Prononco: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
e r2.7.1) (robota aldono de: th:การออกเสียง |
e r2.7.1) (robota aldono de: fa:تلفظ |
||
| Linio 24: | Linio 24: | ||
[[en:Pronunciation]] |
[[en:Pronunciation]] |
||
[[es:Pronunciación]] |
[[es:Pronunciación]] |
||
[[fa:تلفظ]] |
|||
[[fr:Prononciation]] |
[[fr:Prononciation]] |
||
[[he:הגייה]] |
[[he:הגייה]] |
||
Kiel registrite je 12:00, 5 nov. 2011
La prononco aŭ elparolo estas la sonigo de vortoj kaj frazoj de parolata lingvo. Ĝin studas la fonetiko. La skribsistemoj de la diversaj lingvoj laŭ diversaj gradoj orientiĝas laŭ la prononco (Esperanto pli multe ol la germana; la germana pli multe ol la angla; la ĉina preskaŭ tute ne). Por faciligi la lernadon de lingvo, kies skribo ne estas tute laŭprononca, la Internacia Fonetika Alfabeto de la Internacia Fonetika Asocio povas helpi.
En la plej multaj vaste uzataj lingvoj la oficiala prononco (ekz-e por televida kaj radia disaŭdigo) estas normigita. La prononco de la ĉiutaga lingvo kaj de la regionaj dialektoj povas diversgrade diferenci de la norma prononco.
Kiam fremdlingvano devias de la norma prononco aŭ de la kutima ĉiutaga prononco, oni nomas tion akĉento.