Ir al contenido

glin

De Wikcionario, el diccionario libre

Bretón

[editar]
glin
pronunciación (AFI) /ˈɡlĩːn/

Etimología

[editar]

Del bretón medio glin.1

Sustantivo masculino

[editar]
glin
Mutación Singular Plural
Radical
glin
glinoù
Suave
c'hlin
c'hlinoù
Dura
klin
klinoù
1 Anatomía
Rodilla.

Véase también

[editar]

Córnico

[editar]
glin
pronunciación falta agregar
  • Standard Written Form: glin

Etimología

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo masculino

[editar]
Singular Plural
glin glinyow Dual dewlin, dowlin
1
Rodilla

Galés

[editar]
glin
pronunciación falta agregar

Etimología

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo masculino

[editar]
glin
Mutación Singular Plural
Radical
glin
gliniau
Suave
lin
liniau
Nasal
nglin
ngliniau
1
Rodilla
glin
pronunciación (AFI) /ɡlin/
silabación glin
longitud silábica monosílaba
rima in

Etimología

[editar]

De glina.

Sustantivo masculino

[editar]
1 Elementos químicos
Aluminio.

Forma sustantiva

[editar]
1
Forma del acusativo singular de glin.

Véase también

[editar]

Referencias y notas

[editar]
  1. Le vocabulaire breton du Catholicon (1499)