کارلو لیتزانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| نام دیگر = |
| نام دیگر = |
||
| پیشه = [[کارگردان]]، [[فیلمنامه نویس]] |
| پیشه = [[کارگردان]]، [[فیلمنامه نویس]] |
||
| سال‌های فعالیت = |
| سال‌های فعالیت = ۱۹۴۹-۲۰۱۳ |
||
| همسر = |
| همسر = |
||
| شریک زندگی = |
| شریک زندگی = |
||
نسخهٔ ۲۶ ژوئن ۲۰۱۴، ساعت ۱۸:۴۳
| کارلو لیتزانی | |
|---|---|
| تولد | ۳ آوریل ۱۹۲۲ رم، ایتالیا |
| مرگ | ۵ اکتبر ۲۰۱۳ (۹۱ سال) |
| ملیت | ایتالیایی |
| پیشه | کارگردان، فیلمنامه نویس |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۴۹-۲۰۱۳ |
| صفحه در وبگاه IMDb | |
کارلو لیتزانی (به ایتالیایی: Carlo Lizzani) کارگردان، فیلمنامه نویس و منتقد ایتالیایی
زندگی
لیتزانی در ۳ آوریل ۱۹۲۲ در رم بدنیا آمد. پس از جنگ جهانی دوم و دراواخر دهه ۴۰ به عنوان فیلمنامه نویس با کارگردانان برجسته سینمای ایتالیا همکاری کرد که دو فیلم آلمان سال صفر (۱۹۴۸) روبرتو روسلینی (برنده جایزه فیلمنامه اصلی جشنواره لوکارنو) و برنج تلخ (۱۹۴۹) جوزپه دسانتیس (نامزد اسکار فیلمنامه اصلی) برجسته ترین کارهای وی محسوب می‌شوند.
پس از ساختن چندین اثر مستند، او اولین فیلم بلند خود را با نام توجه! راهزنان! در سال ۱۹۵۱ ساخت که یک درام جنگی تحسین شده با بازی جینا لولوبریجیدا می‌باشد. خاطرات دلدادگان بیچاره ۱۹۵۴ او را به یک کارگردان مستحکم فیلمهای ژانر تبدیل کرد.
فیلمهای جنایی برجسته از قبیل خشونت چهارگانه (۱۹۶۸)، جو دیوانه (۱۹۷۴) یا کمدی روما بنه (۱۹۷۱) مهم ترین کارهای وی در مقام کارگردان می باشند. او در دهه ۸۰ به طور مداوم با تلویزیون ایتالیا همکاری داشت. وی در سال ۱۹۸۷ عضو هیات ژوری جشنواره ونیز و در سال ۱۹۹۴ عضو هیات ژوری جشنواره برلین بود
لیتزانی سرانجام در ۵ اکتبر ۲۰۱۳ پس از سقوط از بالکن طبقه سوم خانه‌اش در رم درگذشت.[۱]
منابع
- ↑ فیلمساز ایتالیایی در ۹۱ سالگی درگذشت، سایت (خبرآنلاین)
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Carlo Lizzani». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.