Lord Norman Foster (Manchester, 1. jun 1935. - ) punim imenom Norman Robert Foster[1], je najpoznatiji britanski i svjetski arhitekt današnjice, poznat po svojim elegantnim građevinama od čelika i stakla.

Norman Foster
moderna arhitektura
Portret Normana Fostera
Biografske informacije
Rođenje1. jun 1935.
Manchester,  UK
Opus
Poljearhitektura - dizajn
PraksaVelika Britanija, Hong Kong
Znamenita djela
Influencija

Biografija

uredi

Norman Foster rođen je u Stockportu na periferiji metropolitalnskog Manchestera u skromnoj radničkoj obitelji. Pa se još kao maloljetnik morao zaposliti 1951. kao pomoćni radnik u gradskoj upravi. Preko posla se upoznao sa sinom od starijeg kolege koji je studirao arhitekturu, i od tad počinje njegovo zanimanje za dizajn i arhitekturu. Između 1953.-1955. bio je na odsluženju vojnog roka, kojeg je proveo u - RAF-u[1], od tad traje njegova strast prema avionima i pilotiranju.

Nakon povratka iz vojske, od 1956. do 1961. studira arhitekturu na Mančesterskom univerzitetu, a nakon tog je proveo jednu godinu na Univeritetu Yale (1961.-1962.) u New Haven u Connecticutu.[1] Nakon povratka u Englesku, već početkom 1963. osnovao je projektni biro Team 4, u kom je pored njegove žene Wendy Foster, radio bračni par Rogers (Richard i Su).[1]

Prvi projekt kojim je skrenuo pažnju na sebe i za kog je dobio međunarodna priznanja bio je Sainsbury Centre for the Visual Arts (1974.-1978.) u engleskom Norwichu. To je velika pravokutna prozračna građevina, od stakla i metala, a nakon tog je (1979.- 1986.) uslijedio projekt za upravnu zgradu HSBC banke u Hong Kongu. Zahvaljujući tim narudžbama, on se etablirao kao jedan od svjetskih lidera -high-tech dizajna. I pored te opsesije tehničkim savršenstvom, on je spretno balansirao između funkcije i oblikovanja, tako da se nije libio da liftove preseli izvan građevine, kako bi ih se moglo lakše servisirati, pa je na dotad uobičajenom mjestu, dobio velike otvorene prostore - što je oduševljalo njegove kolege arhitekte. Sličnu ingenioznost pokazao je koristeći unutrašnje atrije, male zelene površine, koji su mu pomogli da dobije maksimalnu količinu prirodnog svjetla u uredima, tako je oblikovao HSBC banku i neboder Commerzbanke u Frankfurtu.[1]

Na taj način, Foster je stvarao neobičan odnos između unutarnjeg i vanjskog prostora, i tako donekle humanizirao svoje futuristički oblikovane urede.

 
Enterijer Terminala 3 pekinškog aerodroma

Foster je projektirao i brojne aerodrome, što mu nije bilo strano, nakon služenja u RAF-u, a u međuvremenu je postao i strastveni pilot. Prvi aerodrom koji je projektirao bio je Stansted u Londonu (1981.-1991.) u kom je primijenio svoju sklonost za otvorene planove i prirodno svjetlo, nakon tog je izgradio puno veći i glamurozniji Aerodrom Hong Kong (1992-1998). A od 1987. do 1997. izveo je American Air Museum u selu Duxford pored Cambridgea.[1]

Vrhunac karijere imao je prijelazu u novi milenij kad je dobio projekt rekonstrukcije berlinskog Reichstaga, kome je dodao kupolu od stakla i čelika, sa spiralnim gledalištem. Nakon tog uslijedila je rekonstrukcija londonskog British Museuma, kome je također dodao kupolu od stakla i čelika, i tako dobio unutrašnji zatvoreni trg. Nakon tog je između 2004.-2007. izveo dogradnju muzeja Smithsonian u Washingtonu, Terminal 3 pekinškog aerodroma (2003.-2008.), i londonsku vijećnicu / City Hall (1999.-2002.)[1]

Foster je za svoj rad dobio brojna priznanja, između ostalih Pritzkerovu nagradu - 1999., pa Carsku nagradu za arhitekturu Japanskog udruženja umjetnika (2002), i nagradu Aga Kana - 2007. za projekt Univerziteta tehnologije Petronas u Maleziji.[1]

Foster je proglašen lordom 1990., a 1999. dobio je doživotnu plemićku titulu barona, pa ga se odtad treba oslovljavati sa - Lord Norman Foster of Thames Bank.[1]

Lista značajnijih djela

uredi

Galerija slika

uredi

Izvori

uredi
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Lord Norman Foster (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 28. 09. 2014. 

Vanjske veze

uredi