پرش به محتوا

آبدان (دیر): تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۲۸°۰۴′۴۸″شمالی ۵۱°۴۶′۰۹″شرقی / ۲۸٫۰۷۹۹۴۱°شمالی ۵۱٫۷۶۹۱۵۵°شرقی / 28.079941; 51.769155
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خنثی‌سازی ویرایش 15702954 توسط شایان رهگذر (بحث)
ابرابزار
 
(۳۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{تغییر مسیر|آبدان}}
{{بهبود منبع}}
{{جعبه شهر ایران
{{جعبه شهر ایران
|نام‌رسمی= آبدان
|نام‌رسمی= آبدان
خط ۵: خط ۵:
|عرض‌جغرافیایی =۲۸٫۰۷۹۹۴۱
|عرض‌جغرافیایی =۲۸٫۰۷۹۹۴۱
|طول‌جغرافیایی =۵۱٫۷۶۹۱۵۵
|طول‌جغرافیایی =۵۱٫۷۶۹۱۵۵
| image_map1 = {{Infobox mapframe |shape-fill-opacity=.1|wikidata=yes |zoom=13 |frame-height=300 | stroke-width=1 |coord={{WikidataCoord|display=i}}}}
|تصویر=آبدان.jpg
|تصویر=آبدان.jpg
|اندازه‌تصویر= 250
|اندازه‌تصویر= 250
|برچسب‌تصویر=
|برچسب‌تصویر=
|استان= بوشهر
|استان= بوشهر
|شهرستان= دیر
|شهرستان= دیر
|بخش= [[بخش آبدان]]
|بخش= [[بخش آبدان]]
|دهستان=
|دهستان=
|نام‌محلی=
|نام‌محلی=
|نام‌های‌دیگر=
|نام‌های‌دیگر=
|نام‌های‌قدیمی=
|نام‌های‌قدیمی=
|سال‌شهرشدن= ۱۳۷۹
|سال‌شهرشدن= ۱۳۷۹
|جمعیت = ۶۰۵۸ نفر
| جمعیت =۶٬۸۲۷ نفر (۱۳۹۵)<ref>{{سرشماری 1395|18}}</ref>
| رشد جمعیت =۱۰٪+ (۵سال)
|رشدجمعیت=
|تراکم‌جمعیت=
|تراکم‌جمعیت=
|زبان=فارسی (گویش آبدانی)
|زبان=فارسی (گویش آبدانی)
خط ۲۶: خط ۲۷:
|میانگین‌بارش‌سالانه=
|میانگین‌بارش‌سالانه=
|شمارروزهای‌یخبندان= صفر
|شمارروزهای‌یخبندان= صفر
|بخشدار= محمد فخرایی
|ره‌آورد= خرما؛ گوجه فرنگی
|ره‌آورد= خرما؛ گوجه فرنگی
|پیش‌شماره= 0773545
|پیش‌شماره= ۰۷۷۳۵۴۵
| کد آماری =۲۴۸۴
|وب‌گاه=
| پلاک اتومبیل =
|وبگاه=
|جمله‌خوشامد=
|جمله‌خوشامد=
|پانویس=
|پانویس=
}}
}}
'''آبدان''' نام شهری در [[استان بوشهر]] ایران است. شهر آبدان مرکز [[بخش آبدان]] در [[شهرستان دیر]] است.<ref>[http://nejirom.com/index.php/south-pars/929-آخرين-مصوبه-دولت-دهم؛آبدان-بخش-شد.html آخرین مصوبه دولت دهم؛آبدان بخش شد] وبگاه نجیرم</ref><ref> اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خ.</ref>
'''آبدان''' نام شهری در [[استان بوشهر]] ایران است. شهر آبدان مرکز [[بخش آبدان]] در [[شهرستان دیر]] است.<ref>[http://nejirom.com/index.php/south-pars/929-آخرين-مصوبه-دولت-دهم؛آبدان-بخش-شد.html آخرین مصوبه دولت دهم؛آبدان بخش شد] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20130811091925/http://www.nejirom.com/index.php/south-pars/929-آخرين-مصوبه-دولت-دهم؛آبدان-بخش-شد.html |date=۱۱ اوت ۲۰۱۳}} وبگاه نجیرم</ref><ref>اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خ.</ref>


== جمعیت ==
براساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت شهر آبدان ۶۰۵۸ نفر (۱۲۲۴ خانوار) می‌باشد.
براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت شهر آبدان ۶٬۸۲۷ نفر (۱٬۸۱۹ خانوار) می‌باشد.<ref>{{سرشماری ۱۳۹۵|۱۸}}</ref>
{{جمعیت تاریخی|۱۳۸۵|۶۰۵۸|۱۳۹۰|۶۲۱۱|۱۳۹۵|۶۸۲۷|align=center}}


== وجه تسمیه ==
== وجه تسمیه ==
آبدان یعنی جایی که آب فراوان دارد. چنین اسمی برای این منطقه چندان هم بی‌مسمی نیست زیرا آبدان دره‌ای به نام درة جاشک دارد که سیلاب‌ها و حوضة آبریز دو رشته کوه که باهم دوازده کیلومتر فاصله دارند، به سوی این دره جاری می‌شود و پس از آبیاری کردن زمین‌های کشاورزی که در دو طرف جادة بوشهر کنگان در شمال آبدان قرار دارد، به خور بردستان و سپس به خلیج زیبای فارس می‌ریزد.
آبدان یعنی جایی که آب فراوان دارد. چنین اسمی برای این منطقه چندان هم بی مسمی نیست زیرا آبدان دره‌ای به نام درة جاشک دارد که سیلاب‌ها و [[حوضه آبریز]] دو [[رشته کوه]] که باهم دوازده کیلومتر فاصله دارند، به سوی این دره جاری می‌شود و پس از آبیاری کردن زمین‌های کشاورزی که در دو طرف جاده بوشهر کنگان در شمال آبدان قرار دارد، به خور بردستان و سپس به خلیج زیبای فارس می‌ریزد.


== بومشناسی ==
== مردم ==
مردم آبدان فارسی زبانند اما با گویش یا گونه زبانی منحصربه‌فرد آبدانی صحبت می‌کنند.
مردم آبدان به [[زبان فارسی|زبان فارسی جنوبی]] با گویش منحصر به فرد آبدانی صحبت می‌کنند. گویش آبدانی با [[زبان اچمی]] (لارستانی) و گویش بردستانی و گویش دشتیِ [[خورموج]]ی قرابت دارد.

آبدان طایفه‌های سرشناسی چون خوانین و کرمی‌ها و فخرایی‌ها دارد که همگی با حکومت مرکزی مبارزه می‌کرده‌اند.


== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
آبدان قدمتی ۳۰۰ ساله دارد. البته آثار و بناهایی مربوط به قبل از اسلام در اطراف وجود دارد که نیاز به حفاری و کارشناسی دقیق دارد اما اصل اینکه چه زمانی آبدان دارای سکنه بوده و بعنوان یک روستای متمرکز وجود داشته و داد و ستد در آن رونق داشته مربوط به دوره افشاریه می‌باشد.
آبدان قدمتی ۳۰۰ ساله دارد. البته آثار و بناهایی مربوط به قبل از اسلام در اطراف وجود دارد که نیاز به حفاری و کارشناسی دقیق دارد اما اصل اینکه چه زمانی آبدان دارای سکنه بوده و به عنوان یک روستای متمرکز وجود داشته و داد و ستد در آن رونق داشته مربوط به [[دوره افشاریه]] می‌باشد.


آبدان در سال ۱۳۷۹ از دهستان به شهر تبدیل شد.
آبدان در سال ۱۳۷۹ از دهستان به شهر تبدیل شد.


== آثار تاریخی ==
== آثار تاریخی ==
آبدان آثار تاریخی نیز دارد که عبارتند از:
آبدان آثار تاریخی نیز دارد که عبارتند از:
سد ساروجی که از ملاط ساروج ساخته شده و امروز مخروبه است و در کوه گُلی قرار دارد که در شمال شرقی آبدان است.
سد ساروجی که از ملاط ساروج ساخته شده و امروز مخروبه است و در کوه گُلی قرار دارد که در شمال شرقی آبدان است.
قلعة پشمه که از چند اتاق تودرتو ساخته شده و در ارتفاع ۸۰۰ متری کوه پشمه در شمال شرقی آبدان قرار دارد. بردن [[مصالح ساختمانی]] تا چنین ارتفاعی، امروز نیز کار دشواری است.
قلعه پشمه که از چند اتاق تودرتو ساخته شده و در ارتفاع ۸۰۰ متری کوه پشمه در شمال شرقی آبدان قرار دارد. بردن [[مصالح ساختمانی]] تا چنین ارتفاعی، امروز نیز کار دشواری است.
کلات منقلی در ۱۰ کیلومتری غرب آبدان در روستای خرگونه قرار دارد. ارتفاع این کلات ۸۰ متر است و باد و باران درحال تخریب منقل‌های سفالی این کلات است.
کلات منقلی در ۱۰ کیلومتری غرب آبدان در روستای خرگونه (احمدآباد) قرار دارد. ارتفاع این کلات ۸۰ متر است و باد و باران در حال تخریب منقل‌های سفالی این کلات است.
قلعة شیرین نیز در کوه‌های غربی آبدان، نزدیک روستای خرگونه است. از این قلعه چشمه‌ای‌آب و چند اتاق مخروبه باقی‌مانده است.
قلعه شیرین نیز در کوه‌های غربی آبدان، نزدیک روستای خرگونه (احمدآباد) است. از این قلعه چشمه‌ای‌آب و چند اتاق مخروبه باقی‌مانده‌است.
تل کچاوه، تل گنبدان، تل اردو، ساروج‌های تنگ نخل، برکة دی‌نظر و سیل‌بند کوه‌نی از دیگر آثار قدیمی آبدان است که تقریباً همگی درحال تخریبند و کاش تا کاملاً نابود نشده‌اند، سازمان [[میراث فرهنگی]] برای مرمت این آثار تاریخی اقدام کند.
تل کچاوه، تل گنبدان، تل اردو، ساروج‌های [[تنگ نخل]]، برکه دی‌نظر و سیل‌بند کوه‌نی از دیگر آثار قدیمی آبدان است که تقریباً همگی در حال تخریبند و کاش تا کاملاً نابود نشده‌اند، سازمان [[میراث فرهنگی]] برای مرمت این آثار تاریخی اقدام کند.


== شغل ==
== پیشه مردم ==
شغل بیشتر مردم آبدان کشاورزی و تولید گوجه فرنگی است.
شغل بیشتر مردم آبدان کشاورزی و تولید [[گوجه فرنگی]] است.
آبدان، از نخستین مناطقی است که سال‌ها پیش در جنوب ایران، در فصل زمستان و در زمانی که در هیچ نقطه کشور امکان تولید گوجه فرنگی نبود در این نقطهٔ کشور گوجه فرنگی کاشت، داشت و برداشت شده و روانه شهرها و روستاهای کشور شد. هر چند اکنون در بیشتر مناطق همجوار و حتا استان‌های همسایه گوجه فرنگی کشت می‌شود اما بازار سراسر کشور و حتا بازارهای صادراتی کماکان گوجه تولید آبدان را به دلیل برخورداری از طعم و مزه خاصش می‌پسندد.
آبدان، از نخستین مناطقی است که سال‌ها پیش در جنوب ایران، در [[فصل زمستان]] و در زمانی که در هیچ نقطه کشور امکان تولید گوجه فرنگی نبود در این نقطهٔ کشور گوجه فرنگی کاشت، داشت و برداشت شده و روانه شهرها و روستاهای کشور شد. هر چند اکنون در بیشتر مناطق همجوار و حتی استان‌های همسایه گوجه فرنگی کشت می‌شود امابازار سراسر کشور و حتی بازارهای صادراتی کماکان گوجه تولید آبدان را به دلیل برخورداری از طعم و مزه خاصش می‌پسندد.


== راه‌های ارتباطی ==
== راه‌های ارتباطی ==
جاده ارتباطی کشوری بوشهر - بندر عباس از شهر آبدان می‌گذرد.
# جاده ارتباطی کشوری بوشهر - [[بندر عباس]] از شهر آبدان می‌گذرد.
# جاده ارتباطی آبدان-دیّر که از شهر آبدان آغاز شده و به بعد از پل بردستان ختم می‌شود.

== اماکن مذهبی ==
== اماکن مذهبی ==
بقعه بی بی دولت: مربوط به سده‌های متاخر دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان دیر، شهر آبدان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۳۲۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
بقعه بی بی دولت: مربوط به سده‌های متاخر دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان دیر، شهر آبدان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۳۲۹ به‌عنوان یکی از [[آثار ملی ایران]] به ثبت رسیده‌است و همچنین امامزاده میر بهزاد و [[امامزاده سید عبدالله]]


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
* [http://www.amar.org.ir درگاه ملی آمار]
* [http://www.amar.org.ir/ درگاه ملی آمار]


{{شهرستان دیر}}
{{شهرستان دیر}}


[[رده:روستاهای شهرستان دیر]]
[[رده:شهرستان دیر|آبدان]]
[[رده:شهرستان دیر|آبدان]]
[[رده:شهرهای استان بوشهر|آبدان]]
[[رده:شهرهای استان بوشهر|آبدان]]
[[رده:شهرهای شهرستان دیر]]
[[رده:ویکی‌سازی رباتیک]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۴

آبدان
Map
کشور ایران
استانبوشهر
شهرستاندیر
بخشبخش آبدان
سال شهرشدن۱۳۷۹
مردم
جمعیت۶٬۸۲۷ نفر (۱۳۹۵)[۱]
رشد جمعیت۱۰٪+ (۵سال)
آب‌وهوا
روزهای یخبندان سالانهصفر
اطلاعات شهری
ره‌آوردخرما؛ گوجه فرنگی
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۷۷۳۵۴۵
کد آماری۲۴۸۴
آبدان بر ایران واقع شده‌است
آبدان
روی نقشه ایران
۲۸°۰۴′۴۸″شمالی ۵۱°۴۶′۰۹″شرقی / ۲۸٫۰۷۹۹۴۱°شمالی ۵۱٫۷۶۹۱۵۵°شرقی / 28.079941; 51.769155

آبدان نام شهری در استان بوشهر ایران است. شهر آبدان مرکز بخش آبدان در شهرستان دیر است.[۲][۳]

جمعیت

[ویرایش]

براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت شهر آبدان ۶٬۸۲۷ نفر (۱٬۸۱۹ خانوار) می‌باشد.[۴]

جمعیت تاریخی
سالجمعیت±%
۱۳۸۵۶٬۰۵۸—    
۱۳۹۰۶٬۲۱۱۲٫۵٪+
۱۳۹۵۶٬۸۲۷۹٫۹٪+

وجه تسمیه

[ویرایش]

آبدان یعنی جایی که آب فراوان دارد. چنین اسمی برای این منطقه چندان هم بی مسمی نیست زیرا آبدان دره‌ای به نام درة جاشک دارد که سیلاب‌ها و حوضه آبریز دو رشته کوه که باهم دوازده کیلومتر فاصله دارند، به سوی این دره جاری می‌شود و پس از آبیاری کردن زمین‌های کشاورزی که در دو طرف جاده بوشهر کنگان در شمال آبدان قرار دارد، به خور بردستان و سپس به خلیج زیبای فارس می‌ریزد.

مردم

[ویرایش]

مردم آبدان به زبان فارسی جنوبی با گویش منحصر به فرد آبدانی صحبت می‌کنند. گویش آبدانی با زبان اچمی (لارستانی) و گویش بردستانی و گویش دشتیِ خورموجی قرابت دارد.

تاریخچه

[ویرایش]

آبدان قدمتی ۳۰۰ ساله دارد. البته آثار و بناهایی مربوط به قبل از اسلام در اطراف وجود دارد که نیاز به حفاری و کارشناسی دقیق دارد اما اصل اینکه چه زمانی آبدان دارای سکنه بوده و به عنوان یک روستای متمرکز وجود داشته و داد و ستد در آن رونق داشته مربوط به دوره افشاریه می‌باشد.

آبدان در سال ۱۳۷۹ از دهستان به شهر تبدیل شد.

آثار تاریخی

[ویرایش]

آبدان آثار تاریخی نیز دارد که عبارتند از: سد ساروجی که از ملاط ساروج ساخته شده و امروز مخروبه است و در کوه گُلی قرار دارد که در شمال شرقی آبدان است. قلعه پشمه که از چند اتاق تودرتو ساخته شده و در ارتفاع ۸۰۰ متری کوه پشمه در شمال شرقی آبدان قرار دارد. بردن مصالح ساختمانی تا چنین ارتفاعی، امروز نیز کار دشواری است. کلات منقلی در ۱۰ کیلومتری غرب آبدان در روستای خرگونه (احمدآباد) قرار دارد. ارتفاع این کلات ۸۰ متر است و باد و باران در حال تخریب منقل‌های سفالی این کلات است. قلعه شیرین نیز در کوه‌های غربی آبدان، نزدیک روستای خرگونه (احمدآباد) است. از این قلعه چشمه‌ای‌آب و چند اتاق مخروبه باقی‌مانده‌است. تل کچاوه، تل گنبدان، تل اردو، ساروج‌های تنگ نخل، برکه دی‌نظر و سیل‌بند کوه‌نی از دیگر آثار قدیمی آبدان است که تقریباً همگی در حال تخریبند و کاش تا کاملاً نابود نشده‌اند، سازمان میراث فرهنگی برای مرمت این آثار تاریخی اقدام کند.

پیشه مردم

[ویرایش]

شغل بیشتر مردم آبدان کشاورزی و تولید گوجه فرنگی است. آبدان، از نخستین مناطقی است که سال‌ها پیش در جنوب ایران، در فصل زمستان و در زمانی که در هیچ نقطه کشور امکان تولید گوجه فرنگی نبود در این نقطهٔ کشور گوجه فرنگی کاشت، داشت و برداشت شده و روانه شهرها و روستاهای کشور شد. هر چند اکنون در بیشتر مناطق همجوار و حتی استان‌های همسایه گوجه فرنگی کشت می‌شود امابازار سراسر کشور و حتی بازارهای صادراتی کماکان گوجه تولید آبدان را به دلیل برخورداری از طعم و مزه خاصش می‌پسندد.

راه‌های ارتباطی

[ویرایش]
  1. جاده ارتباطی کشوری بوشهر - بندر عباس از شهر آبدان می‌گذرد.
  2. جاده ارتباطی آبدان-دیّر که از شهر آبدان آغاز شده و به بعد از پل بردستان ختم می‌شود.

اماکن مذهبی

[ویرایش]

بقعه بی بی دولت: مربوط به سده‌های متاخر دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان دیر، شهر آبدان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۳۲۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است و همچنین امامزاده میر بهزاد و امامزاده سید عبدالله

پانویس

[ویرایش]
  1. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
  2. آخرین مصوبه دولت دهم؛آبدان بخش شد بایگانی‌شده در ۱۱ اوت ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine وبگاه نجیرم
  3. اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خ.
  4. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.