Янка Жамойцін: розьніца паміж вэрсіямі

	Янка Жамойцін
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	28 студзеня 1922; Клімавічы[d], Лідзкі павет[d], Наваградзкае ваяводзтва, Польская Рэспубліка;
Памёр	25 красавіка 2003 (81 год); Варшава, Польшча;
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	літаратуразнаўца, публіцыст, літаратурны крытык, грамадзкі дзяяч
Мова	беларуская мова і польская мова

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразьметка

Лінейны

Цяперашняя вэрсія на 18:23, 29 лютага 2024

Магіла Янкі Жамойціна на Праваслаўных могілках у Варшаве

Ян Жамойцін (студзень 1922, Лідзкі павет, Наваградзкае ваяводзтва, Польская Рэспубліка— 25 красавіка 2003) — беларускі грамадзкі дзяяч, літаратар і вэтэран нацыянальнага руху.

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На сойме беларусаў Паўночнае Амэрыкі. Зьлева направа: Сакрат Яновіч, Янка Жамойцін. Канада, м. Таронта, 1988 год.

Нарадзіўся ў студзені 1922 году ў Лідзкім павеце Наваградзкага ваяводзтва Польскай Рэспублікі.

У часе вайны кіраваў Наваградзкай акруговай арганізацыяй СБМ. Пасьля вайны арыштаваны, асуджаны на 25 гадоў, знаходзіўся да 1956 году ў лягерах. Пасьля зьехаў у Польшчу. Заўсёды казаў, што ён беларус, але жыхар Польшчы^[1]. Пасьля вызваленьня прыехаў у Горадню, дзе пасьля доўгіх перапісах 1 студзеня 1957 году здолеў выехаць у Варшаву. Тамака атрыаў вышэйшую адукацыю і далучыўся да працы беларускай меншасьці, Беларускім літаратурным аб’яднаньні Белавежа.

У 1990-я гады выдаў у Беластоку ўспаміны «Зь перажытага». У 1999 годзе ў Менску на міжнароднай канфэрэнцыі, прысьвечанай беларуска-польскаму грамадзка-культурнаму ўзаемадзеяньню, чытаў даклад «Фальклёрная спадчына Беларусі ў досьледах Аляксандра Баршчэўскага»^[2]. Жыў і працаваў у Варшаве

Памёр 25 красавіка 2003 году па дарозе з Польшчы ў Беларусь. Пахаваны ў Варшаве.

Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пісаў на беларускай і польскай мовах. Дэбютаваў як літаратурны крытык на старонках газэты «Ніва» ў 1965 годзе. Яго пяру належаць шматлікія публікацыі пра паэзію беларускамоўных аўтараў Польшчы, артыкул-дасьледаваньне «Шляхам „Іліяды“ Гамэра» — пра зроблены Б. Тарашкевічам пераклад гэтага твору на беларускую мову, шмат рэпартажаў, эсэ, крытычных артыкулаў. Яны друкаваліся ў «Ніве», «Беларускім календары», іншых польскіх і замежных выданьнях. Апублікаваў у 1996 годзе біяграфічную аповесьць «Зь перажытага».

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ У Варшаве чарговы юбілей Ніва № 8 (2389), 24 лютага 2002 г.
^ Беларусіка №15

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Чалавек і гісторыя ў мемуарах Янкі Жамойціна Тэрмапілы. Літаратурна-мастацкі і беларусазнаўчы часопіс N* 7 / 2003 г.

[1] У Варшаве чарговы юбілей Ніва № 8 (2389), 24 лютага 2002 г.

[2] Беларусіка №15

[1]

[2]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 {{пісьменьнік}}
+[[Файл:Grave of Jan Zamojcyn.jpeg|значак|Магіла Янкі Жамойціна на Праваслаўных могілках у Варшаве]]
 '''Ян Жамойцін''' (студзень 1922, [[Лідзкі павет (Польская Рэспубліка)|Лідзкі павет]], [[Наваградзкае ваяводзтва (1921—1939)|Наваградзкае ваяводзтва]], [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польская Рэспубліка]]— 25 красавіка 2003) — беларускі грамадзкі дзяяч, літаратар і вэтэран нацыянальнага руху.
-== Біяграфія ==
+== Жыцьцяпіс ==
+[[Файл:Сакрат Яновіч Янка Жамойцін Таронта 1988 год.jpg|міні|зьлева|На сойме беларусаў Паўночнае Амэрыкі. Зьлева направа: [[Сакрат Яновіч]], Янка Жамойцін. [[Канада]], м. [[Таронта]], 1988 год.]]
 Нарадзіўся ў студзені 1922 году ў [[Лідзкі павет (Польская Рэспубліка)|Лідзкім павеце]] [[Наваградзкае ваяводзтва (1921—1939)|Наваградзкага ваяводзтва]] [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспублікі]].
-У часе вайны кіраваў Наваградзкай акруговай арганізацыяй [[СБМ]]. Пасьля вайны арыштаваны, асуджаны на 25 гадоў, знаходзіўся да 1956 году ў лягерах. Пасьля зьехаў у Польшчу. Заўсёды казаў, што ён беларус, але жыхар Польшчы<ref>[https://web.archive.org/web/20100810211221/http://www.niva.iig.pl/issue/2002/08/art_06.htm У Варшаве чарговы юбілей] [[Ніва (газэта)|Ніва]] № 8 (2389), 24 лютага 2002 г.</ref>. Пасьля вызваленьня прыехаў у [[Горадня|Горадню]], дзе пасьля доўгіх перапісах 1 студзеня 1957 году здолеў выехаць у Варшаву. Тамака атрыаў вышэйшую адукацыю і далучыўся да працы беларускай меншасьці, [[Беларускае літаратурнае аб’яднаньне Белавежа|Беларускім літаратурным аб’яднаньні Белавежа]].
+У часе вайны кіраваў Наваградзкай акруговай арганізацыяй [[СБМ]]. Пасьля вайны арыштаваны, асуджаны на 25 гадоў, знаходзіўся да 1956 году ў лягерах. Пасьля зьехаў у Польшчу. Заўсёды казаў, што ён беларус, але жыхар Польшчы<ref>[https://web.archive.org/web/20100810211221/http://www.niva.iig.pl/issue/2002/08/art_06.htm У Варшаве чарговы юбілей] [[Ніва (газэта)|Ніва]] № 8 (2389), 24 лютага 2002 г.</ref>. Пасьля вызваленьня прыехаў у [[Горадня|Горадню]], дзе пасьля доўгіх перапісах 1 студзеня 1957 году здолеў выехаць у Варшаву. Тамака атрыаў вышэйшую адукацыю і далучыўся да працы беларускай меншасьці, [[Белавежа (аб’яднаньне)|Беларускім літаратурным аб’яднаньні Белавежа]].
 У 1990-я гады выдаў у [[Беласток]]у ўспаміны «''Зь перажытага''». У 1999 годзе ў Менску на міжнароднай канфэрэнцыі, прысьвечанай беларуска-польскаму грамадзка-культурнаму ўзаемадзеяньню, чытаў даклад «''Фальклёрная спадчына Беларусі ў досьледах Аляксандра Баршчэўскага''»<ref>[https://web.archive.org/web/20050309014443/http://gw.lingvo.minsk.by/mab/@book/BOOKS/Albaruthenica/AB_15/Ab_15.htm Беларусіка №15]</ref>. Жыў і працаваў у Варшаве
@@ Радок 21: / Радок 23: @@
 {{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Жамойцін, Ян}}
-[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1922 годзе]]
 [[Катэгорыя:Беларускія літаратары]]
 [[Катэгорыя:Сябры Саюзу беларускай моладзі]]
 [[Катэгорыя:Сябры Беларускага літаратурнага аб’яднаньня «Белавежа»]]
 [[Катэгорыя:Беларусы ў Польшчы]]
-[[Катэгорыя:Памерлі 25 красавіка]]
-[[Катэгорыя:Памерлі ў 2003 годзе]]
-[[Катэгорыя:Пахаваныя ў Варшаве]]