Walencja

Walencja

València

Herb Flaga
Państwo	Hiszpania
Wspólnota autonomiczna	Walencja
Prowincja	Walencja
Data założenia	137 r. p.n.e.
Alkad	Joan Ribó{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.
Powierzchnia	134,65 km²
Wysokość	16 m n.p.m.
Populacja (01.2020) • liczba ludności • gęstość	801 545 5853 os./km²
Nr kierunkowy	96
Kod pocztowy	46000–46099
Tablice rejestracyjne	V
Położenie na mapie Hiszpanii Walencja
Położenie na mapie Europy Walencja
Położenie na mapie Wspólnoty Walencji Walencja
39°29′N 0°22′W
Strona internetowa

Walencja (wal. i oficj. València, wym. [vaˈlen.si.a]; hiszp. Valencia, wym. [baˈlen.θja]) – miasto w środkowo-wschodniej Hiszpanii, nad Morzem Śródziemnym. Stolica prowincji i wspólnoty autonomicznej o tej samej nazwie. Trzecie co do wielkości miasto Hiszpanii z 801 545 mieszkańcami w granicach administracyjnych (municipio) oraz 1 582 387 mieszkańcami w granicach metropolii.

Jest to czwarty co do wielkości port morski w Europie pod względem ilości przeładowanych kontenerów oraz węzeł kolejowy szybkiej kolei, drogowy i lotniczy. W rankingu Globalization and World Cities Research Network{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. 2020 zostało oznaczone jako metropolia światowa trzeciej kategorii – gamma. W rankingu InterNations Expat Insider 2020, Walencja została określona najlepszym miastem dla przyjezdnych na świecie. Miasto jest też wysoko notowane w rankingach dotyczących najzdrowszych miast do życia, zajmując odpowiednio 1 miejsce oraz 15 miejsce na świecie. W mieście działa Giełda Papierów Wartościowych Bolsa de Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3..

W Walencji i okolicach jest kilka kulturowych obiektów / elementów wpisanych na listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO, w tym Święto Ognia, podczas którego palone są różnorodne konstrukcje, wieże z ludzi Castell, Święto Matki Bożej Dobrego Zdrowia w Algemesí{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4., rytuał bębnów Tamborada{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. oraz Trybunał Wodny w Walencji. Na przedmieściach co roku organizawana jest Tomatina, znana na świecie bitwa na pomidory.

Historia

Kolonia rzymska Valentia Edetanorum, której nazwa pochodzi od łac. valens („silny”) na znak zwycięstwa nad Luzytanami; została założona w 138 roku p.n.e. i zamieszkana przez rzymskich żołnierzy. Od 712 do 1238 roku Walencja znajdowała się pod panowaniem arabskim. W latach 778–779 miasto zostało zniszczone przez Abd ar-Rahmana I. Nieustabilizowana sytuacja po śmierci Abd al-Aziza w 1061 roku, spowodowała, że w 1094 miasto zostało zdobyte przez Cyda. Jednak 8 lat później, w 1102 roku, Walencja wróciła znów pod panowanie arabskie. W 1238 roku, po pięciu miesiącach oblężenia miasto zdobył król Aragonii Jakub I Zdobywca. Spowodowało to, że muzułmanów zaczęli w mieście zastępować chrześcijanie, jednak był to długotrwały proces trwający jeszcze w XIV wieku. W XV wieku w Walencji przybyło wielu mieszkańców, w połowie wieku było ich około 75 000. Wówczas również w mieście miał miejsce duży rozwój gospodarki i kultury. Wiele znanych budynków powstało w tym okresie. Do 1707 miasto było stolicą królestwa pozostającego pod zwierzchnictwem Aragonii. W latach 1812–1813 zajęte zostało przez wojska francuskie. Podczas hiszpańskiej wojny domowej (1936–1939), od listopada 1936 do października 1937 znajdowała się tu siedziba rządu republikańskiego. W 1957 roku wylała rzeka Turia, wskutek czego miasto nawiedziła straszliwa powódź.

Flaga Walencji

Flaga Walencji jest niemal identyczną kopią chorągwi przyznanej w 1238 roku miastu Walencji przez króla Aragonii Jakuba I Zdobywcę. Przyjęta 1 lipca 1982 roku. Proporcje 2:3.

Geografia

Położenie

Walencja znajduje się na środkowo-wschodnim wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego i Hiszpanii, nad Morzem Śródziemnym, przy ujściu rzeki Turia. Położona jest około 300 km na wschód od Madrytu, około 300 km na południe od Barcelony, około 250 km na zachód od Majorki oraz około 200 km na północ od Kartageny. Od południa graniczy z Parque Natural de la Albufera{{Link-interwiki}} Nieznane pola: 2, 3 oraz 4., od północy z Parque natural de la Sierra Calderona{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4., natomiast dalekie zachodnie przedmieścia graniczą od zachodu z Parque natural Geológico de Chera-Sot de Chera{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4.. Leży na wybrzeżu zwanym Costa de Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3., na południe od plaż Costa del Azahar (w prowincji Castellón) i na północ od plaż Costa Blanca (w prowincji Alicante), jednych z głównych regionów wypoczynkowych Europy.

Klimat

Walencja zimą

Walencja znajduje się w strefie klimatu subtropikalnego na pograniczu typu śródziemnomorskiego i półpustynnego, z bardzo łagodnymi zimami i długimi ciepłymi latami. Średnia roczna temperatura wynosi prawie 23 °C w dzień i 14 °C w nocy.

Średnia temperatura najchłodniejszych miesięcy – grudnia, stycznia i lutego wynosi 16–17 °C w dzień i 7–8 °C w nocy. W najzimniejszym miesiącu roku – styczniu, temperatury wynoszą zwykle od 10 do 21 °C w ciągu dnia, od 2 do 12 °C w nocy, a średnia temperatura morza wynosi 14 °C. Opady śniegu, jak i mróz generalnie nie występują. Okres z letnimi temperaturami trwa ok. 7 miesięcy, zaczyna się w połowie kwietnia i trwa do połowy listopada. Marzec jest miesiącem przejściowym, ze średnią temperaturą wynoszącą 19–20 °C w dzień, pod względem temperatury i nasłonecznienia przypomina nieco maj w Polsce. W najcieplejszym miesiącu roku – sierpniu, temperatury wynoszą zwykle od 25 do 33 °C w ciągu dnia, około 22 °C w nocy, a średnia temperatura morza wynosi 26 °C. Temperatury powyżej 30 °C występują w kilkudziesięciu dniach rocznie, głównie w lipcu i sierpniu. Najwyższa odnotowana temperatura w mieście to 43 °C, która miała miejsce 20 sierpnia 2010 roku, natomiast najniższą zanotowaną temperaturą było –7,2 °C w nocy 11 lutego 1956 roku.

Walencja ma tylko nieco ponad 40 dni deszczowych rocznie przy opadach ≥1mm, 70 dni deszczowych rocznie przy opadach ≥0,1mm, ze średnią kilka dni deszczowych w miesiącu. Opady wahają się średnio od 1–2 dni w lipcu do 5–8 dni deszczowych w październiku. Średnia roczna wilgotność wynosi 65%, od 62% w kwietniu do 68% w sierpniu. Miasto ma około 2700 godzin czystej słonecznej pogody rocznie, od 155 h (średnio 5 godzin dziennie, około 5 razy więcej niż w Polsce) w grudniu do około 320 h (średnio 10 godzin czystego słońca na dobę, 1/4 więcej niż w Polsce) w lipcu.

Średnia temperatura i opady dla Walencji (centrum miasta)

Miesiąc	Sty	Lut	Mar	Kwi	Maj	Cze	Lip	Sie	Wrz	Paź	Lis	Gru	Roczna
Średnie temperatury w dzień [°C]	16,4	17,1	19,3	20,8	23,4	27,1	29,7	30,2	27,9	24,3	19,8	17,0	22,8
Średnie dobowe temperatury [°C]	11,8	12,5	14,4	16,2	19,0	22,9	25,6	26,1	23,5	19,7	15,3	12,6	18,3
Średnie temperatury w nocy [°C]	7,1	7,8	9,6	11,5	14,6	18,6	21,5	21,9	19,1	15,2	10,8	8,1	13,8
Opady [mm]	37	36	33	38	39	22	8	20	70	77	47	48	475
Średnia liczba dni z opadami	4,4	3,9	3,6	4,8	4,3	2,6	1,1	2,4	5,0	5,0	4,3	4,8	46,3
Wilgotność [%]	64	64	63	62	65	66	67	68	67	67	66	65	65
Średnie usłonecznienie [h]	171	171	215	234	258	276	314	288	234	202	167	155	2696
Źródło: Agencia Estatal de Meteorología (liczba dni z opadami dla wartości 1 mm, wysokość 11 m n.p.m., 3,8 km od morza, 1981-2010)

Średnia temperatura i opady dla Walencji (port lotniczy Walencja, dalekie przedmieścia)

Miesiąc	Sty	Lut	Mar	Kwi	Maj	Cze	Lip	Sie	Wrz	Paź	Lis	Gru	Roczna
Średnie temperatury w dzień [°C]	15,8	16,8	19,3	21,1	24,1	27,8	30,6	30,8	28,0	24,1	19,3	16,2	22,8
Średnie dobowe temperatury [°C]	10,5	11,4	13,6	15,5	18,7	22,7	25,5	25,9	23,0	19,0	14,2	11,2	17,6
Średnie temperatury w nocy [°C]	5,1	5,9	7,8	10,0	13,4	17,5	20,5	20,9	18,0	13,9	9,2	6,1	12,4
Opady [mm]	37	34	30	40	38	18	12	16	63	72	51	48	461
Średnia liczba dni z opadami	4,0	3,8	3,3	4,7	4,5	2,6	1,1	2,0	4,8	4,7	4,1	4,4	43,9
Wilgotność [%]	66	65	61	59	60	59	61	63	65	67	67	67	63
Średnie usłonecznienie [h]	176	172	220	238	268	294	328	292	236	207	168	160	2759
Źródło: Agencia Estatal de Meteorología (liczba dni z opadami dla wartości 1 mm, wysokość 56 m n.p.m., 12 km od morza, 1981-2010)

Średnia dobowa temperatura morza (°C)

Sty	Lut	Mar	Kwi	Maj	Cze	Lip	Sie	Wrz	Paź	Lis	Gru	Rok
14,2	13,8	14,1	16,1	18,8	22,5	24,8	25,8	24,6	22,2	19,1	16,1	19,4

Demografia

Walencja

Walencja liczy 809 267 mieszkańców wewnątrz centrum administracyjnego (municipio) na powierzchni zaledwie 134,65 km². Według oficjalnych hiszpańskich danych z 2020 roku wydanych przez Ayuntamiento de Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (Urząd Miejski Walencji), metropolia liczy 1 582 387 mieszkańców na obszarze 628,9 km², przy gęstości zaludnienia 2516 os./km². Obejmuje centrum administracyjne Walencja i trzy sąsiadujące comarki (odpowiednik polskich powiatów): Huerta Norte{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (obszar północny), Huerta Oeste{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (obszar zachodni) oraz Huerta Sur{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (obszar południowy), historycznie pod nazwą Huerta de Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.. Te same dane liczbowe przedstawiło hiszpańskie Ministerio de Transportes, Movilidad y Agenda Urbana{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (Ministerstwo Transportu, Mobilności i Agendy Miejskiej), według którego metropolia miejska obejmuje 45 mniejszych jednostek administracyjnych i ma 1 581 057 mieszkańców na obszarze 628,8 km² przy gęstości zaludnienia na poziomie 2514 os./km² (2021). Według tego ministerstwa, w latach 2001–2011 nastąpił wzrost ludności o 191 842 osoby, co stanowi wzrost o 14,1%.

Podział metropolii
Comarca	Populacja (2019)	Powierzchnia	Gęstość zaludnienia
Walencja (municipio / gmina)	801 545	134,7 km²	5853 os./km²
Huerta Oeste{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.	359 337	187,6 km²	1982 os./km²
Huerta Norte{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.	228 424	140,4 km²	1627 os./km²
Huerta Sur{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.	178 118	166,2 km²	1071 os./km²
Razem:	1 567 118	631,9 km²	2480 os./km²

Według źródeł międzynarodowych zarówno zespół miejski, jak i obszar metropolitalny ma od ok. 1,5 do 2,5 miliona mieszkańców w zależności od źródła danych. Na podstawie danych Demographia: World Urban Areas z połowy 2022 roku, ścisły zespół miejski ma 1 448 000 mieszkańców na obszarze 394 km² przy gęstości zaludnienia na poziomie 3678 os./km². Na podstawie danych Eurostatu z 2007 roku, strefa miejska Walencji (ang. Urban Zone) ma 1 564 145 mieszkańców. Ponadto: według Brookings Institution ma 1 864 600 mieszkańców, według Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju OECD – 2 300 000; według World Gazetteer – 2 513 965; według Europejskiego Urzędu Statystycznego (Eurostat) – 2 574 888 mieszkańców (w regionie metropolitalnym w 2021 roku).

W ostatnich dwóch dekadach nastąpił wzrost populacji urodzonej za granicą, wzrost z 1,5% w 2000 roku do 9,1% w 2009 roku. Podobny wzrost wystąpił również w dwóch największych hiszpańskich miastach, Madrycie i Barcelonie.

Turystyka

Nowoczesna architektura w Walencji autorstwa syna miasta, Santiago Calatravy, fragment kompleksu Ciudad de las Artes y las Ciencias (Miasto Sztuki i Nauki). Na pierwszym planie kino Imax / planetarium / lazerium L’Hemisfèric, w głębi gmach opery / teatralno-koncertowy El Palau de les Arts Reina Sofía

Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji

Paella Valenciana słynna hiszpańska potrawa z Walencji

W Buñol, na przedmieściach Walencji co roku odbywa się Tomatina, święto znane z obrzucania się pomidorami. W mieście odbywa się również Święto Ognia, podczas którego palone są różnorodne konstrukcje. Wpisane jest na listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO. W mieście znajduje się arena walk byków Plaza de Toros de Valencia.

W regionie Walencji i Katalonii popularne jest tworzenie wież z ludzi, nazywanych Castell. Ta sztuka kulturowa jest na liście reprezentatywnej niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Na liście UNESCO jest również wpisany Trybunał Wodny w Walencji, Święto Matki Bożej Dobrego Zdrowia w Algemesí{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4. oraz Tamborada{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. – rytuał bębnów odbywający się na przedmieściach.

Ważniejsze zabytki i atrakcje turystyczne:

• Katedra w Walencji – budowana od 1262 roku, wielokrotnie modernizowana. Zaczęto ją budować w stylu gotyckim, lecz jej różne części są zbudowane również w innych stylach. Jej 3 portale prezentują styl romański, gotycki i barokowy. Główna kaplica – Capilla Mayor – styl baroku, dwie późniejsze kaplice są neoklasycystyczne. Według starej tradycji znajduje się w niej Święty Graal, udostępniony do oglądania wiernym.
• Wieża Miguelete{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (El Micalet) – charakterystyczna ośmioboczna dzwonnica – symbol miasta. Na szczyt tej ponad 50 metrowej wieży prowadzi 207 stopni. Jest częścią katedry.
• Basilica de la Virge dels Desamparats – barokowy kościół usytuowany na tyłach katedry.
• Ogród botaniczny w Walencji{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4. – ogród botaniczny założony w 1499 roku.
• Jardín de Monforte{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. – park z XVIII wieku
• Klasztor Monasterio de San Miguel de los Reyes{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. z 1545 roku
• Klasztor Dominikanów w Walencji{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. z 1239 roku
• Pałac Marqués de Dos Aguas{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3., barokowy pałac
• Kościół św. Katarzyny z Palmy w Walencji{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (Iglesia de Santa Catalina), gotycki kościół z XIII wieku
• Lonja de la Seda (UNESCO) – giełda jedwabiu została zbudowana pod koniec XV wieku, jest to jedna z najpiękniejszych gotyckich budowli świeckich w Europie. Słynie z Sali kolumnowej, w której sklepienie podpierają spiralne, starannie wykonane kolumny.
• Mercado Central w Walencji{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4., hala targowa wybudowana między 1910 a 1926 r. Jest to nieregularna, ośmioboczna konstrukcja z żelaza i szkła, w której znaleźć można liczne stoiska z mięsem, warzywami, rybami czy owocami. Na zewnątrz zaś znajdują się stoiska oferujące różnej wielkości paellę.
• Mercado de Colón{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3., hala targowa (1914-1916)
• Królewskie Kolegium i Seminarium Corpus Christi w Walencji{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (1586-1615)
• Kościół św. Jana w Walencji{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (Iglesia de los Santos Juanes), gotycki kościół budowany od XIII do XVIII w.
• Narodowe Muzeum Ceramiki i Sztuki Zdobniczej w Walencji{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (Museo Nacional de Cerámica y Artes Suntuarias) mieszczące się w Palacio del Marqués de dos Aguas, znajdują się tu setki różnorodnych płytek ceramicznych azulejos.
• La Ciudad de las Artes y las Ciencias – Miasto Sztuki i Nauki – „dzielnica przyszłości”, zaprojektowana przez pochodzącego z Walencji Santiago Calatravę. Na miejsce to składa się: gmach opery-hali widowiskowej, oceanarium, kino IMAX-planetarium, muzeum nauki, restauracje itp.
• Museo Provincial de Bellas Artes – znajdują się tu obrazy m.in.: El Greca, Goi i Velàzqueza, a także zbiór dzieł walencjańskiej sztuki XV wieku.
• Las Fallas – 15 marca na ulicach całego miasta wystawia się dziesiątki konstrukcji-rzeźb wykonanych z mieszanki papieru i wosku, które w nocy z 19 na 20 marca są spalane; w międzyczasie na ulicach i w klubach trwa zabawa 24 godziny na dobę (ludzie zasypiają na ulicach i w parkach by odpocząć chwilę przed dalszą zabawą).
• Serrano i Quart to dwie wieże z czasów, kiedy umocnienia obronne były niezbędne.
• El Carmen – stara dzielnica w pobliżu bazyliki słynąca z bardzo intensywnego życia nocnego. W piątek i sobotę bary i dyskoteki zapełniają się do granic możliwości, tłumy wypełniają też uliczki dzielnicy, bardzo utrudniając poruszanie się.

W samej Walencji nie ma większych parków rozrywki. PortAventura Park, szósty co do wielkości w Europie, odwiedzany przez 3,5 mln osób rocznie położony jest ok. 220 km na północ od centrum miasta. Nieco bliżej, bo ok. 100 km na południe od centrum miasta, w Benidorm znajdują się dwa parki rozrywki: Terra Mítica i Aqualandia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.. W samym mieście znajduje się natomiast oceanarium L’Oceanogràfic oraz ogród zoologiczny Bioparc Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3..

Plaże

Plaża „Malvarrosa”

W regionie Walencji znajduje się największa liczba plaż ze statusem Błękitnej Flagi w Hiszpanii. Łączna długość plaż w samych tylko granicach administracyjnych miasta wynosi ok. 16 km (10 mil). Do najważniejszych Plaże Costa de Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4. Costa de Valencia należą, od północy:

• Playa de Corinto-Malvarrosa{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (na przedmieściach, w Sagunto)
• Playa de Almardá{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (na przedmieściach, w tym plaża nudystów)
• Playa de Canet (na przedmieściach)
• Playa del Puerto de Sagunto{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (na przedmieściach)
• Playa de Puzol (na przedmieściach)
• Playa Canina (na przedmieściach)
• Platja Pedretes (na przedmieściach)
• Platja del Puig (na przedmieściach)
• Platja de la Pobla de Farnals (na przedmieściach)
• Playa de Masalfasar{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (na przedmieściach)
• Playa de Port Saplaya Norte{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (na przedmieściach)
• Playa de Port Saplaya Sur{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (na przedmieściach)
• Playa de la Patacona{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (na przedmieściach)
• Playa de la Malvarrosa{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.
• Playa del Cabañal{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.
• Playa de la Devesa del Saler{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.
• Playa de Pinedo{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.
• Playa de l'Arbre del Gos
• Platja de la Creu
• Playa del Saler{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.
• Playa dels Ferros
• Platja de València (w tym plaża nudystów)
• Playa de La Garrofera
• Playa De La Devesa Del Saler (w tym plaża nudystów)
• Platja de la Punta
• Playa Recatí{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.
• Playa de El Perellonet
• Platja del Perelló
• Playa del Pouet (na przedmieściach)
• Playa de Les Palmeres (na przedmieściach)
• Playa de Bega de Mar (na przedmieściach)
• Platja del Mareny de Vilches (na przedmieściach)
• Playa de Mareny de Sant Llorenç (na przedmieściach)
• Platja Cdad. Luz (na przedmieściach, w tym plaża nudystów)
• Playa Dossel{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4. (na przedmieściach, w Cullera)
• Playa de San Antonio (Cullera){{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4. (na przedmieściach)

Gospodarka

(inne języki)]]{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.

Charakterystyka

Obecnie gospodarka miasta skoncentrowana jest na usługach, gdyż blisko 84% zatrudnionej ludności aktywnej zawodowo należy do sektora usług. Miasto posiada jednak bazę przemysłową, gdzie odsetek ludności pracującej wynosi 5,5%. Z drugiej strony działalność rolnicza, choć ma stosunkowo niewielkie znaczenie, z zaledwie 1,9% zatrudnionej ludności czynnej zawodowo, utrzymuje się na obszarze gminy o łącznej powierzchni 3973 ha, na której przeważają uprawy sadownicze i cytrusowe.

W rankingu Globalization and World Cities Research Network{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. 2020 zostało oznaczone jako metropolia światowa trzeciej kategorii – gamma. W rankingu bestcities.org 2020 uplasował się na 62 miejscu na świecie. W rankingu InterNations Expat Insider 2020, Walencja została określona najlepszym miastem dla przyjezdnych na świecie. Miasto jest też wysoko notowane w rankingach dotyczących najzdrowszych miast do życia, zajmując odpowiednio 1 miejsce oraz 15 miejsce na świecie. Miasto zostało wybrane na Światowa Stolica Designu{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4. 2022 (World Design Capital).

W mieście działa Giełda Papierów Wartościowych Bolsa de Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.. Feria Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. jest najstarszą instytucją organizującą imprezy targowe w Hiszpanii, otwarta została w 1917 roku. Co roku organizuje ponad sto targów i imprez.

Bezrobocie w Walencji w czerwcu 2022 roku wynosiło 13,47%, natomiast bezrobocie w regionie Walencja w czwartym kwartale 2019 roku wynosiło 14,1%.

Przemysł

Historycznie, począwszy od rewolucji przemysłowej w XIX wieku, Walencja była kolebką wielu firm sektora przemysłowego, takich jak przemysł ciężki, produkcja mebli, produkcja wyrobów ceramicznych, różne rodzaje przemysłu spożywczego a później również przemysłu motoryzacyjnego. W dzisiejszych czasach sektor przemysłowy w granicach administracyjnych miasta ma niewielkie znaczenie, pozostawiając jedynie miejsce dla sektora małych i średnich przedsiębiorstw i firm rodzinnych, ponieważ duże firmy, ze względu na obowiązujące przepisy, musiały emigrować do sąsiednich gmin otaczających miasto np. do Manises (produkcja ceramiczna), Benetússer i Sedaví (meblarstwo), Jijony (przemysł spożywczy), Paterny mieszczącej większość przemysłu ciężkiego w regionie. Na przedmieściach znajdują się również parki przemysłowe np. Fuente del Jarro o powierzchni 235 ha, park przemysłowy w Riba-roja de Túria i inne. 11% populacji aktywnej zawodowo Walencji pracuje w sektorze budowlanym, przy czym przemysł ten jest obecnie jednym z najważniejszych w społeczności, reprezentując 30% całego przemysłu Walencji. Rozwinięty tutaj jest również przemysł tekstylny, który mimo że w ostatnich latach poniósł duże straty z powodu nieuczciwej konkurencji ze strony krajów trzecich, nadal przenosi duże ilości kapitału ze względu na swoją uznaną jakość na rynkach międzynarodowych.

Nowe technologie

Sektor publiczny Wspólnoty autonomicznej Walencji jest odpowiedzialny za badania, rozwój i innowacje za pośrednictwem Instituto Valenciano de Competitividad Empresarial{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (pl. Walenckiego Instytutu Konkurencyjności Przedsiębiorstw, IVACE), podmiotu przy Ministerstwie Gospodarki, Przemysłu, Turystyki i Zatrudnienia Rządu Walencji, którego celem jest zarządzanie sektorem przemysłowym oraz wspieranie przedsiębiorstw w zakresie innowacji, przedsiębiorczości, internacjonalizacji i przyciągania inwestycji. Jednym z głównych centrów technologicznych Wspólnoty Walenckiej jest Park Technologiczny w Paternie (przedmieścia Walencji), zwany Parque Tecnológico de Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. (pl. Walenckim Parkiem Technologicznym). Główne cele tego parku technologicznego to promowanie dywersyfikacji przemysłowej Wspólnoty Walenckiej, zachęcanie do wprowadzania nowych technologii oraz wspieranie inicjatyw B+R+I (Badań, Rozwoju i Innowacji). Parque Tecnológico de Valencia dysponuje doskonale wyposażonym terenem, z infrastrukturą techniczną, która odpowiada na bieżące potrzeby firm, a ponadto jest przygotowana na stopniowe podłączanie do nowych systemów telekomunikacyjnych. Oprócz Parque Tecnológico de Valencia, Wspólnota Walencji posiada pięć innych parków naukowych, z czego dwa znajdują się w samej Walencji.

W 2002 roku Politechnika w Walencji{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. zainaugurowała park naukowy Ciudad Politécnica de la Innovación (pol. Politechniczne Miasto Innowacji, CPI), który obejmuje powierzchnię 140 000 m² i skupia cały system badawczo-rozwojowy politechniki, czyli 45 instytutów badawczych, około 3000 badaczy, a także około 400 pracowników pomocniczych.

CPI to sieć parków naukowych podzielona na trzy obszary działania; lokalny, w którym uczestniczy ponad 25 urzędów miejskich, stowarzyszeń biznesowych i organizacji promotorskich z całej prowincji Walencja; krajowy, z ponad 100 hiszpańskimi publicznymi i prywatnymi organizacjami B+R+I; oraz międzynarodowy, w którym naukowcy i ośrodki badawcze CPI współpracują z ponad tysiącem publicznych i prywatnych instytucji promujących badania i innowacje z ponad 60 krajów. Za zarządzanie siecią i ożywienie współpracy między jej podmiotami odpowiada Fundación Ciudad Politécnica de la Innovación, organizacja non-profit promowana przez Politechnikę w Walencji, której jednym z patronów jest Grupa Santander. Park naukowy jest członkiem Asociación Española de Parques Científicos y Tecnológicos (pol. Hiszpańskiego Stowarzyszenia Parków Naukowo-Technologicznych, APTE) oraz Międzynarodowe Stowarzyszenie Parków Naukowych{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4..

W kompleksie Miasta Sztuki i Nauki w 2002 roku zainaugurowano również Centro de Investigación Príncipe Felipe (pol. Centrum Badawcze Księcia Filipa, CIPF), które ma 23 laboratoria rozmieszczone w trzech programach badawczych: biomedycyna; biologia chemiczna i ilościowa; i medycyna regeneracyjna. Fundację zarządzającą tym ośrodkiem badawczym tworzą rząd Walencji i Fundacja Bancaja. Centrum to ma na celu zbadanie możliwych rozwiązań chorób wpływających na zdrowie człowieka, stosując najbardziej zaawansowane technologie w celu opracowania nowych terapii i/lub metod diagnostycznych.

W 2009 roku Uniwersytet w Walencji otworzył własny park naukowy Parque Científico de la Universidad de Valencia (pol. Park Naukowy Uniwersytetu w Walencji, PCUV), zlokalizowany na terenie kampusu Burjasot-Paterna, około 8 km od centrum miasta. Podmiotem zarządzającym PCUV jest Fundació Parc Científic Universitat de València, prywatna fundacja, której patronami są Fundacja Bancaja{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3., Grupa Santander, Walencka Izba Handlowa{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. i Confederación Empresarial Valenciana (pol. Walencka Konfederacja Biznesu), a także Uniwersytet w Walencji. Ten park naukowy ma powierzchnię ponad 200 000 m² do badań, innowacji i transferu wiedzy, łącząc w jednym miejscu badania uniwersyteckie oraz potrzeby B+R+i walenckiej struktury produkcyjnej.

Transport

Transport lotniczy

Walencja jest obsługiwana przez dwa międzynarodowe porty lotnicze: port lotniczy Walencja, który w 2019 roku obsłużył ponad 8,5 mln pasażerów oraz oddalony o 133 km na południe Port lotniczy Alicante-Elche (główny port lotniczy regionu), który w 2019 roku obsłużył ponad 15 mln pasażerów. Znajduje się tu siedziba hiszpańskich regionalnych linii lotniczych Air Nostrum.

Transport morski

Port Walencja{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. to czwarty co do wielkości port w Europie pod względem ilości przeładowanych kontenerów (2020); obsłużył w 2019 roku 4,4 mln kontenerów TEU i 1 027 821 pasażerów.

Transport kolejowy

Dworzec kolejowy València Norte

Miasto ma połączenie koleją dużych prędkości AVE:

• z Madrytem na zachodzie (linia kolejowa Madryt-Levante{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.)
• z Barceloną na północy (na trasie Walencja-Castellón de la Plana oraz Barcelona-Tortosa przystosowane dla prędkości ponad 300km/h, pozostała część trasy przystosowana dla prędkości 200-220km/h)

W fazie budowy jest połączenie szybkiej kolei:

• z Walencji na południe: odcinek do Alicante, odciek z Alicante do Murcji, oraz z Murcji do Almerii (linia kolejowa Murcja-Almeria{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.)
• z Walencji nad Ocean Atlantycki, przez Saragossę, Bilbao do Santander (Korytarz Kantabryjsko-Śródziemnomorski{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.).

Oprócz kolei dużych prędkości dostosowanych do norm transeuropejskiej sieci transportowej, przebiegają tędy również standardowe linie kolei iberyjskiej szerokotorowej np. linia kolejowa Walencja-Tarragona{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. czy linia kolejowa Saragossa-Sagunto{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.. Z Walencji kursuje także Euromed, jak również jedna z Línea 50 (Media Distancia){{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4. Regional Exprés{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.. Głównymi stacjami kolejowymi są: València Norte oraz València-Joaquín Sorolla.

Transport drogowy

Walencję przecinają trasy europejskie: E15 (Wielka Brytania ↔ Francja ↔ Hiszpania) i E901, jak również autostrady A-3 (Madryt-Walencja), Droga ekspresowa A-7 (Hiszpania){{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4. (Francja-Barcelona-Walencja-Alicante-Murcja-Almeria-Malaga), Droga ekspresowa A-23 (Hiszpania){{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4. (Walencja-Pireneje-Francja) oraz kilka autostrad lokalnych.

Tramwaje (Metrovalencia) w Walencji

Transport miejski

Transport miejski w Walencji obejmuje:

• metro i tramwaje „Metrovalencia”
  • 6 linii metra
  • 4 linie tramwajowe
• autobusy dwóch operatorów obsługujących Walencję i jej obszar metropolitalny:
  • EMT Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4.: 59 linii
  • MetroBus{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2, 3 oraz 4.: 33 linie
• kolej aglomeracyjna Cercanías Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.

W mieście funkcjonuje usługa publicznego systemu wypożyczania rowerów pod nazwą Valenbisi. System obejmuje 2750 rowerów i 275 stacji.

Edukacja

Biblioteka Uniwersytetu Walenckiego

W Walencji istnieją cztery uczelnie. Dwie z nich są państwowe i dwie publiczne. Największe z nich to Universidad Politecnica de Valencia (UPV) i Universidad de Valencia założony w 1499 roku.

Sport

W 2011 roku miasto to otrzymało tytuł Europejskiej Stolicy Sportu.

Kluby sportowe

W mieście gra jedna z najbardziej utytułowanych drużyn ligi hiszpańskiej Valencia CF oraz inny pierwszoligowy klub Levante UD.

W Walencji funkcjonują również: Valencia BC – klub koszykarski, Valencia Firebats{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. i Valencia Giants{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. – kluby futbolu amerykańskiego, Valencia FS{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. – klub futsalowy, RC Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. i CAU Rugby Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. – kluby rugby, CH Canyamelar{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. – żeński klub piłki ręcznej.

Obiekty sportowe

Stadion piłkarski Estadio Mestalla (2005)

Główne stadiony: Estadio Mestalla o pojemności 55 000 widzów, Estadio Ciudad de Valencia o pojemności 26 000 widzów. Dużym ośrodkiem sportowym jest Ciudad Deportiva de Paterna{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3., obejmujący kilka boisk piłkarskich.

Główne hale sportowe: Pavelló Municipal Font de Sant Lluís{{Link-interwiki}} Nieznane pola: 2 oraz 3. o pojemności 9000 widzów, Luis Puig Palace o pojemności 6500 widzów, L'Àgora{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. o pojemności 6000 widzów. W budowie jest Casal España Arena{{Link-interwiki}} Nieznane pola: 2 oraz 3. o pojemności 15 600 widzów dla imprez sportowych i 18 600 dla koncertów.

Tory wyścigowe: Valencia Street Circuit, Circuit Ricardo Tormo (na przedmieściach).

Plaza de toros de Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. to główna w mieście arena walki byków.

Imprezy sportowe

W Walencji odbyły się: Mistrzostwa Europy w karate{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. 1973, Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Torowym 1992, Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1998, Mistrzostwa Europy w Pływaniu na krótkim basenie 2000, Red Bull X-Fighters 2001 i 2003, Puchar Louisa Vuittona 2007, Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2008, Mistrzostwa Świata w Półmaratonie 2018, Mistrzostwa Europy Juniorów w hokeju na lodzie mężczyzn{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. 2017 i 2019 oraz Mistrzostwa Europy Juniorów w hokeju na lodzie kobiet{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. 2008, 2017 i 2019.

Od 1981 roku odbywa się tutaj maraton pod nazwą Maratón de Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3., a od 1991 roku półmaraton Medio Maratón Valencia{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.. Od 1999 roku co roku odbywają się tutaj Motocyklowe Grand Prix Walencji. Od 2008 do 2013 roku miasto gościło Grand Prix Europy Formuły 1 na torze Valencia Street Circuit. Wyścig wykorzystuje infrastrukturę wokół portu, w którym obecnie rezydują ekipy startujące w Pucharze Ameryki. Tor wyścigowy Formuły 1 korzysta częściowo z ulic miasta i jest to jedyny na świecie tor, którego fragment biegnie nad morzem. Miasto jest również ośrodkiem kolarskim – od 1929 roku, z niewielkimi przerwami, odbywa się Wyścig Dookoła Walencji (hiszp. Volta a la Comunitat Valenciana). Coroczny turniej tenisowy Valencia Open odbywa się hali L'Àgora{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3. w Ciudad de las Artes y las Ciencias.

Miasta partnerskie

• Moguncja, Niemcy
• Bolonia, Włochy
• Veracruz, Meksyk
• Sacramento, Stany Zjednoczone
• Valencia, Wenezuela
• Odessa, Ukraina
• Cartagena, Kolumbia
• Chengdu, Chiny

Zobacz też

• Lista najwyższych budynków w Walencji

Galeria

• 
  Pociąg metra w Walencji
• 
  (inne języki)]]{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.
• 
  Deptak przy plaży Malvarrosa
• 
  (inne języki)]]{{Link-interwiki}} Brakujące pola: Q. Nieznane pola: 2 oraz 3.
• 
  biurowce w rejonie Ciudad de las Artes y las Ciencias
• 
  oceanarium L’Oceanogràfic

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa miasta Walencji (hiszp. • ang. • fr. • kat.)