Przejdź do zawartości

Numer identyfikacji podatkowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z NIP)
Decyzja o nadaniu NIP

Numer identyfikacji podatkowej (NIP) – dziesięciocyfrowy kod, służący do identyfikacji podatników w Polsce. Wprowadziła go ustawa z października 1995, a zaczął obowiązywać od 1996. Nadawany jest przez naczelnika urzędu skarbowego. Od 1 września 2011 roku osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej używają numeru PESEL jako identyfikatora podatkowego[1].

Znaczenie numeru

[edytuj | edytuj kod]

Prefiks – trzy pierwsze cyfry każdego NIP oznaczają kod urzędu skarbowego, który nadał dany numer. W kodzie tym początkowo występowały wyłącznie cyfry od 1 do 9. W roku 2004 wprowadzono kilkadziesiąt nowych urzędów skarbowych, uczyniono wyjątek od dotychczasowej reguły i dano nowym urzędom kody z zerem na drugiej pozycji. Tak więc np. kod 106 oznacza Małopolski Urząd Skarbowy w Krakowie – nadany przez niego NIP 106-00-00-062 jest prawidłowy. W przeszłości NIP zwyczajowo zapisywało się, oddzielając grupy cyfr łącznikiem. Dla osób fizycznych grupowano cyfry 123-456-78-19, a dla firm grupowano 123-45-67-819. Firma zakładana przez jedną osobę miała NIP tej osoby. Obecnie nadawany jest bez znaków łącznika.

Dziesiąta cyfra NIP jest cyfrą kontrolną, obliczaną według poniższego algorytmu:

  1. Pomnożyć każdą z pierwszych dziewięciu cyfr odpowiednio przez wagi: 6, 5, 7, 2, 3, 4, 5, 6, 7,
  2. Zsumować wyniki mnożenia,
  3. Obliczyć resztę z dzielenia przez 11 (operacja modulo 11).

NIP jest tak generowany, aby nigdy w wyniku tego dzielenia, jako reszta, nie uzyskać liczby 10. Zgodnie z tym algorytmem numer 000-000-00-00 jest prawidłowy, ale nie ma sensu. Dla ciągu cyfr 123-456-78-90 nie można dobrać cyfry kontrolnej, by wygenerować prawidłowy NIP.

Przykład

[edytuj | edytuj kod]

NIP 123-456-32-18

CK SUMA MOD11
NIP 1 2 3 4 5 6 3 2 1 8
wagi 6 5 7 2 3 4 5 6 7
1. 6 10 21 8 15 24 15 12 7
2. 118
3. 8 8

Zasady posługiwania się NIP

[edytuj | edytuj kod]

Ustawa o NIP[2] nakłada na podatników obowiązek podawania NIP (lub PESEL w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) na dokumentach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz należności niepodatkowych pobieranych przez organy celne i podatkowe. W ww. sprawach podatnicy są zobowiązani podawać NIP na żądanie:

  • organów administracji rządowej i samorządowej
  • organów kontroli skarbowej
  • przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli
  • banków
  • płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Borodo, Polskie prawo finansowe. Zarys ogólny, Toruń: Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa „Dom Organizatora”, 2005, ISBN 83-7285-253-7, OCLC 69488363.
  • Gomułowicz A., prof. Jerzy Małecki, Polskie prawo finansowe, LexisNexis, 2006, ISBN 83-7334-585-X.
  • Zbigniew Ofiarski, Prawo finansowe, Warszawa: C.H. Beck, 2007, ISBN 978-83-7483-506-0, OCLC 169907818.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]