Tapu (oder tabu) isch e Konzept, wo in e Hufe polynesische Kulture vorchunnt, zum Bischbil in dr Kultur vo de Maori und uf Tonga. Es bezäichnet öbbis Häiligs oder Gweihts. S Wort in dr hawaiische Sprooch, wo däm entspricht, isch kapu.[1]

In dr Dradizioon vo de Māori und uf Tonga isch tapu (Māori) oder tabu (Tonga) öbbis Unaadastbars, Unverletzligs, Ghäiligts. Sache oder Örter, wo tapu si, döfe nit aaglängt oder bsuecht wärde. In mängge Fäll daf mä nid emol über s tapu schwätze.

Vilmol wird s Konzept brucht, zum lääbenswichdigi Ressurse vor Raubbau schütze. Bevor d Öiropäer uf Hawaii choo si, het mä dört mit eme kapu dr Fischfang begränzt, und d Gsamterträg si wääsentlig hööcher gsi as zu jedere Zit sit denn.[2] In dr Wält vo de Māori häi tohunga (z. B. Briester) s tabu brucht, zum zum Bischbil Fischweijer z schütze. Mä findet s Wort tapu in e Hufe Ortsnääme, zum Bischbil in wai-o-tapu, übersetzt ‹häiligs Wasser›.

S dütsche Wort Tabu (änglisch: Taboo) chunnt vo doo. Dr erst Öiropäer, wo s Wort Taboo brucht het isch dr James Cook gsi, won er 1777 uf Tonga choo isch. Am Aafang vom 20. Joorhundert isch dr Begriff as Tabu uf Dütschland choo.

Fuessnoote

ändere
  1. "kapu" uf Hawaiianisch
  2. Angelika Franz: Historisches Regelwerk: Hawaiianern drohte Todesstrafe bei Überfischung. Der Spiegel, 22. Juni 2012, abgrüeft am 19. Januar 2013
  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Tapu“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.