Edukira joan

Sarako leizeak: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Nabigazio historia interaktiboa
← Aurreko ezberdintasunaHurrengo ezberdintasuna →
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
IkusizkoaWikitestua
No edit summary
t Robota: Aldaketa kosmetikoak
33. lerroa: 33. lerroa:
Betidanik izan dira ezagutuak, [[Goi Paleolitoa]]n iadanik udako aterpe gisa erabilia izan baita. Castilla jaunak, kobazuloen lehen zaintzaileak, XX. mende hasieran bertan aurkitutako arrastoak ([[historiaurre]]ko lanabesak, hezurrak...) gordetzeko ohitura hartu zuen eta bera izan zen leize-zuloak helburu turistiko batekin atondu zituen lehena. Jarraian, [[1941]]ean [[Jose Migel Barandiaran|Jose Miguel Barandiaran]] etnografo eta arkeologo handiak egindako ikerketei esker, eta baita zenbait urte beranduago [[Aranzadi Zientzia Elkartea]]k eta Normand jaunaren taldeak egindakoei esker ere, hainbat aurkikuntza egin ziren, besteak beste:
Betidanik izan dira ezagutuak, [[Goi Paleolitoa]]n iadanik udako aterpe gisa erabilia izan baita. Castilla jaunak, kobazuloen lehen zaintzaileak, XX. mende hasieran bertan aurkitutako arrastoak ([[historiaurre]]ko lanabesak, hezurrak...) gordetzeko ohitura hartu zuen eta bera izan zen leize-zuloak helburu turistiko batekin atondu zituen lehena. Jarraian, [[1941]]ean [[Jose Migel Barandiaran|Jose Miguel Barandiaran]] etnografo eta arkeologo handiak egindako ikerketei esker, eta baita zenbait urte beranduago [[Aranzadi Zientzia Elkartea]]k eta Normand jaunaren taldeak egindakoei esker ere, hainbat aurkikuntza egin ziren, besteak beste:


1) Kobazuloa aterpea baino ez zela: Ez dago paretetako irudirik eta ezta [[sukarri|silex]]-ik ere, beraz, kobazuloak ez zuen bizitza artistikorako edo industrialerako interesik. (Aurkitu diren silex-ko lanabesak ez dira ugariak).
1) Kobazuloa aterpea baino ez zela: Ez dago paretetako irudirik eta ezta [[sukarri|silex]]-ik ere, beraz, kobazuloak ez zuen bizitza artistikorako edo industrialerako interesik. (Aurkitu diren silex-ko lanabesak ez dira ugariak).


2) [[Grabeziar]] garaiko ''[[Gizaki|Homo sapiens]]''ek utzitako arrastoak aurkitu zituzten: lanabes aurreratuak eta suaren presentzia salatzen duten erretako animali-hezurrak eta ikatz zatiak.
2) [[Grabeziar]] garaiko ''[[Gizaki|Homo sapiens]]''ek utzitako arrastoak aurkitu zituzten: lanabes aurreratuak eta suaren presentzia salatzen duten erretako animali-hezurrak eta ikatz zatiak.
83. lerroa: 83. lerroa:
{{Euskal mitologiako lekuen aurkibidea}}
{{Euskal mitologiako lekuen aurkibidea}}
{{Euskal mitologia aurkibidea}}
{{Euskal mitologia aurkibidea}}

⚫
<references />


[[Kategoria:Euskal Herriko historiaurreko leizeak]]
[[Kategoria:Euskal Herriko historiaurreko leizeak]]
89. lerroa: 91. lerroa:
[[Kategoria:Lapurdiko leizeak]]
[[Kategoria:Lapurdiko leizeak]]
[[Kategoria:Leize turistikoak]]
[[Kategoria:Leize turistikoak]]
⚫
<references />
[[Kategoria:Espeleologia]]
[[Kategoria:Espeleologia]]

20:17, 22 martxoa 2019ko berrikusketa

Sarako leizeak
Map
Kokapena
Herrialdea Euskal Herria
Probintzia Lapurdi
HerriaSara
Koordenatuak43°16′12″N 1°34′12″W
Ezaugarriak
Garaiera202
Bisitagarriabai
Aztarnakbai

Sarako leizeak Lapurdin dauden kobazuloak dira. Zehazki, Sarako udalerriaren kanpoaldean daude, Xareta izeneko eskualdean inguru interesgarria osatuz Urdazubiko leize eta Zugarramurdikoekin batera. Sarrera ipar-ekialderuntz du, 15 metroko altuera eta 40 metroko zabalerarekin. Hiru galeria nagusiz osatuta dago: goian kokatzen den galeria fosil bat (iadanik ez baita urik pasatzen bertatik), galeria erdi-aktibo bat (2007koak bezalako uholdeak daudenean soilik jartzen da martxan) eta galeria aktibo bat (erreka eta galeriaren artean hain leku gutxi dago non ezinezkoa den gizaki bat bertatik sartzea). Leizea bisitarientzako atondua dago; hiru ordu laurden irauten duen bisita gidatu bat eskaintzen zaio ikuslegoari.

1854an Napoleon III.a eta Eugenia de Montijo haren emazteari musikaldi aberats bat eskaini zitzaien Sarako Leizeetan.

2007an kalteak jaso zituzten maiatzean jasandako uholdeak zirela-eta. Besteak beste, espeleologia eskolak erabiltzen zuen Leze Ttipia erabat erabilezina bilakatu zen.

Antropologiari dagokionez

Betidanik izan dira ezagutuak, Goi Paleolitoan iadanik udako aterpe gisa erabilia izan baita. Castilla jaunak, kobazuloen lehen zaintzaileak, XX. mende hasieran bertan aurkitutako arrastoak (historiaurreko lanabesak, hezurrak...) gordetzeko ohitura hartu zuen eta bera izan zen leize-zuloak helburu turistiko batekin atondu zituen lehena. Jarraian, 1941ean Jose Miguel Barandiaran etnografo eta arkeologo handiak egindako ikerketei esker, eta baita zenbait urte beranduago Aranzadi Zientzia Elkarteak eta Normand jaunaren taldeak egindakoei esker ere, hainbat aurkikuntza egin ziren, besteak beste:

1) Kobazuloa aterpea baino ez zela: Ez dago paretetako irudirik eta ezta silex-ik ere, beraz, kobazuloak ez zuen bizitza artistikorako edo industrialerako interesik. (Aurkitu diren silex-ko lanabesak ez dira ugariak).

2) Grabeziar garaiko Homo sapiensek utzitako arrastoak aurkitu zituzten: lanabes aurreratuak eta suaren presentzia salatzen duten erretako animali-hezurrak eta ikatz zatiak.

Geologiari dagokionez

Kareharrian osatutako haitzulo honen gainean lur buztintsu geruza bat kokatzen da. Buztin hau iragazgaitza izanki, karbonatazio prozesua oso lokala da eta oso espeleotema gutxi ditu galerietan. Honek beste kobazuloetan kaltzitak estaliko lituzkeen formazioak ikusteko aukera ematen du: sabaiko lapiazak, bi galeria batzen dituen arroila etb.

Sarako eta Zugarramurdiko leizeak lotuta daudela dioen kondaira bat badago ere, 1984an egindako ikerketa topografiko batek aurkakoa azpimarratzen du.

Ekologiari dagokionez

Euskal Herrian ikerketa bioespeleologikoan deskribatutako lehen espeziea Sarako leizeetan aurkitu zen: Trechus navaricus (Vuillefroy 1869).[1]

Europako Live programari esker, 3 hilero kontatzen eta identifikatzen dira leizeetan aterpetzen diren saguzarrak. 13 espezie ezberdin aurkitu dira orain arte, eta gehienen egoera kinka larrian dagoenez, babestutako espezieak dira. Europa mendebaldeko saguzar hauek intsektu-jaleak dira; gauez ateratzen dira ahoarekin zein hegalekin ehizatzera eta egunez atseden hartzen dute. Haitzulotar, erdi-haitzulotar eta kanpotar espezieak daude (urte osoan zehar leize-zuloan bizi diren, urtearen zati bat leize-zuloan bizi diren eta leize-zuloan bizi ez diren espezieak hurrenez hurren):

Ursus spelaeus edo leize-hartzaren hezur asko topatu dira bisitariei erakusten ez zaien gela batean, baita animali hauek igurtzien bidez lisatutako paretak ere.

Erreferentziak

  1. ↑ A. Faille, I. Ribera, L. Deharveng, C. Bourdeau, L. Garnery, E. Quéinnec & T. Deuve. «A molecular phylogeny shows the single origin of the Pyrenean subterranean Trechini ground beetles (Coleoptera: Carabidae)» Molecular Phylogenetics and Evolution 54.

Ikus, gainera

Kanpo loturak

Euskarazko Wikipedian bada atari bat, gai hau duena:
Euskal Herriko Wikiatlasa


mitologia Euskal Herriko mitologiako lekuak mitologia

Aballarri • Agamunda • Agerre • Aitzgaizto • Aitzpelarreta • Aizkomendi • Aizkorri • Aizkultzeta • Akelarre • Aketegi • Albi • Aloña • Alos dorrea • Amabirjina-harria • Anboto • Andredena Mariako iturri •Armorkora • Aralar • Sorginetxe • Askaata • Askoa • Ata • Auñamendi • Azalegi • Baltzola • Basajaun haitza • Done Mikel Aralarkoaren santutegia • Errolan Harria • Erronkariarren zubia • Gaztelu zahar • Gaztelugatxe • Ipestikoarri • Iratiko oihana • Iratiko San Salbatore baseliza • Iruñarri • Jentilarri • Jentilbaratza • Kanbelu • Kastrexanako zubia • Txindoki • Lezao haitzulo • Ligiko zubia • Mondarrain • Murumendi • Obantzungo leizea • Orhi • Salbatore kapera • Saltarri • Sarako lezeak • Semeola • Sorginaren Txabola • Txurrumurru • Urgeldi • Xorroxin ur-jauzia • Zugarramurdiko leizeak


"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Sarako_leizeak&oldid=6790141"(e)tik eskuratuta