Przejdź do zawartości

Deanna Stellato-Dudek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Deanna Stellato)
Deanna Stellato-Dudek
Ilustracja
Deanna Stellato-Dudek i Maxime Deschamps (2023)
Reprezentacja

 Kanada (od 2019)
 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1983
Park Ridge

Wzrost

155 cm

Konkurencja

Pary sportowe (od 2016)
Solistki (1995–2001)

Partner sportowy

Maxime Deschamps
Poprzednio:
Nathan Bartholomay

Trener

Josée Picard, Ian Connolly, Stephanie Fiorito, Igor Cziniajew
Poprzednio:
Jim Peterson, Lyndon Johnston, Amanda Evora, Cindy Watson-Caprel, Philip Mills[1]

Klub

CPAR Vaudreuil

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

221,56
Mistrzostwa świata 2024

Program krótki

77,48
Mistrzostwa świata 2024

Program dowolny

144,08
Mistrzostwa świata 2024

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Mistrzostwa świata
złoto Montreal 2024 pary sportowe
Mistrzostwa czterech kontynentów
złoto Szanghaj 2024 pary sportowe
brąz Colorado Springs 2023 pary sportowe
Finał Grand Prix
brąz Pekin 2023 pary sportowe
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Oberstdorf 2000 solistki
Finał Junior Grand Prix
złoto Gdańsk 1999 solistki

Deanna Stellato-Dudek (ur. 22 czerwca 1983 w Park Ridge) – amerykańska łyżwiarka figurowa reprezentująca Kanadę, startująca w parach sportowych z Maxime Deschampsem. Mistrzyni świata (2024), mistrzyni (2024) i brązowa medalistka mistrzostw czterech kontynentów (2023), brązowa medalistka finału Grand Prix (2023), medalistka zawodów międzynarodowych, wicemistrzyni świata juniorów (2000) oraz zwyciężczyni finału Junior Grand Prix (1999) w konkurencji solistek, dwukrotna mistrzyni Kanady (2023, 2024 w parach sportowych).

Stellato reprezentowała Stany Zjednoczone w konkurencji solistek w latach 1995–2001, zdobywając m.in. wicemistrzostwo świata juniorów. W trakcie swojej kariery indywidualnej doznała kilka kontuzji m.in. zerwania więzadła w prawej kostce, a następnie złamania lewej kostki. Przewlekły ból uniemożliwiał jej treningi przez co postanowiła zakończyć karierę sportową. Została kwalifikowaną kosmetyczką i specjalistką medycyny estetycznej, a także trenerką łyżwiarstwa[2][3].

W 2016 roku odwiedziła byłą trenerkę Cindy Watson-Caprel w Ellenton, gdzie Jim Peterson i Mitch Moyer namówili ją na próbne treningi z Bartholomayem. Po sprawdzeniu jej możliwości powrotu do wykonywania potrójnych skoków, Stellato i Bartholomay postanowili rozpocząć współpracę w lipcu 2016, na kilka miesięcy przed rozpoczęciem sezonu. Dla Stellato był to powrót do sportu po 15 latach przerwy[4][5].

W 2013 roku wyszła za mąż za Michaela Dudka, który ma polskie pochodzenie[6][7].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Pary sportowe

[edytuj | edytuj kod]

Z Maxime Deschampsem (Kanada)

[edytuj | edytuj kod]
Zawody 19–20 20–21 21–22 22–23 23–24
Międzynarodowe[8]
Mistrzostwa świata 4 1
Mistrzostwa czterech kontynentów 4 3 1
GP Finał Grand Prix 4 3
GP Cup of China 1
GP Grand Prix de France 1
GP Skate America 2
GP Skate Canada International 1
CS Autumn Classic International 4 1
CS Nebelhorn Trophy 1
CS Warsaw Cup 6
Krajowe[8]
Mistrzostwa Kanady 6 C 3 1 1

Z Nathan Bartholomayem (Stany Zjednoczone)

[edytuj | edytuj kod]
Stellato-Dudek i Bartholomay na mistrzostwach czterech kontynentów 2018
Zawody 16–17 17–18 18–19
Międzynarodowe[9]
Mistrzostwa świata 17
Mistrzostwa czterech kontynentów 5
GP Grand Prix Helsinki 6
GP Rostelecom Cup WD
GP Skate America 8
CS Finlandia Trophy 6
CS Golden Spin of Zagreb 6 3
CS Memoriał Ondreja Nepeli 2
CS Nebelhorn Trophy 3
CS U.S. International Classic 6
Krajowe[9]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych 4 3 3

Solistki (Stany Zjednoczone)

[edytuj | edytuj kod]
Zawody 95–96 96–97 97–98 98–99 99–00 00–01
Międzynarodowe[10]
GP Skate Canada International 5
Memoriał Karla Schäfera 2
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[1]
Mistrzostwa świata juniorów 2
JGP Finał 1
JGP w Norwegii 1
JGP w Słowenii 5
Krajowe[1]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych 1 N 9 WD
Midwestern Sectionals 1 I 6 N 1 N
Upper Great Lakes Regionals 1 V 2 N

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c 2000-01 Skater Bios – USFSA Team A - LADIES – Deanna Stellato. usfsa.org. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-04-20)]. (ang.).
  2. World Junior runner-up withdraws from nationals. espn.com, 2001-01-10. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-23)]. (ang.).
  3. Lois Elfman: Deanna Stellato has found fulfillment off the ice. icenetwork.com, 2010-02-04. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
  4. Darci Miller: Nathan Bartholomay Found “the Right Girl” in Deanna Stellato. usfigureskatingfanzone.com, 2018-11-15. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-23)]. (ang.).
  5. Philip Hersh: Cain, LeDuc grab lead in U.S. championships debut. icenetwork.com, 2017-01-19. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-03)]. (ang.).
  6. Agnieszka Musiał: Złoto po 23 latach! Niesamowita historia Stellato-Dudek. przegladsportowy.onet.pl, 2022-09-26. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-23)]. (pol.).
  7. Deanna Stellato-Dudek / Maxime Deschamps: 2022/2023. ISU. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-20)]. (ang.).
  8. a b Competition Results – Deanna STELLATO-DUDEK / Maxime DESCHAMPS (CAN). ISU. [dostęp 2022-10-23]. (ang.).
  9. a b Competition Results – Deanna STELLATO-DUDEK / Nathan BARTHOLOMAY. ISU. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-23)]. (ang.).
  10. Competition Results – Deanna Stellato. figureskating.sportresult.com. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-11)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]