آبدان (دیر): تفاوت میان نسخهها
Hamedvahid (بحث | مشارکتها) خنثیسازی ویرایش 15702954 توسط شایان رهگذر (بحث) |
Hamedvahid (بحث | مشارکتها) ابرابزار |
||
(۳۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{تغییر مسیر|آبدان}} |
|||
{{بهبود منبع}} |
|||
{{جعبه شهر ایران |
{{جعبه شهر ایران |
||
|نامرسمی= آبدان |
|نامرسمی= آبدان |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
|عرضجغرافیایی =۲۸٫۰۷۹۹۴۱ |
|عرضجغرافیایی =۲۸٫۰۷۹۹۴۱ |
||
|طولجغرافیایی =۵۱٫۷۶۹۱۵۵ |
|طولجغرافیایی =۵۱٫۷۶۹۱۵۵ |
||
| image_map1 = {{Infobox mapframe |shape-fill-opacity=.1|wikidata=yes |zoom=13 |frame-height=300 | stroke-width=1 |coord={{WikidataCoord|display=i}}}} |
|||
|تصویر=آبدان.jpg |
|تصویر=آبدان.jpg |
||
|اندازهتصویر= 250 |
|اندازهتصویر= 250 |
||
|برچسبتصویر= |
|برچسبتصویر= |
||
|استان= بوشهر |
|استان= بوشهر |
||
|شهرستان= دیر |
|شهرستان= دیر |
||
|بخش= |
|بخش= [[بخش آبدان]] |
||
|دهستان= |
|دهستان= |
||
|ناممحلی= |
|ناممحلی= |
||
|نامهایدیگر= |
|نامهایدیگر= |
||
|نامهایقدیمی= |
|نامهایقدیمی= |
||
|سالشهرشدن= |
|سالشهرشدن= ۱۳۷۹ |
||
|جمعیت |
| جمعیت =۶٬۸۲۷ نفر (۱۳۹۵)<ref>{{سرشماری 1395|18}}</ref> |
||
| رشد جمعیت =۱۰٪+ (۵سال) |
|||
|رشدجمعیت= |
|||
|تراکمجمعیت= |
|تراکمجمعیت= |
||
|زبان=فارسی (گویش آبدانی) |
|زبان=فارسی (گویش آبدانی) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۷: | ||
|میانگینبارشسالانه= |
|میانگینبارشسالانه= |
||
|شمارروزهاییخبندان= صفر |
|شمارروزهاییخبندان= صفر |
||
|بخشدار= محمد فخرایی |
|||
|رهآورد= خرما؛ گوجه فرنگی |
|رهآورد= خرما؛ گوجه فرنگی |
||
|پیششماره= |
|پیششماره= ۰۷۷۳۵۴۵ |
||
| کد آماری =۲۴۸۴ |
|||
|وبگاه= |
|||
| پلاک اتومبیل = |
|||
|وبگاه= |
|||
|جملهخوشامد= |
|جملهخوشامد= |
||
|پانویس= |
|پانویس= |
||
}} |
}} |
||
'''آبدان''' نام شهری در [[استان بوشهر]] ایران است. شهر آبدان مرکز [[بخش آبدان]] در [[شهرستان دیر]] است.<ref>[http://nejirom.com/index.php/south-pars/929-آخرين-مصوبه-دولت-دهم؛آبدان-بخش-شد.html آخرین مصوبه دولت دهم؛آبدان بخش شد] وبگاه نجیرم</ref><ref> |
'''آبدان''' نام شهری در [[استان بوشهر]] ایران است. شهر آبدان مرکز [[بخش آبدان]] در [[شهرستان دیر]] است.<ref>[http://nejirom.com/index.php/south-pars/929-آخرين-مصوبه-دولت-دهم؛آبدان-بخش-شد.html آخرین مصوبه دولت دهم؛آبدان بخش شد] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20130811091925/http://www.nejirom.com/index.php/south-pars/929-آخرين-مصوبه-دولت-دهم؛آبدان-بخش-شد.html |date=۱۱ اوت ۲۰۱۳}} وبگاه نجیرم</ref><ref>اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خ.</ref> |
||
== جمعیت == |
|||
براساس سرشماری سال |
براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت شهر آبدان ۶٬۸۲۷ نفر (۱٬۸۱۹ خانوار) میباشد.<ref>{{سرشماری ۱۳۹۵|۱۸}}</ref> |
||
{{جمعیت تاریخی|۱۳۸۵|۶۰۵۸|۱۳۹۰|۶۲۱۱|۱۳۹۵|۶۸۲۷|align=center}} |
|||
== وجه تسمیه == |
== وجه تسمیه == |
||
آبدان یعنی جایی که آب فراوان دارد. چنین اسمی برای این منطقه چندان هم |
آبدان یعنی جایی که آب فراوان دارد. چنین اسمی برای این منطقه چندان هم بی مسمی نیست زیرا آبدان درهای به نام درة جاشک دارد که سیلابها و [[حوضه آبریز]] دو [[رشته کوه]] که باهم دوازده کیلومتر فاصله دارند، به سوی این دره جاری میشود و پس از آبیاری کردن زمینهای کشاورزی که در دو طرف جاده بوشهر کنگان در شمال آبدان قرار دارد، به خور بردستان و سپس به خلیج زیبای فارس میریزد. |
||
== |
== مردم == |
||
مردم آبدان فارسی |
مردم آبدان به [[زبان فارسی|زبان فارسی جنوبی]] با گویش منحصر به فرد آبدانی صحبت میکنند. گویش آبدانی با [[زبان اچمی]] (لارستانی) و گویش بردستانی و گویش دشتیِ [[خورموج]]ی قرابت دارد. |
||
آبدان طایفههای سرشناسی چون خوانین و کرمیها و فخراییها دارد که همگی با حکومت مرکزی مبارزه میکردهاند. |
|||
== تاریخچه == |
== تاریخچه == |
||
آبدان قدمتی ۳۰۰ ساله دارد. البته آثار و بناهایی مربوط به قبل از اسلام در اطراف وجود دارد که نیاز به حفاری و کارشناسی دقیق دارد اما اصل اینکه چه زمانی آبدان دارای سکنه بوده و |
آبدان قدمتی ۳۰۰ ساله دارد. البته آثار و بناهایی مربوط به قبل از اسلام در اطراف وجود دارد که نیاز به حفاری و کارشناسی دقیق دارد اما اصل اینکه چه زمانی آبدان دارای سکنه بوده و به عنوان یک روستای متمرکز وجود داشته و داد و ستد در آن رونق داشته مربوط به [[دوره افشاریه]] میباشد. |
||
آبدان در سال ۱۳۷۹ از دهستان به شهر تبدیل شد. |
آبدان در سال ۱۳۷۹ از دهستان به شهر تبدیل شد. |
||
== آثار تاریخی == |
== آثار تاریخی == |
||
آبدان آثار تاریخی نیز دارد که عبارتند از: |
آبدان آثار تاریخی نیز دارد که عبارتند از: |
||
سد ساروجی که از ملاط ساروج ساخته شده و امروز مخروبه است و در کوه گُلی قرار دارد که در شمال شرقی آبدان است. |
سد ساروجی که از ملاط ساروج ساخته شده و امروز مخروبه است و در کوه گُلی قرار دارد که در شمال شرقی آبدان است. |
||
قلعه پشمه که از چند اتاق تودرتو ساخته شده و در ارتفاع ۸۰۰ متری کوه پشمه در شمال شرقی آبدان قرار دارد. بردن [[مصالح ساختمانی]] تا چنین ارتفاعی، امروز نیز کار دشواری است. |
|||
کلات منقلی در ۱۰ کیلومتری غرب آبدان در روستای خرگونه قرار دارد. ارتفاع این کلات ۸۰ متر است و باد و باران |
کلات منقلی در ۱۰ کیلومتری غرب آبدان در روستای خرگونه (احمدآباد) قرار دارد. ارتفاع این کلات ۸۰ متر است و باد و باران در حال تخریب منقلهای سفالی این کلات است. |
||
قلعه شیرین نیز در کوههای غربی آبدان، نزدیک روستای خرگونه (احمدآباد) است. از این قلعه چشمهایآب و چند اتاق مخروبه باقیماندهاست. |
|||
تل کچاوه، تل گنبدان، تل اردو، ساروجهای تنگ |
تل کچاوه، تل گنبدان، تل اردو، ساروجهای [[تنگ نخل]]، برکه دینظر و سیلبند کوهنی از دیگر آثار قدیمی آبدان است که تقریباً همگی در حال تخریبند و کاش تا کاملاً نابود نشدهاند، سازمان [[میراث فرهنگی]] برای مرمت این آثار تاریخی اقدام کند. |
||
== |
== پیشه مردم == |
||
شغل بیشتر مردم آبدان کشاورزی و تولید گوجه فرنگی است. |
شغل بیشتر مردم آبدان کشاورزی و تولید [[گوجه فرنگی]] است. |
||
آبدان، از نخستین مناطقی است که سالها پیش در جنوب ایران، در فصل زمستان و در زمانی که در هیچ نقطه کشور امکان تولید گوجه فرنگی نبود در این نقطهٔ کشور گوجه فرنگی کاشت، داشت و برداشت شده و روانه شهرها و روستاهای کشور شد. هر چند اکنون در بیشتر مناطق همجوار و |
آبدان، از نخستین مناطقی است که سالها پیش در جنوب ایران، در [[فصل زمستان]] و در زمانی که در هیچ نقطه کشور امکان تولید گوجه فرنگی نبود در این نقطهٔ کشور گوجه فرنگی کاشت، داشت و برداشت شده و روانه شهرها و روستاهای کشور شد. هر چند اکنون در بیشتر مناطق همجوار و حتی استانهای همسایه گوجه فرنگی کشت میشود امابازار سراسر کشور و حتی بازارهای صادراتی کماکان گوجه تولید آبدان را به دلیل برخورداری از طعم و مزه خاصش میپسندد. |
||
== راههای ارتباطی == |
== راههای ارتباطی == |
||
جاده ارتباطی کشوری بوشهر - بندر عباس از شهر آبدان میگذرد. |
# جاده ارتباطی کشوری بوشهر - [[بندر عباس]] از شهر آبدان میگذرد. |
||
# جاده ارتباطی آبدان-دیّر که از شهر آبدان آغاز شده و به بعد از پل بردستان ختم میشود. |
|||
== اماکن مذهبی == |
== اماکن مذهبی == |
||
بقعه بی بی دولت: مربوط به سدههای متاخر دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان دیر، شهر آبدان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۳۲۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت |
بقعه بی بی دولت: مربوط به سدههای متاخر دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان دیر، شهر آبدان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۳۲۹ بهعنوان یکی از [[آثار ملی ایران]] به ثبت رسیدهاست و همچنین امامزاده میر بهزاد و [[امامزاده سید عبدالله]] |
||
== پانویس == |
== پانویس == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
* [http://www.amar.org.ir درگاه ملی آمار] |
* [http://www.amar.org.ir/ درگاه ملی آمار] |
||
{{شهرستان دیر}} |
{{شهرستان دیر}} |
||
⚫ | |||
[[رده:شهرستان دیر|آبدان]] |
[[رده:شهرستان دیر|آبدان]] |
||
[[رده:شهرهای استان بوشهر|آبدان]] |
[[رده:شهرهای استان بوشهر|آبدان]] |
||
⚫ | |||
[[رده:ویکیسازی رباتیک]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۴
آبدان | |
---|---|
کشور | |
استان | بوشهر |
شهرستان | دیر |
بخش | بخش آبدان |
سال شهرشدن | ۱۳۷۹ |
مردم | |
جمعیت | ۶٬۸۲۷ نفر (۱۳۹۵)[۱] |
رشد جمعیت | ۱۰٪+ (۵سال) |
آبوهوا | |
روزهای یخبندان سالانه | صفر |
اطلاعات شهری | |
رهآورد | خرما؛ گوجه فرنگی |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۷۷۳۵۴۵ |
کد آماری | ۲۴۸۴ |
آبدان نام شهری در استان بوشهر ایران است. شهر آبدان مرکز بخش آبدان در شهرستان دیر است.[۲][۳]
جمعیت
[ویرایش]براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت شهر آبدان ۶٬۸۲۷ نفر (۱٬۸۱۹ خانوار) میباشد.[۴]
جمعیت تاریخی | ||
---|---|---|
سال | جمعیت | ±% |
۱۳۸۵ | ۶٬۰۵۸ | — |
۱۳۹۰ | ۶٬۲۱۱ | ۲٫۵٪+ |
۱۳۹۵ | ۶٬۸۲۷ | ۹٫۹٪+ |
وجه تسمیه
[ویرایش]آبدان یعنی جایی که آب فراوان دارد. چنین اسمی برای این منطقه چندان هم بی مسمی نیست زیرا آبدان درهای به نام درة جاشک دارد که سیلابها و حوضه آبریز دو رشته کوه که باهم دوازده کیلومتر فاصله دارند، به سوی این دره جاری میشود و پس از آبیاری کردن زمینهای کشاورزی که در دو طرف جاده بوشهر کنگان در شمال آبدان قرار دارد، به خور بردستان و سپس به خلیج زیبای فارس میریزد.
مردم
[ویرایش]مردم آبدان به زبان فارسی جنوبی با گویش منحصر به فرد آبدانی صحبت میکنند. گویش آبدانی با زبان اچمی (لارستانی) و گویش بردستانی و گویش دشتیِ خورموجی قرابت دارد.
تاریخچه
[ویرایش]آبدان قدمتی ۳۰۰ ساله دارد. البته آثار و بناهایی مربوط به قبل از اسلام در اطراف وجود دارد که نیاز به حفاری و کارشناسی دقیق دارد اما اصل اینکه چه زمانی آبدان دارای سکنه بوده و به عنوان یک روستای متمرکز وجود داشته و داد و ستد در آن رونق داشته مربوط به دوره افشاریه میباشد.
آبدان در سال ۱۳۷۹ از دهستان به شهر تبدیل شد.
آثار تاریخی
[ویرایش]آبدان آثار تاریخی نیز دارد که عبارتند از: سد ساروجی که از ملاط ساروج ساخته شده و امروز مخروبه است و در کوه گُلی قرار دارد که در شمال شرقی آبدان است. قلعه پشمه که از چند اتاق تودرتو ساخته شده و در ارتفاع ۸۰۰ متری کوه پشمه در شمال شرقی آبدان قرار دارد. بردن مصالح ساختمانی تا چنین ارتفاعی، امروز نیز کار دشواری است. کلات منقلی در ۱۰ کیلومتری غرب آبدان در روستای خرگونه (احمدآباد) قرار دارد. ارتفاع این کلات ۸۰ متر است و باد و باران در حال تخریب منقلهای سفالی این کلات است. قلعه شیرین نیز در کوههای غربی آبدان، نزدیک روستای خرگونه (احمدآباد) است. از این قلعه چشمهایآب و چند اتاق مخروبه باقیماندهاست. تل کچاوه، تل گنبدان، تل اردو، ساروجهای تنگ نخل، برکه دینظر و سیلبند کوهنی از دیگر آثار قدیمی آبدان است که تقریباً همگی در حال تخریبند و کاش تا کاملاً نابود نشدهاند، سازمان میراث فرهنگی برای مرمت این آثار تاریخی اقدام کند.
پیشه مردم
[ویرایش]شغل بیشتر مردم آبدان کشاورزی و تولید گوجه فرنگی است. آبدان، از نخستین مناطقی است که سالها پیش در جنوب ایران، در فصل زمستان و در زمانی که در هیچ نقطه کشور امکان تولید گوجه فرنگی نبود در این نقطهٔ کشور گوجه فرنگی کاشت، داشت و برداشت شده و روانه شهرها و روستاهای کشور شد. هر چند اکنون در بیشتر مناطق همجوار و حتی استانهای همسایه گوجه فرنگی کشت میشود امابازار سراسر کشور و حتی بازارهای صادراتی کماکان گوجه تولید آبدان را به دلیل برخورداری از طعم و مزه خاصش میپسندد.
راههای ارتباطی
[ویرایش]- جاده ارتباطی کشوری بوشهر - بندر عباس از شهر آبدان میگذرد.
- جاده ارتباطی آبدان-دیّر که از شهر آبدان آغاز شده و به بعد از پل بردستان ختم میشود.
اماکن مذهبی
[ویرایش]بقعه بی بی دولت: مربوط به سدههای متاخر دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان دیر، شهر آبدان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۳۲۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست و همچنین امامزاده میر بهزاد و امامزاده سید عبدالله
پانویس
[ویرایش]- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
- ↑ آخرین مصوبه دولت دهم؛آبدان بخش شد بایگانیشده در ۱۱ اوت ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine وبگاه نجیرم
- ↑ اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خ.
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.