Faroese

edit

Etymology

edit

From Old Norse blíðr, from Proto-Germanic *blīþiz. Cognate with Danish blid, Norwegian Nynorsk blid, Old Frisian blīd-; Old English blīþe (English blithe); Old Saxon blīdi (Dutch blijde), Old High German blīdi, Icelandic blíður, Gothic 𐌱𐌻𐌴𐌹𐌸𐍃 (bleiþs).

Adjective

edit

blíður (comparative blíðari, superlative blíðastur)

  1. hospitable, hearty
  2. friendly, sincere, pleased and glad
  3. mild, smooth

Declension

edit
blíður a15
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) blíður blíð blítt
Accusative (hvønnfall) blíðan blíða
Dative (hvørjumfall) blíðum blíðari blíðum
Genitive (hvørsfall) (blíðs) (blíðar) (blíðs)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) blíðir blíðar blíð
Accusative (hvønnfall) blíðar
Dative (hvørjumfall) blíðum
Genitive (hvørsfall) (blíða)

See also

edit

Icelandic

edit

Etymology

edit

From Old Norse blíðr, from Proto-Germanic *blīþiz. Cognate with Danish blid, Norwegian Nynorsk blid, Old Frisian blīd-; Old English blīþe (English blithe); Old Saxon blīdi (Dutch blijde), Old High German blīdi, Faroese blíður, Gothic 𐌱𐌻𐌴𐌹𐌸𐍃 (bleiþs).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

blíður (comparative blíðari, superlative blíðastur)

  1. kind, obliging, mild, tender, affable, friendly, good-natured

Inflection

edit

Synonyms

edit
edit