Wiktor Suworow

Szablon:Pisarz infobox Wiktor Suworow (ros.: Виктор Суворов; właśc. Władimir Bogdanowicz Riezun (w zachodnich publikacjach pisownia Rezun), Владимир Богданович Резун; ur. 20 kwietnia 1947 w Barabaszu, Kraj Nadmorski, ZSRR) – pisarz, były oficer armii radzieckiej i radzieckiego wywiadu wojskowego GRU.

Życiorys

Urodził się w rodzinie o wojskowych tradycjach - żołnierzem zawodowym był zarówno ojciec Bogdan Riezun, ur. w 1921 (major, artylerzysta 72 Gwardyjskiego Pułku Moździerzy odznaczonego Orderem Aleksandra Newskiego, 5 Armii Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego, zwolniony z armii w 1959 w wyniku chruszczowskich redukcji armii, zamieszkuje z żoną w Czerkasach na Ukrainie), jak i brat (podpułkownik wojsk rakietowych Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego, odszedł do rezerwy w 1991).

W 1954 rozpoczął naukę w szkole cywilnej, od 1958 do 1963 uczył się w Woroneskiej, a następnie do 1965 w Kalinińskiej Suworowskiej Szkole Wojskowej. Po jej ukończeniu został przyjęty na drugi rok Kijowskiej Wyższej Ogólnowojskowej Szkoły Dowódczej im. M.W. Frunzego. W 1967, po ukończeniu szkoły otrzymał stopień porucznika.

Jako dowódca kompanii czołgów brał udział w inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację w 1968 roku. Następnie do 1970 odbywał służbę w 1 Batalionie 145 Gwardyjskiego Budapeszteńskiego Szkolnego Pułku Zmechanizowanego na poligonie storożenieckim Karpackiego Okręgu Wojskowego (przygotowanie podoficerów zwiadu). Został przeniesiony do Wydziału Zwiadu Nadwołżańskiego Okręgu Wojskowego i 808 Samodzielnej Armijnej Kompanii Zwiadu Specnaz.

W 1971 rozpoczął studia w Wojskowej Akademii Dyplomatycznej w Moskwie, które ukończył w 1974. Kilka miesięcy po ukończeniu Akademii przebywał w Zarządzie Informacji, zajmującym się badaniem broni i sprzętu wojskowego armii państw kapitalistycznych. W latach 1974-1978 pełnił służbę w dyplomatycznej rezydenturze GRU w Genewie. 10 czerwca 1978, jak sam podaje, zdradził ojczyznę, zbiegł do Wielkiej Brytanii.

Żona Tatiana z d. Korż, ur. w 1952; córka Oksana, ur. w 1972, syn Aleksandr ur. w 1976.

Twórczość

Jest popularyzatorem teorii o wiodącej roli Związku Radzieckiego w rozpoczęciu II wojny światowej oraz prewencyjnego charakteru niemieckiego ataku na ZSRR 22 czerwca 1941 roku.

• Inside the Soviet Army

  wydanie amerykańskie: 1982 (Macmillan)

• Akwarium (Аквариум, 1985)

  wydania polskie: 1988 (Wydawnictwo Wyzwolenie), 1990 (Editions Spotkania), 2002 (AiB), 2008 (Rebis)

  Na podstawie książki nakręcono film fabularny pod tym samym tytułem oraz serial telewizyjny pod tytułem Akwarium, czyli samotność szpiega - w jednej z głównych ról wystąpił Janusz Gajos

• Żołnierze wolności (Рассказы освободителя, 1981)

  wydania polskie: 1990 (Droga), 1998 (AiB), 2004 (AiB)

  Tytuł Żołnierze wolności został również wydany w Polsce w roku 2009 w wydawnictwie Rebis pod nazwą Wyzwoliciele

• Lodołamacz (Ледокол, 1987)

  wydania polskie: 1992 (Editions spotkania), 2003 (AiB), 2008 Rebis

• GRU-Radziecki wywiad wojskowy (ГРУ, 1994)

  wydania polskie: 2002 (AiB), 2010 (Rebis)

• Dzień "M" (День «М», 1995)

  wydania polskie: 1996 (AiB), 2008 (Rebis)

  Kontynuacja książki Lodołamacz

• Kontrola (Контроль, 1995)

  wydanie polskie: 1996 (AiB)

• Wybór (Выбор)

  wydanie polskie: 1997 (AiB)

• Specnaz (1998)

  wydanie polskie: 1999 (AiB), 2011 (Rebis)

• Oczyszczenie (Очищение, 1998)

  wydania polskie: 1998 (AiB), 2012 (Rebis)

• Złoty eszelon (Золотой Эшелон, 2000)

  wydanie polskie: 2000 (AiB)

• Samobójstwo (Самоубийство, 2000)

  wydania polskie: 2001 (AiB), 2012 (Rebis)

• Ostatnia republika (Последняя республика, 2000)

  wydania polskie: 2000 (AiB), 2009 (Rebis)

  Kontynuacja książek Lodołamacz i Dzień "M"

• Żukow: Cień zwycięstwa (Жуков - Тень победы, 2002)

  wydania polskie: 2002 (AiB), 2006 i 2008 (Rebis, pod tytułem Cień zwycięstwa)

• Cofam wypowiedziane słowa (Беру свои слова обратно, 2005)

  wydania polskie: 2006 i 2008 (Rebis)

• Ostatnia defilada - czwarta część - dalszy ciąg "Lodołamacza" (Святое дело, 2008)

  wydanie polskie: 2009 (Rebis)

• Klęska - piąta część - kolejna część cyklu "Lodołamacz" (Разгром,2008)

  wydanie polskie: 2010 (Rebis)

• Żmijojad. Powieść z cyklu o Nastii Strzeleckiej, (Змееед, 2011)

  wydanie polskie: 2011 (Rebis)

• Matka diabła. Kulisy rządów Chruszczowa, (Майката на Дявола, 2011)

  wydanie polskie: 2012 (Rebis)

• Tatiana - tajna broń, (и так она звалась татьяна, 2011)

  wydanie polskie: 2013 (Rebis)

• Alfabet Suworowa (Rebis, 2014) (wraz z Piotrem Zychowiczem)
• Upadek (Облом) (Rebis, 2015) (ISBN 978‑83‑7818‑398‑3)

Film

W 2009 roku Suworow wystąpił w filmie dokumentalnym w reżyserii Grzegorza Brauna, Marsz wyzwolicieli.

Wiktor Suworow wystąpił w filmie Władimira Sinielnikowa i Igora Szewcowa Ostatni Mit, opartego na serii książek Lodołamacz.

Zobacz też

• Plan „Burza”

Bibliografia

• Biografia na oficjalnej stronie Wiktora Suworowa w języku rosyjskim, zarchiwizowana z 6 grudnia 2013

Linki zewnętrzne

• www.suworow.pl amatorska strona wikipedysty Wojtka Muszyńskiego, poświęcona Wiktorowi Suworowowi i jego teorii o przygotowaniach ZSRR do ataku na III Rzeszę;
• wywiad z Wiktorem Suworowem na temat związków GRU i WSI z 3 października 2006 w Rzeczpospolitej;
• militera.lib.ru książka Inside the Soviet Army (angielski).