پرش به محتوا

دینامیت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Homan2020 (بحث | مشارکت‌ها)
←‏کشف دینامیت: اصلاح اشتباه تایپی
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: خنثی‌سازی
 
(۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Dynamite-5.svg|بندانگشتی|250px|چپ|بخش‌های دینامیت'''A.''' [[خاک دیاتومه]] (یا هر نوع ماده جاذب دیگری) آغشته به [[نیتروگلیسرین|نیتروگلیسیرین]].'''B.''' پوشش محافظی که مواد منجفره را احاطه کرده‌است.'''C.''' کلاهک انفجاری ([[چاشنی (وسایل انفجاری)|چاشنی]])'''D.''' سیم برق (یا [[فیوز (مواد منفجره)|فیوز]]) متصل به کلاهک انفجاری]]
[[پرونده:Dynamite-5.svg|بندانگشتی|250px|چپ|دینامیت]]
دینامیت (انگلیسی:Dynamite)یک ماده انفجاری است که از جذب نیتروگلیسیرین، در یک ماده خنثی مانند [[دیاتومایت]] تولید می‌شود. این کشف توسط [[آلفرد نوبل]] ثبت شد.
دینامیت (انگلیسی: Dynamite) یک ماده انفجاری است که از جذب [[نیتروگلیسیرین]]، در یک ماده خنثی مانند [[دیاتومیت|دیاتومایت]] تولید می‌شود. این کشف توسط [[آلفرد نوبل]] ثبت شد.


== کشف دینامیت ==
== کشف دینامیت ==
آلفرد نوبل دریافت که اگر [[نیتروگلیسیرین]] جذب یک ماده خنثی مانند [[دیاتومایت]] گردد، در هنگام جابه‌جایی به مراتب امن‌تر خواهد بود و آن مخلوط را در سال ۱۸۶۷ به نام '''دینامیت''' ثبت کرد. او برای این کار از ترکیب سه واحد نیتروگلیسیرین و یک واحد دیاتومایت (که متشکل از 80٪ [[سیلیس]]، [[سدیم]]، [[منیزیم]] و [[آهن]] است) به علاوه مقدار کمی [[کربنات سدیم]] استفاده کرد و آن را برای اولین بار در یک مراسم شکار در ردهیل، در سوری [[انگلستان]] به نمایش درآورد که مورد استقبال قرار گرفت.
آلفرد نوبل دریافت که اگر [[نیتروگلیسیرین]] جذب یک ماده خنثی مانند [[دیاتومیت|دیاتومایت]] گردد، در هنگام جابه‌جایی به مراتب امن‌تر خواهد بود و آن مخلوط را در سال ۱۸۶۷ به نام '''دینامیت''' ثبت کرد. او برای این کار از ترکیب سه واحد نیتروگلیسیرین و یک واحد دیاتومایت (که متشکل از ۸۶٪ [[سیلیس]]، ۵٪ [[سدیم]]، ۳٪ [[منیزیم]] و ۲٪ [[آهن]] است) به علاوه مقدار کمی [[کربنات سدیم]] استفاده کرد و آن را برای اولین بار در یک مراسم شکار در [[ردهیل، ساری|ردهیل]]، در سوری [[انگلستان]] به نمایش درآورد که مورد استقبال قرار گرفت. و همین‌طور خاصیت انفجاری بسیار بالایی دارد.


== ویژگی‌ها ==
== ویژگی‌ها ==
امروزه بر روی دینامیت‌ها واژه «شدیداً منفجره» درج می‌شود. مفهوم این عبارت ابن است که این ماده قدرت تخریب بالایی دارد ولی از دستهٔ مواد منفجرهٔ آتش‌زا نیست. دینامیت اولین مادهٔ منفجرهٔ قابل کنترلی به حساب می‌رود که از [[باروت]] قدرت بیشتری دارد. این ماده ابتدا با نام «گرد منفجرهٔ نوبل» فروخته می‌شد ولی بعد از معرفی شدنش؛ شهرت بسیاری یافت و به عنوان جایگزین مطمئنی برای باروت و نیتروگلیسیرین مطرح شد. نوبل به دقت بر ساخت و ساز دینامیت نظارت می‌کرد و سریعاً باعث تعطیلی تولیدکنندگان غیرمجاز آن می‌شد. هر چند بعضی تجار آمریکایی با ایجاد تغییرات اندکی در ترکیب اصلی؛ او را دور زدند، با این حال دینامیت ثروت قابل توجهی نصیب نوبل کرد. امروزه دینامیت به شکل و طرح‌های نوع به نوعی ساخته می‌شود.
امروزه بر روی دینامیت‌ها واژه «شدیداً منفجره» درج می‌شود. مفهوم این عبارت این است که این ماده قدرت تخریب بالایی دارد ولی از دستهٔ مواد منفجرهٔ آتش‌زا نیست. دینامیت اولین مادهٔ منفجرهٔ قابل کنترلی به حساب می‌رود که از [[باروت]] قدرت بیشتری دارد. این ماده ابتدا با نام «گرد منفجرهٔ نوبل» فروخته می‌شد ولی بعد از معرفی شدنش؛ شهرت بسیاری یافت و به عنوان جایگزین مطمئنی برای باروت و نیتروگلیسیرین مطرح شد. نوبل به دقت بر ساخت و ساز دینامیت نظارت می‌کرد و سریعاً باعث تعطیلی تولیدکنندگان غیرمجاز آن می‌شد. هر چند بعضی تاجران آمریکایی با ایجاد تغییرات اندکی در ترکیب اصلی، او را دور زدند، با این حال دینامیت ثروت قابل توجهی نصیب نوبل کرد. امروزه دینامیت به شکل و طرح‌های نوع به نوعی ساخته می‌شود.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۶: خط ۱۶:


[[رده:آلفرد نوبل]]
[[رده:آلفرد نوبل]]
[[رده:اختراع‌های سده ۱۹ (میلادی)]]
[[رده:اختراع‌های سوئدی]]
[[رده:اختراع‌های سوئدی]]
[[رده:بمب‌ها]]
[[رده:بمب‌ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۲

بخش‌های دینامیتA. خاک دیاتومه (یا هر نوع ماده جاذب دیگری) آغشته به نیتروگلیسیرین.B. پوشش محافظی که مواد منجفره را احاطه کرده‌است.C. کلاهک انفجاری (چاشنی)D. سیم برق (یا فیوز) متصل به کلاهک انفجاری

دینامیت (انگلیسی: Dynamite) یک ماده انفجاری است که از جذب نیتروگلیسیرین، در یک ماده خنثی مانند دیاتومایت تولید می‌شود. این کشف توسط آلفرد نوبل ثبت شد.

کشف دینامیت

[ویرایش]

آلفرد نوبل دریافت که اگر نیتروگلیسیرین جذب یک ماده خنثی مانند دیاتومایت گردد، در هنگام جابه‌جایی به مراتب امن‌تر خواهد بود و آن مخلوط را در سال ۱۸۶۷ به نام دینامیت ثبت کرد. او برای این کار از ترکیب سه واحد نیتروگلیسیرین و یک واحد دیاتومایت (که متشکل از ۸۶٪ سیلیس، ۵٪ سدیم، ۳٪ منیزیم و ۲٪ آهن است) به علاوه مقدار کمی کربنات سدیم استفاده کرد و آن را برای اولین بار در یک مراسم شکار در ردهیل، در سوری انگلستان به نمایش درآورد که مورد استقبال قرار گرفت. و همین‌طور خاصیت انفجاری بسیار بالایی دارد.

ویژگی‌ها

[ویرایش]

امروزه بر روی دینامیت‌ها واژه «شدیداً منفجره» درج می‌شود. مفهوم این عبارت این است که این ماده قدرت تخریب بالایی دارد ولی از دستهٔ مواد منفجرهٔ آتش‌زا نیست. دینامیت اولین مادهٔ منفجرهٔ قابل کنترلی به حساب می‌رود که از باروت قدرت بیشتری دارد. این ماده ابتدا با نام «گرد منفجرهٔ نوبل» فروخته می‌شد ولی بعد از معرفی شدنش؛ شهرت بسیاری یافت و به عنوان جایگزین مطمئنی برای باروت و نیتروگلیسیرین مطرح شد. نوبل به دقت بر ساخت و ساز دینامیت نظارت می‌کرد و سریعاً باعث تعطیلی تولیدکنندگان غیرمجاز آن می‌شد. هر چند بعضی تاجران آمریکایی با ایجاد تغییرات اندکی در ترکیب اصلی، او را دور زدند، با این حال دینامیت ثروت قابل توجهی نصیب نوبل کرد. امروزه دینامیت به شکل و طرح‌های نوع به نوعی ساخته می‌شود.

منابع

[ویرایش]