Latin

edit

Etymology

edit

Coined by Plautus, from stultus +‎ loquēns +‎ -ia.

Pronunciation

edit

Noun

edit

stultiloquentia f (genitive stultiloquentiae); first declension

  1. (hapax) stupid or silly language

Declension

edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative stultiloquentia stultiloquentiae
Genitive stultiloquentiae stultiloquentiārum
Dative stultiloquentiae stultiloquentiīs
Accusative stultiloquentiam stultiloquentiās
Ablative stultiloquentiā stultiloquentiīs
Vocative stultiloquentia stultiloquentiae

References

edit