Франц Гальдэр

Франц Гальдэр

Франц Гальдэр (ням.: Franz Halder; 30 чэрвеня 1884, Вюрцбург - 2 красавіка 1972, Ашаў) — ваенны дзеяч Германіі, генерал-палкоўнік (1940). Начальнік Генеральнага штаба Сухапутных войскаў (1938-1942).

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям'і вайскоўца, сын генерал-маёра. У 1902 годзе паступіў на службу ў войска, у 1904 г. вылучаны ў лейтэнанты. У 1914 годзе скончыў Баварскую ваенную акадэмію. Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне, служыў у штабах рознага ўзроўню, быў узнагароджаны Жалезным крыжом 1-га і 2-га класаў. Пасля дэмабілізацыі нямецкай арміі застаўся ў рэйхсверы. У 1923-1924 гадах камандаваў батарэяй 7-га артылерыйскага палка, затым у штабе 7-й дывізіі і ваеннай акругі. З 1926 года - обер-кватэрмайстрам ваеннага кіравання. З жніўня 1931 начальнік штаба 6-га ваеннай акругі. З кастрычніка 1934 - камандуючы артылерыяй 7-й дывізіі, з кастрычніка 1935 года камандзір 7-й дывізіі. З кастрычніка 1937 другі, а з лютага 1938 - першы обер-кватэрмайстар Генштаба Сухапутных войскаў. 27 жніўня 1938 года стаў начальнікам Генеральнага штаба Сухапутных войскаў замест Людвіга Бека. У верасні 1942 гады Гітлерам быў зняты з гэтай пасады ў сувязі з правалам стратэгіі нямецкага камандавання ў бітве на Волзе і Паўночным Каўказе.

Гальдэр быў прысвечаны ў 1938 і 1939 гадах у планы змоўшчыкаў, якія хацелі скінуць гітлераўскі рэжым шляхам ваеннага перавароту для таго, каб пазбегнуць ўключэння Германіі ў вайну.