Перайсьці да зьместу

Янка Жамойцін: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Rescuing 3 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8
Радок 2: Радок 2:


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
У часе вайны кіраваў Наваградзкай акруговай арганізацыяй [[СБМ]]. Пасьля вайны арыштаваны, асуджаны на 25 гадоў, знаходзіўся да 1956 году ў лягерах. Пасьля зьехаў у Польшчу. Заўсёды казаў, што ён беларус, але жыхар Польшчы<ref>[http://niva.iig.pl/issue/2002/08/art_06.htm У Варшаве чарговы юбілей] [[Ніва (газэта)|Ніва]] № 8 (2389), 24 лютага 2002 г.</ref>. Пасьля вызваленьня прыехаў у [[Горадня|Горадню]], дзе пасьля доўгіх перапісах 1 студзеня 1957 году здолеў выехаць у Варшаву. Тамака атрыаў вышэйшую адукацыю і далучыўся да працы беларускай меншасьці, [[Беларускае літаратурнае аб’яднаньне Белавежа|Беларускім літаратурным аб’яднаньні Белавежа]].
У часе вайны кіраваў Наваградзкай акруговай арганізацыяй [[СБМ]]. Пасьля вайны арыштаваны, асуджаны на 25 гадоў, знаходзіўся да 1956 году ў лягерах. Пасьля зьехаў у Польшчу. Заўсёды казаў, што ён беларус, але жыхар Польшчы<ref>[https://web.archive.org/web/20100810211221/http://www.niva.iig.pl/issue/2002/08/art_06.htm У Варшаве чарговы юбілей] [[Ніва (газэта)|Ніва]] № 8 (2389), 24 лютага 2002 г.</ref>. Пасьля вызваленьня прыехаў у [[Горадня|Горадню]], дзе пасьля доўгіх перапісах 1 студзеня 1957 году здолеў выехаць у Варшаву. Тамака атрыаў вышэйшую адукацыю і далучыўся да працы беларускай меншасьці, [[Беларускае літаратурнае аб’яднаньне Белавежа|Беларускім літаратурным аб’яднаньні Белавежа]].


У 1990-я гады выдаў у [[Беласток]]у ўспаміны «''Зь перажытага''». У 1999 годзе ў Менску на міжнароднай канфэрэнцыі, прысьвечанай беларуска-польскаму грамадзка-культурнаму ўзаемадзеяньню, чытаў даклад «''Фальклёрная спадчына Беларусі ў досьледах Аляксандра Баршчэўскага''»<ref>[http://gw.lingvo.minsk.by/mab/@book/BOOKS/Albaruthenica/AB_15/Ab_15.htm Беларусіка №15]</ref>.
У 1990-я гады выдаў у [[Беласток]]у ўспаміны «''Зь перажытага''». У 1999 годзе ў Менску на міжнароднай канфэрэнцыі, прысьвечанай беларуска-польскаму грамадзка-культурнаму ўзаемадзеяньню, чытаў даклад «''Фальклёрная спадчына Беларусі ў досьледах Аляксандра Баршчэўскага''»<ref>[https://web.archive.org/web/20050309014443/http://gw.lingvo.minsk.by/mab/@book/BOOKS/Albaruthenica/AB_15/Ab_15.htm Беларусіка №15]</ref>.


Памёр па дарозе з Польшчы ў Беларусь. Пахаваны ў [[Варшава|Варшаве]].
Памёр па дарозе з Польшчы ў Беларусь. Пахаваны ў [[Варшава|Варшаве]].
Радок 12: Радок 12:


== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
* [http://kamunikat.fontel.net/www/czasopisy/termapily/07/12.htm Чалавек і гісторыя ў мемуарах Янкі Жамойціна] Тэрмапілы. Літаратурна-мастацкі і беларусазнаўчы часопіс N* 7 / 2003 г.
* [https://web.archive.org/web/20160305191344/http://kamunikat.fontel.net/www/czasopisy/termapily/07/12.htm Чалавек і гісторыя ў мемуарах Янкі Жамойціна] Тэрмапілы. Літаратурна-мастацкі і беларусазнаўчы часопіс N* 7 / 2003 г.


{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Жамойцін, Ян}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Жамойцін, Ян}}

Вэрсія ад 00:43, 23 студзеня 2021

Ян Жамойцін (студзень 1922, Лідчына — 25 красавіка 2003) — беларускі грамадзкі дзяяч, літаратар і вэтэран нацыянальнага руху.

Біяграфія

У часе вайны кіраваў Наваградзкай акруговай арганізацыяй СБМ. Пасьля вайны арыштаваны, асуджаны на 25 гадоў, знаходзіўся да 1956 году ў лягерах. Пасьля зьехаў у Польшчу. Заўсёды казаў, што ён беларус, але жыхар Польшчы[1]. Пасьля вызваленьня прыехаў у Горадню, дзе пасьля доўгіх перапісах 1 студзеня 1957 году здолеў выехаць у Варшаву. Тамака атрыаў вышэйшую адукацыю і далучыўся да працы беларускай меншасьці, Беларускім літаратурным аб’яднаньні Белавежа.

У 1990-я гады выдаў у Беластоку ўспаміны «Зь перажытага». У 1999 годзе ў Менску на міжнароднай канфэрэнцыі, прысьвечанай беларуска-польскаму грамадзка-культурнаму ўзаемадзеяньню, чытаў даклад «Фальклёрная спадчына Беларусі ў досьледах Аляксандра Баршчэўскага»[2].

Памёр па дарозе з Польшчы ў Беларусь. Пахаваны ў Варшаве.

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі