پرش به محتوا

شرم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Archaeodontosaurus (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
'''شرم‏''' {{لاتین| Pudor}}
'''شرم‏''' {{لاتین| Pudor}}


در فرهنگ سنتی‌مان شرم را به سه مفهوم می‌شناخته‌ایم: در فرهنگ دینی با مفهوم گناه، در فرهنگ عرفانی با مفهوم حیا و در فرهنگ عرفی با مفهوم خجلت و شرمساری.
[[حیا]]ء به معنی شرم و گرفتگی [[روان]] است از چیزی، و ترک آن چیز از [[ترس]] خواری و پستی که در آن است.
[[حیا]]ء به معنی شرم و گرفتگی [[روان]] است از چیزی، و ترک آن چیز از [[ترس]] خواری و پستی که در آن است.


در نظر [[ابن مسکویه]] «گرفتاری [[جان]] است در ترس از آلوده شدن به زشتی‌ها و پرهیز از بدگوئی»<ref>[[ابن مسکویه]]، پیرایه جان ترجمه ''تهذیب الأخلاق و تطهیر الأعراق'' ابن مسکویه، مترجم: حسین قدمی، ناشر: آیت اشراق</ref>
در نظر [[ابن مسکویه]] «گرفتاری [[جان]] است در ترس از آلوده شدن به زشتی‌ها و پرهیز از بدگوئی»<ref>[[ابن مسکویه]]، پیرایه جان ترجمه ''تهذیب الأخلاق و تطهیر الأعراق'' ابن مسکویه، مترجم: حسین قدمی، ناشر: آیت اشراق</ref>



حیا صفت کسی است که [[گناه]]ی را که مرتکب شده می‌پوشاند یا از آشکار شدن آنچه به درون او مربوط می‌شود امتناع می‌کند
حیا صفت کسی است که [[گناه]]ی را که مرتکب شده می‌پوشاند یا از آشکار شدن آنچه به درون او مربوط می‌شود امتناع می‌کند
خط ۳۵: خط ۳۷:


'''شرم''' عموماً یک [[Affect (psychology)|تأثیر]]، [[هیجان (روان‌شناسی)|هیجان]]، [[شناخت]] و یک فعل است.
'''شرم''' عموماً یک [[Affect (psychology)|تأثیر]]، [[هیجان (روان‌شناسی)|هیجان]]، [[شناخت]] و یک فعل است.

شرم بیماری همه‌گیری در فرهنگ ما است. و برای خارج شدن از زیر بار آن، برای پیدا کردن راه‌مان به یکدیگر، ما باید بفهمیم که چه تاثیری بر ما می گذارد و چه تاثیری بر تربیت بچه‌های‌مان می‌گذارد و بر روی نحوه‌ای که با هم کار می‌کنیم و چگونه از هم مراقبت می‌کنیم.
آسیب پذیری هستۀ شرم و ترس و درگیری ما با شایستگی است


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۱۲

در این اثر از آگوست رودن با نام حوا پس از هبوط دیده می‌شود که حوا خود را پوشانده و سرش را به نشانه شرم پایین آورده‌است.

شرم‏ (به انگلیسی: Shame , decency)

شرم‏ (به فرانسوی: Pudeur)

شرم‏ (به لاتین: Pudor)

در فرهنگ سنتی‌مان شرم را به سه مفهوم می‌شناخته‌ایم: در فرهنگ دینی با مفهوم گناه، در فرهنگ عرفانی با مفهوم حیا و در فرهنگ عرفی با مفهوم خجلت و شرمساری. حیاء به معنی شرم و گرفتگی روان است از چیزی، و ترک آن چیز از ترس خواری و پستی که در آن است.

در نظر ابن مسکویه «گرفتاری جان است در ترس از آلوده شدن به زشتی‌ها و پرهیز از بدگوئی»[۱]


حیا صفت کسی است که گناهی را که مرتکب شده می‌پوشاند یا از آشکار شدن آنچه به درون او مربوط می‌شود امتناع می‌کند

و نیز اگر کسی از ترس گرفتار شدن به کبر و غرور، دیگران را از ستودن کمالات و فضایل خود منع کند، به این حالت نیز حیا اطلاق می‌شود.

حیا بر دو نوع است. نفسانی و ایمانی:

حیای نفسانی حیائی است که خداوند آن را در هر جانی آفریده‌است. مثل حیا از پیدا شدن زشتی.

حیای ایمانی حیائی است که به موجب آن، مؤمن از ترس خدا از گناه امتناع می‌کند.[۲]

فرق خجالت و حیا این است که خجالت اضطراب توأم با ترس و شگفتی است و در نتیجه آگاهی از ناتوانی در هماهنگی با واقعیت، چه زشت و چه زیبا، به وجود می‌آید.

در حالی که حیا عبارت است از آگاهی از چیز زشت و پرهیز از شرکت در وقوع آن و تنفر از آن. پس حیا دارای یک معنی اخلاقی است و دلالت بر ترس و توبه دارد.

به این جهت رسول خدا (ص) فرمود: حیا بخشی از ایمان است، اگر حیا نداری هر چه می‌خواهی بکن. علت این امر این است که کسی که حیا ندارد شرمنده نمی‌شود تا این شرمندگی او را از گناه و زشتی بازدارد پس کسی که از بدی حیا نکند، از ننگ نمی‌ترسد.

این مطلب می‌رساند که آنچه مانع انسان از دست‌ یازیدن به بدی می‌شود، حیا است و اگر انسان حیا را کنار گذارد مایل است به هر گمراهی و زشتی آلوده گردد. [۳]

شرم عموماً یک تأثیر، هیجان، شناخت و یک فعل است.

شرم بیماری همه‌گیری در فرهنگ ما است. و برای خارج شدن از زیر بار آن، برای پیدا کردن راه‌مان به یکدیگر، ما باید بفهمیم که چه تاثیری بر ما می گذارد و چه تاثیری بر تربیت بچه‌های‌مان می‌گذارد و بر روی نحوه‌ای که با هم کار می‌کنیم و چگونه از هم مراقبت می‌کنیم. آسیب پذیری هستۀ شرم و ترس و درگیری ما با شایستگی است

منابع

  1. ابن مسکویه، پیرایه جان ترجمه تهذیب الأخلاق و تطهیر الأعراق ابن مسکویه، مترجم: حسین قدمی، ناشر: آیت اشراق
  2. علی بن محمد جرجانی، تعریفات، فرهنگ اصطلاحات معارف اسلامی، حسن عرب (مترجم)، ناشر: فرزان روز- مدخل خجل
  3. جمیل صلیبا - منوچهر صانعی دره‌بیدی، فرهنگ فلسفی، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶ ص ۳۳۵، ۳۲۶

جستارهای وابسته