پرش به محتوا

منیرو روانی‌پور: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
←‏فعالیت‌ها: ابرابزار
خط ۷۱: خط ۷۱:
وی از دسامبر [[۲۰۰۶ (میلادی)|۲۰۰۶]] با خانواده‌اش در [[آمریکا]] به سر می‌برد.<ref>[http://moniro.blogfa.com/post-103.aspx یادداشتهای منیرو روانی‌پور، بازدید در ۸ ژانویه ۲۰۰۸]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}</ref>
وی از دسامبر [[۲۰۰۶ (میلادی)|۲۰۰۶]] با خانواده‌اش در [[آمریکا]] به سر می‌برد.<ref>[http://moniro.blogfa.com/post-103.aspx یادداشتهای منیرو روانی‌پور، بازدید در ۸ ژانویه ۲۰۰۸]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}</ref>


==فعالیت‌ها==
== فعالیت‌ها ==
⚫
=== گروه کولی‌ها ===
⚫
روانی‌پور گروه کولی‌ها را از ایران آغاز کرد. این گروه از سال ۱۳۷۳ شروع به کار کرد و درسال ۱۲۷۸ نام کولی‌ها را برای خود برگزید. به‌گفتهٔ روانی‌پور انتخاب نام کولی به این دلیل بود که آن‌ها جا و مکان مشخصی نداشتند و برای داستان‌خوانی به رستوران‌ها و کافی‌شاپ‌های مختلف می‌رفتند. به گفتهٔ منیرو روانی‌پور، هدف از تشکیل این گروه برهم زدن فضای سوت و کور و خفقان حاکم بر جامعهٔ ادبی آن دوره بود.<ref>[https://moniro.substack.com/p/89f گروه ادبی کولی ها-- قسمت اول ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳]</ref>


⚫
گروه کتابخوانی کولی‌ها و جلسات داستان خوانی از منزل شخصی روانی پور در خیابان فاطمی شروع شد. پس از نقل مکان به آمریکا فعالیت کارگاه کولی‌ها با جلسات کتاب‌خوانی و کارگاه‌های نویسندگی داستان کوتاه و خاطرات از سر گرفته شد.<ref>[https://moniro.substack.com/p/94a داستان کولی‌ها ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳]</ref>
⚫
===گروه کولی ها===
⚫
روانی‌پور گروه کولی ها را از ایران آغاز کرد. این گروه از سال ۱۳۷۳ شروع به کار کرد و درسال ۱۲۷۸ نام کولی ها را برای خود برگزید. به‌گفته‌ی روانی‌پور انتخاب نام کولی به این دلیل بود که آن‌ها جا و مکان مشخصی نداشتند و برای داستان‌خوانی به رستوران‌ها و کافی‌شاپ‌های مختلف می‌رفتند. به گفته‌ی منیرو روانی‌پور، هدف از تشکیل این گروه بر هم زدن فضای سوت و کور و خفقان حاکم بر جامعه‌ی ادبی آن دوره بود.<ref>[https://moniro.substack.com/p/89f گروه ادبی کولی ها-- قسمت اول ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳ ]</ref>


⚫
=== چاپ آثار ===
⚫
گروه کتابخوانی کولی ها و جلسات داستان خوانی از منزل شخصی روانی پور در خیابان فاطمی شروع شد. پس از نقل مکان به آمریکا فعالیت کارگاه کولی‌ها با جلسات کتاب‌خوانی و کارگاه‌های نویسندگی داستان کوتاه و خاطرات از سر گرفته شد.<ref>[https://moniro.substack.com/p/94a داستان کولی ها ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳ ]</ref>
⚫
پس از مهاجرت روانی‌پور اقدام به چاپ کتاب‌هایش در آمریکا کرد. آثار او در سایت [[آمازون]]<ref>[https://www.amazon.com/Moniro-Ravanipour/e/B00NSMZD4A/ref=dp_byline_cont_pop_book_1/ref=dbs_a_def_rwt_bibl_vppi_i6 صفحه فروش کتاب روانی پور در سایت آمازون، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱]</ref> و [[گوگل پلی]]<ref>[https://play.google.com/store/books/author?id=Moniro+Ravanipour/ref=dbs_a_def_rwt_bibl_vppi_i6 صفحه فروش کتاب روانی پور در سایت گوگل پلی، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱]</ref> قابل‌دسترسی است.


در سال ۲۰۱۴ روانی پور با همکاری [[عباس معروفی]] کتاب اول کولی‌ها را به چاپ رساند. درسال ۲۰۱۵ کتاب دوم وسوم کولی‌ها توسط ناشر اچ اند اس درلندن منتشر شد. در سال ۲۰۲۲ داستان بچه‌های گروه‌های جدید توسط خود روانی پور درگوگل پلی منتشر شد.<ref>[https://moniro.substack.com/p/4f4 گروه کتابخوانی کولی‌ها -قسمت دوم ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳]</ref>
⚫
===چاپ آثار===
⚫
پس از مهاجرت روانی‌پور اقدام به چاپ کتاب‌هایش در آمریکا کرد. آثار او در سایت [[آمازون]] <ref>[https://www.amazon.com/Moniro-Ravanipour/e/B00NSMZD4A/ref=dp_byline_cont_pop_book_1/ref=dbs_a_def_rwt_bibl_vppi_i6 صفحه فروش کتاب روانی پور در سایت آمازون، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱]</ref> و [[گوگل پلی]] <ref>[https://play.google.com/store/books/author?id=Moniro+Ravanipour/ref=dbs_a_def_rwt_bibl_vppi_i6 صفحه فروش کتاب روانی پور در سایت گوگل پلی، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱]</ref> قابل‌دسترسی است.


در سال ۲۰۱۴ روانی پور با همکاری [[عباس معروفی]] کتاب اول کولی ها را به چاپ رساند. درسال ۲۰۱۵ کتاب دوم وسوم کولی ها توسط ناشر اچ اند اس درلندن منتشر شد.در سال ۲۰۲۲ داستان بچه های گروه های جدید توسط خود روانی پور درگوگل پلی منتشر شد.<ref>[https://moniro.substack.com/p/4f4 گروه کتابخوانی کولی ها -قسمت دوم ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳ ]</ref>
در سال ۲۰۲۲ روانی پور داستان ''فرشته ای روی زمین'' را به صورت هفتگی در خبرنامه خود منتشر کرد. به گفته خودش «داستان نوشتن این داستان؛ خودش داستان غریبی است.»<ref>[https://moniro.substack.com/p/an-angel-on-earth An angel on earth ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳]</ref>


⚫
=== سایر فعالیتها ===
در سال ۲۰۲۲ روانی پور داستان ''فرشته ای روی زمین'' را به صورت هفتگی در خبرنامه خود منتشر کرد. به گفته خودش «داستان نوشتن این داستان؛ خودش داستان غریبی است.» <ref>[https://moniro.substack.com/p/an-angel-on-earth An angel on earth ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳ ]</ref>
⚫
در سال ۱۳۷۹ روانی‌پور یکی از شرکت‌کنندگان [[کنفرانس برلین]] بود.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://kadivar.maktuob.net/archives/2007/04/26/829.php |عنوان=کدیور، مکتوب، بازدید در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۸ |بازبینی=۱۴ ژانویه ۲۰۰۸ |archive-date=۳ مارس ۲۰۱۶ |archive-url=https://web.archive.org/web/20160303172522/http://kadivar.maktuob.net/archives/2007/04/26/829.php |url-status=dead}}</ref> قهرمان داستان ''[[زن فرودگاه فرانکفورت]]'' نیز زنی است که قرار بوده در کنفرانس برلین داستان بخواند، اما با مشکلاتی که در حاشیهٔ کنفرانس به وجود می‌آید، فرصت داستان‌خوانی را از دست می‌دهد و علاوه‌برآن در کشورش نیز او را برای حضور در این کنفرانس مورد شماتت قرار می‌دهند.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.valselit.com/article.aspx?id=354 |title=نگاهی به دو مجموعه داستان «زنی در فرودگاه فرانکفورت» و «نازلی»، بازدید در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۸ |accessdate=۱۴ ژانویه ۲۰۰۸ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110717184010/http://www.valselit.com/article.aspx?id=354 |archivedate=۱۷ ژوئیه ۲۰۱۱ |dead-url=yes}}</ref>


⚫
روانی‌پور در سال ۱۳۸۵ از اولین حامیان «[[کمپین یک میلیون امضا]] برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان» در ایران بود.<ref>[http://www.we-change.org/spip.php?article12 تغییر برای برابری (وبگاه رسمی کمپین یک میلیون امضا، بازدید در ۸ ژانویه ۲۰۰۸]</ref>


⚫
ده ماه پس از ساقط شدن [[پرواز شماره ۷۵۲ هواپیمایی بین‌المللی اوکراین]] با شلیک موشک‌های سپاه پاسداران، منیرو روانی‌پور، برای جمعی از خانواده‌های کشته‌شدگان این هواپیما یک کارگاه خاطره‌نویسی برگزار کرد.<ref>[https://ir.voanews.com/a/moniro-ravanipour-author-ps752/6357696.html منیرو روانی‌پور در گفت‌وگو با صدای آمریکا: باید به نسل‌های بعد بگویم در کشورم چه خبر بود ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳]</ref> کمتر از یک‌سال بعد و در دسامبر ۲۰۲۱ منیرو روانی‌پور کتاب ''به کی‌یف که رسیدم زنگ می‌زنم'' را که حاصل آن کلاس‌هاست بر روی سرویس کتاب الکترونیک Google Play Books<ref>[https://play.google.com/store/books/details/به_کی_یف_که_رسیدم_زنگ_می_زنم?id=T2tUEAAAQBAJ&hl=en_US&gl=US&pli=1 به کی‌یف که رسیدم زنگ می‌زنم ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳]</ref> منتشر کرد. او در معرفی کتابش این‌گونه می‌نویسد:
⚫
{{گفتاورد|«صبح هشتم ژانویهٔ ۲۰۲۰ هواپیمای مسافربری اوکراین پرواز ۷۵۲ در آسمان تهران با شلیک دو موشک منفجر شد. کلیهٔ مسافران این هواپیما در آتش بلاهت و جباریت سوختند. تنها بازماندهٔ این هواپیما خرگوشی بود به‌نام راشل که غروب روز قبل از پرواز، بلیتش از طرف شرکت هواپیمایی کنسل شده بود. ده ماه بعد از این حادثهٔ هولناک بازماندگانِ برخی از این گل‌نثاران، به‌سراغ من آمدند تا خاطراتشان را بنویسند. این کتاب داستان خاطره‌هاست. خاطره‌های نوشته‌شده و گفته‌شده، خاطرهٔ آنچه در کلاس اتفاق افتاد. گریه‌ها، حسرت‌ها، خنده‌ها و شادی‌ها… شما در این کتاب شیوهٔ رهیابی و کوچینگ یک مدرس خاطره‌نویسی را می‌بینید.»<ref>[https://media.hamyaari.ca/2022/01/13/معرفی-کتاب-به-کی‌یف-که-رسیدم-زنگ-می‌ز/ تلفیقی ناب از ثبت تاریخی فاجعه‌ای هولناک با انتقال حس درد و رنج طاقت‌فرسای بازماندگان ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳]</ref>||}}


⚫
===سایر فعالیتها===
⚫
در سال ۱۳۷۹ روانی‌پور یکی از شرکت‌کنندگان [[کنفرانس برلین]] بود.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://kadivar.maktuob.net/archives/2007/04/26/829.php |عنوان=کدیور، مکتوب، بازدید در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۸ |بازبینی=۱۴ ژانویه ۲۰۰۸ |archive-date=۳ مارس ۲۰۱۶ |archive-url=https://web.archive.org/web/20160303172522/http://kadivar.maktuob.net/archives/2007/04/26/829.php |url-status=dead }}</ref> قهرمان داستان ''[[زن فرودگاه فرانکفورت]]'' نیز زنی است که قرار بوده در کنفرانس برلین داستان بخواند، اما با مشکلاتی که در حاشیه‌ی کنفرانس به‌ وجود می‌آید، فرصت داستان‌خوانی را از دست می‌دهد و علاوه‌برآن در کشورش نیز او را برای حضور در این کنفرانس مورد شماتت قرار می‌دهند.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.valselit.com/article.aspx?id=354 |title=نگاهی به دو مجموعه داستان «زنی در فرودگاه فرانکفورت» و «نازلی»، بازدید در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۸ |accessdate=۱۴ ژانویه ۲۰۰۸ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110717184010/http://www.valselit.com/article.aspx?id=354 |archivedate=۱۷ ژوئیه ۲۰۱۱ |dead-url=yes }}</ref>

⚫
روانی‌پور در سال ۱۳۸۵ از اولین حامیان «[[کمپین یک میلیون امضا]] برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان» در ایران بود.<ref>[http://www.we-change.org/spip.php?article12 تغییر برای برابری (وبگاه رسمی کمپین یک میلیون امضا، بازدید در ۸ ژانویه ۲۰۰۸]</ref>

⚫
ده ماه پس از ساقط شدن [[پرواز شماره ۷۵۲ هواپیمایی بین‌المللی اوکراین]] با شلیک موشک‌های سپاه پاسداران، منیرو روانی‌پور، برای جمعی از خانواده‌های کشته‌شدگان این هواپیما یک کارگاه خاطره‌نویسی برگزار کرد. <ref>[https://ir.voanews.com/a/moniro-ravanipour-author-ps752/6357696.html منیرو روانی‌پور در گفت‌وگو با صدای آمریکا: باید به نسل‌های بعد بگویم در کشورم چه خبر بود ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳ ]</ref>. کمتر از یک‌سال بعد و در دسامبر ۲۰۲۱ منیرو روانی‌پور کتاب ''به کی‌یف که رسیدم زنگ می‌زنم'' را که حاصل آن کلا‌س‌هاست بر روی سرویس کتاب الکترونیک Google Play Books <ref>[https://play.google.com/store/books/details/%D8%A8%D9%87_%DA%A9%DB%8C_%DB%8C%D9%81_%DA%A9%D9%87_%D8%B1%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D9%85_%D8%B2%D9%86%DA%AF_%D9%85%DB%8C_%D8%B2%D9%86%D9%85?id=T2tUEAAAQBAJ&hl=en_US&gl=US&pli=1 به کی‌یف که رسیدم زنگ می‌زنم ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳ ]</ref> منتشر کرد. او در معرفی کتابش این‌گونه می‌نویسد:
⚫
{{گفتاورد|«صبح هشتم ژانویهٔ ۲۰۲۰ هواپیمای مسافربری اوکراین پرواز ۷۵۲ در آسمان تهران با شلیک دو موشک منفجر شد. کلیهٔ مسافران این هواپیما در آتش بلاهت و جباریت سوختند. تنها بازماندهٔ این هواپیما خرگوشی بود به‌نام راشل که غروب روز قبل از پرواز، بلیتش از طرف شرکت هواپیمایی‌ کنسل شده بود. ده ماه بعد از این حادثهٔ هولناک بازماندگانِ برخی از این گل‌نثاران، به‌سراغ من آمدند تا خاطراتشان را بنویسند. این کتاب داستان خاطره‌هاست. خاطره‌های نوشته‌شده و گفته‌شده، خاطرهٔ آنچه در کلاس اتفاق افتاد. گریه‌ها، حسرت‌ها، خنده‌ها و شادی‌ها… شما در این کتاب شیوهٔ رهیابی و کوچینگ یک مدرس خاطره‌نویسی را می‌بینید.» <ref>[https://media.hamyaari.ca/2022/01/13/%d9%85%d8%b9%d8%b1%d9%81%db%8c-%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8-%d8%a8%d9%87-%da%a9%db%8c%e2%80%8c%db%8c%d9%81-%da%a9%d9%87-%d8%b1%d8%b3%db%8c%d8%af%d9%85-%d8%b2%d9%86%da%af-%d9%85%db%8c%e2%80%8c%d8%b2/ تلفیقی ناب از ثبت تاریخی فاجعه‌ای هولناک با انتقال حس درد و رنج طاقت‌فرسای بازماندگان ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳ ]</ref>||}}
== بررسی آثار ==
== بررسی آثار ==
هرچند سبک و زبان نویسنده در طول سال‌ها تغییر می‌کند، دغدغه‌های او ثابت هستند؛ عناصر ویژه‌ی داستانی، طبیعت حاکم بر فضای داستان‌ها و نقش برجسته‌ی زن‌ها، از همان کتاب اول در داستان‌ها حضور دارند. بعضی از شخصیت‌های داستانی مانند ''مریم'' یا ''گلپر'' نیز در داستان‌های مختلف روانی‌پور بارها ظاهر می‌شوند.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.sharghnewspaper.ir/830318/litera.htm |title=فرشته احمدی، روزنامه شرق، ۱۸ خرداد۱۳۸۳، بازدید در ۸ ژانویه ۲۰۰۸ |accessdate=۸ ژانویه ۲۰۰۸ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20071225155856/http://www.sharghnewspaper.ir/830318/litera.htm |archivedate=۲۵ دسامبر ۲۰۰۷ |dead-url=yes }}</ref>
هرچند سبک و زبان نویسنده در طول سال‌ها تغییر می‌کند، دغدغه‌های او ثابت هستند؛ عناصر ویژه‌ی داستانی، طبیعت حاکم بر فضای داستان‌ها و نقش برجسته‌ی زن‌ها، از همان کتاب اول در داستان‌ها حضور دارند. بعضی از شخصیت‌های داستانی مانند ''مریم'' یا ''گلپر'' نیز در داستان‌های مختلف روانی‌پور بارها ظاهر می‌شوند.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.sharghnewspaper.ir/830318/litera.htm |title=فرشته احمدی، روزنامه شرق، ۱۸ خرداد۱۳۸۳، بازدید در ۸ ژانویه ۲۰۰۸ |accessdate=۸ ژانویه ۲۰۰۸ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20071225155856/http://www.sharghnewspaper.ir/830318/litera.htm |archivedate=۲۵ دسامبر ۲۰۰۷ |dead-url=yes }}</ref>

نسخهٔ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۱۵

منیرو روانی‌پور
روانی پور در ونکوور کانادا، ژانویه ۲۰۱۹
روانی پور در ونکوور کانادا، ژانویه ۲۰۱۹
زاده۲ مرداد ۱۳۳۱ ‏(۷۲ سال)
جفره، بوشهر
زمینه کارینویسنده
ملیتایرانی
همسر(ها)بابک تختی
فرزند(ان)غلام‌رضا

منیرو روانی‌پور (زادهٔ ۲ مرداد ۱۳۳۱) نویسنده‌ی ایرانی-آمریکایی است. منیرو به‌خاطر علاقه به اساطیر و آیین‌ها (به‌خصوص آیین‌های جنوب ایران) و کاربردشان در داستان‌های خود شهرت دارد و اولین رمانش اهل غرق (۱۳۶۹) به‌شیوۀ واقع‌گرایی جادویی نوشته شده و در آن از آیین‌های روستای زادگاهش استفاده‌ی فراوان کرده است. بخشی دیگری از شهرت این نویسنده به‌خاطر حساسیت و حضور فعال او در جریان‌های اجتماعی است. [۱] اولین مجموعه‌داستان منیرو روانی‌پور کنیزو (۱۳۶۸) نام دارد که خودش می‌گوید: «اگر شاهد آتش‌زدن شهر نو نبودم کنیزو هرگز نوشته نمی‌شد.» او میگوید که به عنوان یک نویسنده وظیفه خود می‌داند دست‌کم به نسل‌های بعد بگوید در کشورش چه خبر بوده است. [۲]

داستان‌ها و رمان‌های منیرو روانی‌پور اغلب براساس تجربه‌ها و سفرهای دور‌ودراز او و قدرت تخیلی است که از کودکی با آن دمخور بوده. در نوشته‌های او خیلی وقت‌ها تخیل و واقعیت قابل‌تفکیک نیستند و زندگی در بیشتر داستان‌هایش در عین واقعیت در جهانی جادویی و سورئال می‌گذرد. تم اصلی داستان‌ها مبارزه آدمی با ناکامی‌ها و مصائب اجتماعی و طبیعی است، و سرفراز بیرون آمدن از آتش سختی‌هاست. زن‌ها در داستان‌های او نقشی اساسی دارند و در گذر از رنج‌ها زندگی را تغییر می‌دهند و اغلب آینده‌ای بهتر می‌سازند. یکی از ویژ‌گی‌های مهم این نویسنده استفاده از امکانات اینترنتی است. او با استفاده از فیس‌بوک و توییتر و بلاگ‌های متعدد با خوانندگانش در سراسر دنیا ارتباط برقرار کرده. هرچند بیشتر سایت و بلاگ‌های او توسط جمهوری اسلامی بلاک یا بسته شده. او در بیشتر کشورهای جهان داستان‌خوانی و سخنرانی داشته و همچنان به سفر و حضور در مجامع ادبی ادامه می‌دهد. بسیاری آز آثار او به زبان‌های زنده‌ی دنیا ترجمه شده و در مجلات معتبر چاپ شده‌اند.[نیازمند منبع]

او در دسامبر سال ۲۰۰۷ با همسر و پسرش به دعوت دانشگاه براوون به آمریکا رفت و در آنجا ماندگار شد.

داستان «رعنا»‌ی وی از مجموعهٔ نازلی، در دورهٔ سوم (۱۳۸۲) جایزه‌ی گلشیری برگزیده شده‌ است.[۳]

زندگی

منیرو روانی‌پور در کوی جفره‌ی ماهینی بندر بوشهر به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در این شهر گذراند و در دانشگاه شیراز روان‌شناسی خواند. [۴]

روانی‌پور از سال ۱۳۶۰ داستان‌نویسی را شروع کرده‌ است و نخستین کتابش، کنیزو، در سال ۱۳۶۷ منتشر شد.[۴] پس از آن تعداد زیادی داستان کوتاه و چند رمان نوشت. داستان رعنا از مجموعهٔ نازلی، در دورهٔ سوم ۱۳۸۲ جایزه‌ی گلشیری برگزیده شده‌ است.[۳]

روانی‌پور در کلاس‌های داستان‌نویسی با بابک تختی، پسر غلامرضا تختی آشنا شد و ازدواج کردند. بابک تختی ناشر نشر قصه است و فرزندشان غلامرضا حاصل این ازدواج است.[۵]

وی از دسامبر ۲۰۰۶ با خانواده‌اش در آمریکا به سر می‌برد.[۶]

فعالیت‌ها

گروه کولی‌ها

روانی‌پور گروه کولی‌ها را از ایران آغاز کرد. این گروه از سال ۱۳۷۳ شروع به کار کرد و درسال ۱۲۷۸ نام کولی‌ها را برای خود برگزید. به‌گفتهٔ روانی‌پور انتخاب نام کولی به این دلیل بود که آن‌ها جا و مکان مشخصی نداشتند و برای داستان‌خوانی به رستوران‌ها و کافی‌شاپ‌های مختلف می‌رفتند. به گفتهٔ منیرو روانی‌پور، هدف از تشکیل این گروه برهم زدن فضای سوت و کور و خفقان حاکم بر جامعهٔ ادبی آن دوره بود.[۷]

گروه کتابخوانی کولی‌ها و جلسات داستان خوانی از منزل شخصی روانی پور در خیابان فاطمی شروع شد. پس از نقل مکان به آمریکا فعالیت کارگاه کولی‌ها با جلسات کتاب‌خوانی و کارگاه‌های نویسندگی داستان کوتاه و خاطرات از سر گرفته شد.[۸]

چاپ آثار

پس از مهاجرت روانی‌پور اقدام به چاپ کتاب‌هایش در آمریکا کرد. آثار او در سایت آمازون[۹] و گوگل پلی[۱۰] قابل‌دسترسی است.

در سال ۲۰۱۴ روانی پور با همکاری عباس معروفی کتاب اول کولی‌ها را به چاپ رساند. درسال ۲۰۱۵ کتاب دوم وسوم کولی‌ها توسط ناشر اچ اند اس درلندن منتشر شد. در سال ۲۰۲۲ داستان بچه‌های گروه‌های جدید توسط خود روانی پور درگوگل پلی منتشر شد.[۱۱]

در سال ۲۰۲۲ روانی پور داستان فرشته ای روی زمین را به صورت هفتگی در خبرنامه خود منتشر کرد. به گفته خودش «داستان نوشتن این داستان؛ خودش داستان غریبی است.»[۱۲]

سایر فعالیتها

در سال ۱۳۷۹ روانی‌پور یکی از شرکت‌کنندگان کنفرانس برلین بود.[۱۳] قهرمان داستان زن فرودگاه فرانکفورت نیز زنی است که قرار بوده در کنفرانس برلین داستان بخواند، اما با مشکلاتی که در حاشیهٔ کنفرانس به وجود می‌آید، فرصت داستان‌خوانی را از دست می‌دهد و علاوه‌برآن در کشورش نیز او را برای حضور در این کنفرانس مورد شماتت قرار می‌دهند.[۱۴]

روانی‌پور در سال ۱۳۸۵ از اولین حامیان «کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان» در ایران بود.[۱۵]

ده ماه پس از ساقط شدن پرواز شماره ۷۵۲ هواپیمایی بین‌المللی اوکراین با شلیک موشک‌های سپاه پاسداران، منیرو روانی‌پور، برای جمعی از خانواده‌های کشته‌شدگان این هواپیما یک کارگاه خاطره‌نویسی برگزار کرد.[۱۶] کمتر از یک‌سال بعد و در دسامبر ۲۰۲۱ منیرو روانی‌پور کتاب به کی‌یف که رسیدم زنگ می‌زنم را که حاصل آن کلاس‌هاست بر روی سرویس کتاب الکترونیک Google Play Books[۱۷] منتشر کرد. او در معرفی کتابش این‌گونه می‌نویسد:

«صبح هشتم ژانویهٔ ۲۰۲۰ هواپیمای مسافربری اوکراین پرواز ۷۵۲ در آسمان تهران با شلیک دو موشک منفجر شد. کلیهٔ مسافران این هواپیما در آتش بلاهت و جباریت سوختند. تنها بازماندهٔ این هواپیما خرگوشی بود به‌نام راشل که غروب روز قبل از پرواز، بلیتش از طرف شرکت هواپیمایی کنسل شده بود. ده ماه بعد از این حادثهٔ هولناک بازماندگانِ برخی از این گل‌نثاران، به‌سراغ من آمدند تا خاطراتشان را بنویسند. این کتاب داستان خاطره‌هاست. خاطره‌های نوشته‌شده و گفته‌شده، خاطرهٔ آنچه در کلاس اتفاق افتاد. گریه‌ها، حسرت‌ها، خنده‌ها و شادی‌ها… شما در این کتاب شیوهٔ رهیابی و کوچینگ یک مدرس خاطره‌نویسی را می‌بینید.»[۱۸]

بررسی آثار

هرچند سبک و زبان نویسنده در طول سال‌ها تغییر می‌کند، دغدغه‌های او ثابت هستند؛ عناصر ویژه‌ی داستانی، طبیعت حاکم بر فضای داستان‌ها و نقش برجسته‌ی زن‌ها، از همان کتاب اول در داستان‌ها حضور دارند. بعضی از شخصیت‌های داستانی مانند مریم یا گلپر نیز در داستان‌های مختلف روانی‌پور بارها ظاهر می‌شوند.[۱۹]

کتاب‌شناسی

داستان‌های بلند

مجموعه داستان

مجموعه شعر

  • ۱۳۹۴ - آوازخوان دوره‌گرد [۳۱]

کودکان

  • ۱۳۵۸- گنجشک و آقای رئیس‌جمهور
  • ترانه‌های کودکان

منابع

  1. ↑ گفت‌وگوی ویژه - منیرو روانی‌پور، نویسنده ، دریافت شد ژانویه ۲۰۲۳
  2. ↑ [https://ir.voanews.com/a/moniro-ravanipour-author-ps752/6357696.html منیرو روانی‌پور در گفت‌وگو با صدای آمریکا: باید به نسل‌های بعد بگویم در کشورم چه خبر بود، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳ ]
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «وبگاه بنیاد گلشیری، بازدید در ۸ ژانویه ۲۰۰۸». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۰۸.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «منیرو روانی‌پور». وبگاه آفتاب. دریافت‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۰۸.[پیوند مرده]
  5. ↑ اسطوره‌های ما پشتمان را خالی کردند، گفت و شنید با بابک تختی، شهروند، بازدید در ۸ ژانویه ۲۰۰۸
  6. ↑ یادداشتهای منیرو روانی‌پور، بازدید در ۸ ژانویه ۲۰۰۸[پیوند مرده]
  7. ↑ گروه ادبی کولی ها-- قسمت اول ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳
  8. ↑ داستان کولی‌ها ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳
  9. ↑ صفحه فروش کتاب روانی پور در سایت آمازون، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱
  10. ↑ صفحه فروش کتاب روانی پور در سایت گوگل پلی، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱
  11. ↑ گروه کتابخوانی کولی‌ها -قسمت دوم ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳
  12. ↑ An angel on earth ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳
  13. ↑ «کدیور، مکتوب، بازدید در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۸». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۸.
  14. ↑ «نگاهی به دو مجموعه داستان «زنی در فرودگاه فرانکفورت» و «نازلی»، بازدید در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۸». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۸.
  15. ↑ تغییر برای برابری (وبگاه رسمی کمپین یک میلیون امضا، بازدید در ۸ ژانویه ۲۰۰۸
  16. ↑ منیرو روانی‌پور در گفت‌وگو با صدای آمریکا: باید به نسل‌های بعد بگویم در کشورم چه خبر بود ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳
  17. ↑ به کی‌یف که رسیدم زنگ می‌زنم ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳
  18. ↑ تلفیقی ناب از ثبت تاریخی فاجعه‌ای هولناک با انتقال حس درد و رنج طاقت‌فرسای بازماندگان ، دریافت شد فوریه ۲۰۲۳
  19. ↑ «فرشته احمدی، روزنامه شرق، ۱۸ خرداد۱۳۸۳، بازدید در ۸ ژانویه ۲۰۰۸». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ دسامبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۰۸.
  20. ↑ رمان اهل غرق، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱
  21. ↑ رمان دل فولاد، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱
  22. ↑ رمان شبهای شور انگیز، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱
  23. ↑ مجموعه داستان سنگ‌های شیطان، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱
  24. ↑ مجموعه داستان سیریا، سیریا، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱
  25. ↑ مجموعه داستان زن فرودگاه فرانکفورت، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱
  26. ↑ مجموعه داستان نازلی، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱
  27. ↑ مجموعه داستان اشقان عهد عتیق، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱
  28. ↑ مجموعه داستان کشتی شکستگان، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱
  29. ↑ یادداشتهای زن جیوه ای، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱
  30. ↑ مجموعه داستان سرخپوست تنها، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱
  31. ↑ مجموعه شعر آواز خوان دوره گرد، دریافت‌شد آگوست ۲۰۲۱

پیوند به بیرون

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به منیرو روانی‌پور در ویکی‌گفتاورد موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=منیرو_روانی‌پور&oldid=37118772»