kotwica: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m usunięcie przecinka między kwalifikatorami |
|||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
{{meronimy}} |
{{meronimy}} |
||
{{pokrewne}} |
{{pokrewne}} |
||
: {{rzecz}} [[kotwicowisko]] {{n}}, [[kotwiczenie]] {{n}}, [[zakotwiczenie]] {{n}}, [[kotwa]] {{f}}, [[kotewka]] {{f}}, [[kotwienie]] {{n}}, [[zakotwienie]] {{n}} |
: {{rzecz}} [[kotwicowisko]] {{n}}, [[kotwiczenie]] {{n}}, [[zakotwiczenie]] {{n}}, [[kotwa]] {{f}}, [[kotew]] {{f}}, [[kotewka]] {{f}}, [[kotwienie]] {{n}}, [[zakotwienie]] {{n}} |
||
:: {{zdrobn}} [[kotwiczka]] {{f}} |
:: {{zdrobn}} [[kotwiczka]] {{f}} |
||
: {{czas}} [[kotwiczyć]] {{ndk}}, [[zakotwiczyć]] {{dk}}, [[kotwić]] {{ndk}}, [[zakotwić]] {{dk}} |
: {{czas}} [[kotwiczyć]] {{ndk}}, [[zakotwiczyć]] {{dk}}, [[kotwić]] {{ndk}}, [[zakotwić]] {{dk}} |
||
Wersja z 05:59, 5 cze 2015
kotwica (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przyrząd służący do unieruchomienia statku (czasem także innych pływających obiektów) przez zaczepienie o dno; zob. też kotwica w Wikipedii
- (1.2) gw. mar. postój statku na redzie[1]
- (1.3) gw. więzienna: drut z zakończeniem w kształcie kotwicy (1.1), używany do kaleczenia przełyku[1]
- (1.4) gw. złodziejska: przyrząd złożony z kija bądź pręta oraz sznurka zakończonego hakiem, za pomocą którego wyciąga się przedmioty i odzież[1]
- (1.5) pot. hist. symbol Polski Walczącej
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kotwica kotwice dopełniacz kotwicy kotwic celownik kotwicy kotwicom biernik kotwicę kotwice narzędnik kotwicą kotwicami miejscownik kotwicy kotwicach wołacz kotwico kotwice
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kotwicowisko n, kotwiczenie n, zakotwiczenie n, kotwa ż, kotew ż, kotewka ż, kotwienie n, zakotwienie n
- czas. kotwiczyć ndk., zakotwiczyć dk., kotwić ndk., zakotwić dk.
- przym. kotwicowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) anchor
- arabski: (1.1) مرساة ż, algier. arab. مخطاف
- baskijski: (1.1) aingura
- bośniacki: (1.1) sidro
- chorwacki: (1.1) sidro n
- duński: (1.1) anker n
- francuski: (1.1) ancre ż
- hiszpański: (1.1) ancla ż
- interlingua: (1.1) ancora
- islandzki: (1.1) akkeri n
- niemiecki: (1.1) Anker m
- nowogrecki: (1.1) άγκυρα ż
- pruski: (1.1) ānkeris m
- rosyjski: (1.1) якорь m
- turecki: (1.1) çıpa
- ukraiński: (1.1) якір m
- włoski: (1.1) ancora
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8.