Іміграцыя (ад лац.: immigrare — усяляцца) — уезд іншаземцаў у якую-небудзь краіну на пастаяннае або працяглае жыхарства. У залежнасці ад прычын іміграцыю падзяляюць на палітычную і эканамічную або працоўную. Іміграцыя характэрна для многіх гістарычных эпох, адыгрывала важную ролю ў фармаванні насельніцтва некаторых краін і нават засяленні асобных частак свету. На фармаванне насельніцтва Еўразіі паўплывалі міграцыі апошніх двух тысячагоддзяў, такія, як Вялікае перасяленне народаў у Еўропе (IV—VII стст.), міграцыі, звязаныя з арабскімі заваяваннямі (VII—VIII стст.), з экспансіяй цюрка-манголаў (XI—XVII стст.). Эпоха Вялікіх геаграфічных адкрыццяў (XV—XVII стст.) паклала пачатак шырокаму развіццю міжкантынентальных міграцый, галоўным чынам з Еўропы ў Амерыку, Аўстралію і інш. Не аслаблі тэмпы іміграцыі, выкліканыя перамяшчэннямі насельніцтва ў сувязі з дзвюма сусветнымі войнамі, перасяленнем яўрэяў у Ізраіль. Працягваецца іміграцыя рабочай сілы з Беларусі ў развітыя краіны Заходняй Еўропы і Расію.

Scales of justice
Канстытуцыйна-прававы статус
фізічных асоб
Асноўныя статусы
Грамадзянства

Падданства
Множнае грамадзянства
Замежнае грамадзянства
Асоба без грамадзянства
Сталае пражыванне
Часовае пражыванне

Часовае знаходжанне
Дадатковыя статусы
Бежанец

Асоба, якая шукае сховішчы
Нелегальны мігрант

Працаўнік-мігрант
Спадарожныя паняцці
Натуралізацыя

Дэпартацыя
Іміграцыя
Гастарбайтар
Дазвол на працу
Міграцыйнае права
Нелегальная міграцыя

Візавы рэжым
Еўрапейскія імігранты прыбываюць у Аргенціну.

Гл. таксама

правіць

Літаратура

правіць
  • Чалавек і грамадства: Энцыклапедычны даведнік. Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 1998. ISBN 985-11-0108-7

Спасылкі

правіць