børkur
Faroese
editEtymology
editFrom Old Norse bǫrkr, from Proto-Germanic *barkuz.
Pronunciation
editNoun
editbørkur m (genitive singular barkar, uncountable)
- bark (of a tree)
Declension
editm25s | Singular | |
Indefinite | Definite | |
Nominative | børkur | børkurin |
Accusative | børk | børkin |
Dative | børki | børkinum |
Genitive | barkar | barkarins |