kinderachtig

Dutch

Etymology

From kind +‎ -er- +‎ -achtig.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

kinderachtig (comparative kinderachtiger, superlative kinderachtigst)

1. childish, infantile

   Zijn kinderachtige manier van doen hangt me de keel uit. ― His childish manner annoys me to no end.

Inflection

Declension of kinderachtig
uninflected	kinderachtig
inflected	kinderachtige
comparative	kinderachtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		kinderachtig	kinderachtiger	het kinderachtigst het kinderachtigste
indefinite	m./f. sing.	kinderachtige	kinderachtigere	kinderachtigste
	n. sing.	kinderachtig	kinderachtiger	kinderachtigste
	plural	kinderachtige	kinderachtigere	kinderachtigste
definite		kinderachtige	kinderachtigere	kinderachtigste
partitive		kinderachtigs	kinderachtigers	—

Derived terms

• kinderachtigheid