Nova Iguaçu: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Rei-bot (diskuto | kontribuoj) e robot Adding: vo:Nova Iguaçu |
Roberto (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 7: | Linio 7: | ||
'''Nova-Iguaçu''', ŝtato de Rio-de-Ĵanejro ([[Rio-de-Ĵanejrio]]). |
'''Nova-Iguaçu''', ŝtato de Rio-de-Ĵanejro ([[Rio-de-Ĵanejrio]]). |
||
Nova Iguaçu estis fondita la 13/01/[[1833]]. |
Nova Iguaçu estis fondita la 13/01/[[1833]]. |
||
==Esperanto en Nova Iguaçu== |
|||
En [[1929]] la gazeto “Nova Iguassu e Lavoura” publikigis [[artikolo]]n pri [[Esperanto]]. |
|||
La pioniro de [[Esperanto-movado]] en '''Nova Iguaçu''' estis [[Adail Cardoso Barbosa]], kiu post ricevi la Elementan Esperantan Diplomon, liverita de profesoro [[João Batista de Melo e Souza]], ĉe la sidejo de [[Brazila Esperanto-Ligo]], la 31-an de majo [[1958]], kaj la Norman Superan, la 28-an de Decembro [[1959]], li daŭrigis disvastigante kaj instruante la lingvon Esperanton ĉe la sidejo de la [[Spiritisma centro|Spiritisma Domo]] “Amor e Justiça” en la kvartalo “[[Engenho Pequeno]]”, kie profesoro [[Celso Martins]] kaj lia patro, inter aliaj, lernis Esperanton. |
|||
Entreprenema, Adail realigis multajn eventojn, ekspoziciojn, prelegojn kaj ĉefe Esperanto-kursojn. Li interŝanĝis korespondadon en eksterlando, kie li amikiĝis al esperantistoj en [[Usono]] kaj [[Japanio]]. Bedaŭrinde, post li, la movado malvigliĝis. |
|||
[[Kategorio:Urboj de Brazilo]] |
[[Kategorio:Urboj de Brazilo]] |
||
Kiel registrite je 19:23, 6 sep. 2007
- Situo: 22º45'33" sude, 43º27'04" okcidente
- Areo: 524,04 km2
- Horzono: GMT-3h
- Loĝantaro: ĉirkaŭ 705 485 (en la aglomeraĵo en 2004)
Nova-Iguaçu, ŝtato de Rio-de-Ĵanejro (Rio-de-Ĵanejrio). Nova Iguaçu estis fondita la 13/01/1833.
Esperanto en Nova Iguaçu
En 1929 la gazeto “Nova Iguassu e Lavoura” publikigis artikolon pri Esperanto.
La pioniro de Esperanto-movado en Nova Iguaçu estis Adail Cardoso Barbosa, kiu post ricevi la Elementan Esperantan Diplomon, liverita de profesoro João Batista de Melo e Souza, ĉe la sidejo de Brazila Esperanto-Ligo, la 31-an de majo 1958, kaj la Norman Superan, la 28-an de Decembro 1959, li daŭrigis disvastigante kaj instruante la lingvon Esperanton ĉe la sidejo de la Spiritisma Domo “Amor e Justiça” en la kvartalo “Engenho Pequeno”, kie profesoro Celso Martins kaj lia patro, inter aliaj, lernis Esperanton.
Entreprenema, Adail realigis multajn eventojn, ekspoziciojn, prelegojn kaj ĉefe Esperanto-kursojn. Li interŝanĝis korespondadon en eksterlando, kie li amikiĝis al esperantistoj en Usono kaj Japanio. Bedaŭrinde, post li, la movado malvigliĝis.