Dutch

edit

Etymology

edit

From Middle Dutch wesekint. Equivalent to wees (orphan) +‎ kind (child). Compare German Waisenkind.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈʋeːs.kɪnt/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: wees‧kind

Noun

edit

weeskind n (plural weeskinderen, diminutive weeskindje n)

  1. An orphaned child, an underage orphan.

Hyponyms

edit

Descendants

edit
  • Afrikaans: weeskind