 1917 h.png
|stopień = [[generał lejtnant]]
|data urodzenia = 9 czerwca 1876
|miejsce urodzenia = [[Warszawa]]
|data śmierci = 6 maja 1956
|miejsce śmierci = [[Buenos Aires]]
|lata służby = [[1901]]–[[1920]], [[1941]]
|siły zbrojne = [[Plik:Lesser Coat of Arms of Russian Empire.svg|22px]] [[Armia Imperium Rosyjskiego]]<br/>[[Plik:Volunteer Army Insignia.svg|22px]] [[Biali (Rosja)|Biała Armia]]<br />[[Plik:Russian Protective Corps Logo.jpg|20px]] [[Rosyjski Korpus Ochronny]]
|formacja = [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpus Polski]]
|jednostki =
|stanowiska =
|wojny i bitwy = [[wojna rosyjsko-japońska]],<br /> [[I wojna światowa]],<br /> [[wojna domowa w Rosji]],<br /> [[II wojna światowa]]
|późniejsza praca =
|odznaczenia = {{order|OŚW|2}} {{order|OŚW|3}} {{order|ŚA|2}} {{order|ŚA|3}} {{order|ŚA|4}} {{order|CiKOŚSt|2}} {{order|KW|1}}
|commons =
|wikicytaty =
}}
'''Władimir Pietrowicz Agapiejew''', [[język rosyjski|ros.]] Владимир Петрович Агапеев (ur. [[9 czerwca]] [[1876]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[6 maja]] [[1956]] w [[Buenos Aires]]) – [[generał lejtnant]] [[Armia Imperium Rosyjskiego|Armii Imperium Rosyjskiego]].


== Życiorys ==
Ukończył 1 korpus kadetów, a następnie Mikołajewską Szkołę Kawalerii. Służył w lejbgwardii w pułku upaskim. W 1901 r. ukończył Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego. Brał udział w [[wojna rosyjsko-japońska|wojnie rosyjsko-japońskiej]] w latach 1904-1905. W 1905 r. został szefem sztabu 3 zaamurskiej brygady. Od 1907 r. był attache wojskowym w [[Serbia|Serbii]], zaś od 1909 r. w [[Belgia|Belgii]], a następnie w [[Holandia|Holandii]]. Awansował do stopnia pułkownika. Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] objął funkcję szefa sztabu 10 dywizji kawalerii. W 1915 r. w stopniu generała majora został dowódcą 2 pawłogradzkiego pułku. Od 1916 r. był szefem sztabu VI korpusu kawalerii, zaś od pocz. 1917 r. – XXXV korpusu armijnego.
Urodził się 9 czerwca 1876 roku w Warszawie, stolicy ówczesnego [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwa Polskiego]]. W 1893 roku ukończył 1 Sankt Petersburski Korpus Kadetów, a dwa lata później Mikołajewską Szkołę Kawalerii w Sankt Petersburgu. Służył w [[2 Pawłogradzki Pułk Lejb-Huzarski|Lejb-Gwardyjskim Pułku Ułanów Jego Wysokości]]. W 1901 roku ukończył [[Mikołajewska Akademia Sztabu Generalnego|Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego]] w Sankt Petersburgu.


W latach 1904–1905 wziął udział w [[wojna rosyjsko-japońska|wojnie rosyjsko-japońskiej]]. W 1905 roku został [[szef sztabu|szefem sztabu]] 3 Zaamurskiej Brygady. Od 1907 roku był [[Attaché|attaché wojskowym]] w [[Królestwo Serbii|Królestwie Serbii]], zaś od 1909 roku w [[Belgia|Belgii]], a następnie w [[Holandia|Holandii]]. Awansował do stopnia pułkownika. Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] objął funkcję szefa sztabu 10 Dywizji Kawalerii. W 1915 roku w stopniu generała majora został dowódcą [[2 Lejb-Huzarski Pawłogradzki Pułk|2 Lejb-Huzarskiego Pawłogradzkiego Pułku]]. Od 1916 roku był szefem sztabu VI Korpusu Kawalerii, zaś od pocz. 1917 roku – XXXV Korpusu Armijnego.
W poł. 1917 r. został szefem sztabu nowo sformowanego [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusu Polskiego]] gen. [[Józef Dowbor-Muśnicki|Józefa Dowbora-Muśnickiego]]. Za działalność na stanowisku szefa sztabu korpusu odznaczony został w 1922 [[Krzyż Walecznych|Krzyżem Walecznych]] <ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 21 z 15.06.1922 r.</ref>.


W połowie 1917 roku został szefem sztabu [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusu Polskiego w Rosji]]. Dowódca korpusu, generał porucznik [[Józef Dowbor-Muśnicki]] napisał o nim: „był wyjątkowo porządnym i lojalnym względem nas człowiekiem”. Generał Dowbor-Muśnicki wyznaczył go na tak eksponowane stanowisko z uwagi na brak Polaków - oficerów Sztabu Generalnego<ref>Józef Dowbor-Muśnicki, ''Krótki Szkic do historii I-go Polskiego Korpusu'', cz. 1, Polskie Stowarzyszenie Wydawnicze „Placówka”, Warszawa 1919, wyd. II, s. 23.</ref>. Za działalność na stanowisku szefa sztabu korpusu odznaczony został w 1922 [[Krzyż Walecznych|Krzyżem Walecznych]]{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 21 z 15 lipca 1922, s. 506}}{{odn|Kolekcja|loc=1–4}}.
Po rozbrojeniu przez Niemców Korpusu w maju 1918 r., przyjechał do [[Charków|Charkowa]], gdzie wstąpił do armii [[Biali (Rosja)|białych]] gen. [[Anton Denikin|Antona I. Denikina]]. Pod koniec 1918 r. przybył do sztabu wojsk białych w [[Krasnodar|Jekaterinodarze]]. W styczniu 1919 r. został szefem sztabu II korpusu armijnego. W kwietniu tego roku, kiedy gen. [[Władimir Maj-Majewski|Władimir Z. Maj-Majewski]], dotychczasowy dowódca II korpusu, objął dowództwo armii białych, gen. A. I. Denikin nie zgodził się na mianowanie gen. Agapiejewa szefem sztabu. Został on przesunięty do oficerskiej rezerwy, po czym w sierpniu 1919 r. objął funkcję wojskowego przedstawiciela białych przy dowództwie alianckim w [[Stambuł|Konstantynopolu]]. Po zwolnieniu go z tej funkcji przez gen. [[Piotr Wrangel|Piotra N. Wrangla]] w marcu 1920 r., udał się do [[Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców|Królestwa SHS]], gdzie zamieszkał w [[Belgrad|Belgradzie]]. Działał w IV Oddziale [[Rosyjski Związek Ogólnowojskowy|Rosyjskiego Związku Ogólnowojskowego]]. Jednocześnie pracował w wojskowym instytucie topograficznym.


Po rozbrojeniu przez Niemców Korpusu w maju 1918 roku, przyjechał do [[Charków|Charkowa]], gdzie wstąpił do armii [[Biali (Rosja)|białych]] gen. [[Anton Denikin|Antona I. Denikina]]. Pod koniec 1918 roku przybył do sztabu wojsk białych w [[Krasnodar|Jekaterinodarze]]. W styczniu 1919 roku został szefem sztabu II Korpusu Armijnego. W kwietniu tego roku, kiedy gen. [[Władimir Maj-Majewski|Władimir Z. Maj-Majewski]], dotychczasowy dowódca II Korpusu, objął dowództwo armii białych, gen. A. I. Denikin nie zgodził się na mianowanie gen. Agapiejewa szefem sztabu. Został on przesunięty do oficerskiej rezerwy, po czym w sierpniu 1919 r. objął funkcję wojskowego przedstawiciela białych przy dowództwie alianckim w [[Stambuł|Konstantynopolu]]. Po zwolnieniu go z tej funkcji przez gen. [[Piotr Wrangel|Piotra N. Wrangla]] w marcu 1920 roku, udał się do [[Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców|Królestwa SHS]], gdzie zamieszkał w [[Belgrad]]zie. Działał w IV Oddziale [[Rosyjski Związek Ogólnowojskowy|Rosyjskiego Związku Ogólnowojskowego]]. Jednocześnie pracował w wojskowym instytucie topograficznym.
Po ataku wojsk niemieckich na [[Jugosławia|Jugosławię]] i jej kapitulacji w kwietniu 1941 r., wstąpił do nowo formowanego Rosyjskiego Korpusu Ochronnego jako szeregowy, pomimo 65 lat. Kiedy okazało się, że Korpus nie zostanie wysłany na front wschodni przeciw [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], przybył jesienią 1942 r. do [[Austria|Austrii]], gdzie mieszkał do końca wojny. Po jej zakończeniu wyjechał do [[Chile]]. W 1950 r. zamieszkał w [[Argentyna|Argentynie]], gdzie zmarł 6 maja 1956 r.


Po ataku wojsk niemieckich na [[Jugosławia|Jugosławię]] i jej kapitulacji w kwietniu 1941 r., wstąpił do nowo formowanego [[Rosyjski Korpus Ochronny|Rosyjskiego Korpusu Ochronnego]] jako szeregowy, pomimo 65 lat. Kiedy okazało się, że Korpus nie zostanie wysłany na front wschodni przeciw [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], przybył jesienią 1942 roku do [[Austria|Austrii]], gdzie mieszkał do końca wojny. Po jej zakończeniu wyjechał do [[Chile]]. W 1950 roku zamieszkał w [[Argentyna|Argentynie]], gdzie zmarł w [[Buenos Aires]], 6 maja 1956 roku.
{{Przypisy|stopień= =====}}

== Przypisy ==
{{Przypisy}}


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
* {{Cytuj stronę |url = https://wbh.wp.mil.pl/pdfviewer/?f=/c/scans/KGiO/I_480_2.pdf |tytuł = Włodzimierz Agapiejew |praca = Kolekcja Generałów i Osobistości, sygn. I.480.2 |opublikowany = Wojskowe Biuro Historyczne |data dostępu = 2022-10-04 |odn = {{odn/id|Kolekcja|loc=}} }}
{{Bibliografia start}}
* [http://www.hrono.ru/biograf/bio_a/agapeev_vp.html Biografia gen. Włodzimierza Agapiejewa (jęz. rosyjski)]
* [http://www.hrono.ru/biograf/bio_a/agapeev_vp.html Biografia gen. Władimira Agapiejewa (jęz. rosyjski)]

{{Bibliografia stop}}
{{Kontrola autorytatywna}}


{{DEFAULTSORT:Agapiejew, Włodzimierz}}
{{SORTUJ:Agapiejew, Władimir}}
[[Kategoria:Generałowie Imperium Rosyjskiego]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Warszawie (Królestwo Kongresowe)]]
[[Kategoria:Żołnierze korpusów polskich w Rosji 1917-1918]]
[[Kategoria:Absolwenci Nikołajewskiej Szkoły Kawalerii]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Walecznych]]
[[Kategoria:Absolwenci Nikołajewskiej Akademii Sztabu Generalnego]]
[[Kategoria:Generałowie lejtnanci armii Imperium Rosyjskiego]]
[[Kategoria:Uczestnicy wojny rosyjsko-japońskiej]]
[[Kategoria:Uczestnicy I wojny światowej (Imperium Rosyjskie)]]
[[Kategoria:Oficerowie dowództwa I Korpusu Polskiego w Rosji]]
[[Kategoria:Biali (wojna domowa w Rosji)]]
[[Kategoria:Biali emigranci rosyjscy]]
[[Kategoria:Biali emigranci rosyjscy]]
[[Kategoria:Biali Rosjanie współpracujący z III Rzeszą]]
[[Kategoria:Biali Rosjanie współpracujący z III Rzeszą]]
[[Kategoria:Wojskowi rosyjskich formacji kolaboranckich w służbie Niemiec hitlerowskich]]
[[Kategoria:Wojskowi rosyjskich formacji kolaboranckich w służbie Niemiec hitlerowskich]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Włodzimierza]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętej Anny]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Stanisława (Imperium Rosyjskie)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1876]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1876]]
[[Kategoria:Zmarli w 1956]]
[[Kategoria:Zmarli w 1956]]

Aktualna wersja na dzień 15:23, 11 lis 2023

Władimir Agapiejew
Владимир Петрович Агапеев
Ilustracja
Władimir Agapiejew w 1900 roku
generał lejtnant generał lejtnant
Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1876
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 maja 1956
Buenos Aires

Przebieg służby
Lata służby

19011920, 1941

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Biała Armia
Rosyjski Korpus Ochronny

Formacja

I Korpus Polski

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska,
I wojna światowa,
wojna domowa w Rosji,
II wojna światowa

Odznaczenia
Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Krzyż Walecznych (1920–1941)

Władimir Pietrowicz Agapiejew, ros. Владимир Петрович Агапеев (ur. 9 czerwca 1876 w Warszawie, zm. 6 maja 1956 w Buenos Aires) – generał lejtnant Armii Imperium Rosyjskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 9 czerwca 1876 roku w Warszawie, stolicy ówczesnego Królestwa Polskiego. W 1893 roku ukończył 1 Sankt Petersburski Korpus Kadetów, a dwa lata później Mikołajewską Szkołę Kawalerii w Sankt Petersburgu. Służył w Lejb-Gwardyjskim Pułku Ułanów Jego Wysokości. W 1901 roku ukończył Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego w Sankt Petersburgu.

W latach 1904–1905 wziął udział w wojnie rosyjsko-japońskiej. W 1905 roku został szefem sztabu 3 Zaamurskiej Brygady. Od 1907 roku był attaché wojskowym w Królestwie Serbii, zaś od 1909 roku w Belgii, a następnie w Holandii. Awansował do stopnia pułkownika. Po wybuchu I wojny światowej objął funkcję szefa sztabu 10 Dywizji Kawalerii. W 1915 roku w stopniu generała majora został dowódcą 2 Lejb-Huzarskiego Pawłogradzkiego Pułku. Od 1916 roku był szefem sztabu VI Korpusu Kawalerii, zaś od pocz. 1917 roku – XXXV Korpusu Armijnego.

W połowie 1917 roku został szefem sztabu I Korpusu Polskiego w Rosji. Dowódca korpusu, generał porucznik Józef Dowbor-Muśnicki napisał o nim: „był wyjątkowo porządnym i lojalnym względem nas człowiekiem”. Generał Dowbor-Muśnicki wyznaczył go na tak eksponowane stanowisko z uwagi na brak Polaków - oficerów Sztabu Generalnego[1]. Za działalność na stanowisku szefa sztabu korpusu odznaczony został w 1922 Krzyżem Walecznych[2][3].

Po rozbrojeniu przez Niemców Korpusu w maju 1918 roku, przyjechał do Charkowa, gdzie wstąpił do armii białych gen. Antona I. Denikina. Pod koniec 1918 roku przybył do sztabu wojsk białych w Jekaterinodarze. W styczniu 1919 roku został szefem sztabu II Korpusu Armijnego. W kwietniu tego roku, kiedy gen. Władimir Z. Maj-Majewski, dotychczasowy dowódca II Korpusu, objął dowództwo armii białych, gen. A. I. Denikin nie zgodził się na mianowanie gen. Agapiejewa szefem sztabu. Został on przesunięty do oficerskiej rezerwy, po czym w sierpniu 1919 r. objął funkcję wojskowego przedstawiciela białych przy dowództwie alianckim w Konstantynopolu. Po zwolnieniu go z tej funkcji przez gen. Piotra N. Wrangla w marcu 1920 roku, udał się do Królestwa SHS, gdzie zamieszkał w Belgradzie. Działał w IV Oddziale Rosyjskiego Związku Ogólnowojskowego. Jednocześnie pracował w wojskowym instytucie topograficznym.

Po ataku wojsk niemieckich na Jugosławię i jej kapitulacji w kwietniu 1941 r., wstąpił do nowo formowanego Rosyjskiego Korpusu Ochronnego jako szeregowy, pomimo 65 lat. Kiedy okazało się, że Korpus nie zostanie wysłany na front wschodni przeciw Armii Czerwonej, przybył jesienią 1942 roku do Austrii, gdzie mieszkał do końca wojny. Po jej zakończeniu wyjechał do Chile. W 1950 roku zamieszkał w Argentynie, gdzie zmarł w Buenos Aires, 6 maja 1956 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Józef Dowbor-Muśnicki, Krótki Szkic do historii I-go Polskiego Korpusu, cz. 1, Polskie Stowarzyszenie Wydawnicze „Placówka”, Warszawa 1919, wyd. II, s. 23.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 15 lipca 1922, s. 506.
  3. Kolekcja ↓, 1–4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]