Potser volíeu: telefon, TELÈFON

Català

modifica
 
Telèfon amb marcador digital
Oriental:  central /təˈɫɛ.fun/
balear /təˈɫɛ.fon/, /təˈɫɛ.fun/
Occidental:  /teˈɫɛ.fon/
  • Etimologia: Del prefix tele- i el sufix -fon, literalment «so a distància», segle XIX; amb l'accent dislocat (telefon).[1]

telèfon m. ‎(plural telèfons)

  1. Aparell que permet la comunicació oral a distància, fent tant de transmissor com de receptor, amb un dispositiu per a seleccionar el destinatari.
  2. Número d’identificació que permet establir la comunicació oral a distància.
  3. telefonia

Derivats

modifica

Traduccions

modifica

Miscel·lània

modifica
  • Síl·labes: te·lè·fon (3)

Referències

modifica

Vegeu també

modifica